Home
Εσωτερικός Κανονισμός Σχολείου
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Εγώ
- Δημοσιεύτηκε στις Παρασκευή, 15 Φεβρουαρίου 2013 08:42
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 80
|
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ Δ/ΝΣΗ Π.Ε. & Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ
Δ/ΝΣΗ Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ Δ? ΑΘΗΝΑΣ
2ο ΕΠΑ.Λ. ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
Α. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
1. Οι μαθητές προσέρχονται στο Σχολείο τουλάχιστον πέντε (5) λεπτά πριν από την έναρξη της λειτουργίας του και παραμένουν ήσυχα στο προαύλιο μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι.
2. Κατά τη διαδικασία της συγκέντρωσης για προσευχή, οι μαθητές προσέρχονται στις καθορισμένες θέσεις τους χωρίς καθυστέρηση και υπακούοντας στις υποδείξεις των εφημερευόντων καθηγητών. Κατά τη διάρκεια της προσευχής όλοι τηρούν κόσμια και αξιοπρεπή στάση και επιδεικνύουν τον προσήκοντα στην ιερότητα της στιγμής σεβασμό.
3. Μετά την πρωινή συγκέντρωση οι μαθητές προσέρχονται στις τάξεις τους και αναμένουν στις καθορισμένες γι? αυτούς θέσεις τους διδάσκοντες. Στο διάστημα αυτό όλοι οι μαθητές είναι υπεύθυνοι για την τήρηση της τάξης. Τις πιθανές παρεκκλίσεις οφείλουν να διευθετούν οι επιμελητές.
4. Η πόρτα του Σχολείου κλειδώνει αμέσως μόλις χτυπήσει το κουδούνι. Σε περίπτωση μη έγκαιρης προσέλευσης οι μαθητές δεν επιχειρούν με οποιονδήποτε άλλον τρόπο την είσοδό τους. Όταν η πόρτα ανοίξει, γίνονται δεκτοί μόνο μετά από σχετική έγγραφη άδεια του Διευθυντή του Σχολείου ή του νόμιμου αναπληρωτή του.
5. Μαθητής που προσέρχεται καθυστερημένος μετά την έναρξη του μαθήματος και την είσοδο του καθηγητή στην αίθουσα, θεωρείται οπωσδήποτε απών και του καταχωρείται απουσία. Μπορεί όμως να γίνει δεκτός στην αίθουσα, για να παρακολουθήσει το μάθημα κατά την κρίση του διδάσκοντος.
6. Σε περίπτωση μη έγκαιρης προσέλευσης του διδάσκοντος στην τάξη, ο πρόεδρος ή ο απουσιολόγος του τμήματος ενημερώνουν τη Διεύθυνση του Σχολείου.
7. Οι μαθητές που προσέρχονται στο Σχολείο παρακολουθούν όλο το διδακτικό ωράριο. Εάν για οποιονδήποτε λόγο πρέπει να λείψουν, τους χορηγείται άδεια μόνο από το Διευθυντή ή το νόμιμο αναπληρωτή του, οι απουσίες του όμως καταχωρούνται.
8. Κατά τη διάρκεια του μαθήματος δεν επιτρέπεται η έξοδος των μαθητών από την αίθουσα παρά μόνο σε περίπτωση απόλυτης ανάγκης και μετά από άδεια του διδάσκοντος.
9. Οι θέσεις των μαθητών στην αίθουσα διδασκαλίας καθορίζονται από την αρχή του διδακτικού έτους από τους ίδιους τους μαθητές σε συνεργασία με τον διδάσκοντα καθηγητή του τμήματος. Αλλαγή θέσης επιτρέπεται για λόγους παιδαγωγικούς με την υπόδειξη του διδάσκοντος καθηγητή.
10. Οι μαθητές οφείλουν να φέρουν μαζί τους όλα τα απαραίτητα για τη διδακτική διαδικασία εφόδια (τετράδια, βιβλία κλπ.).
11. Όλοι, διδάσκοντες και διδασκόμενοι, συμβάλλουν στη διαδικασία της μάθησης, για την ομαλή λειτουργία της οποίας είναι όλοι υπεύθυνοι και το συντονισμό της αναλαμβάνει ο διδάσκων. Πρέπει λοιπόν να αποφεύγονται άσκοπες διακοπές ή παρεμβάσεις ή συμπεριφορές που μπορεί να προσβάλουν τους συμμετέχοντες ή να ανακόψουν τη διαδικασία.
12. Ο διδάσκων δεν επιτρέπει τέτοιες αποκλίσεις και έχει την υποχρέωση, στα πλαίσια της παιδαγωγικής του ευθύνης, να επικρίνει τέτοιες συμπεριφορές, να επιπλήξει ή ακόμη και να αποβάλει από την αίθουσα όσους μαθητές παρακωλύουν με οποιονδήποτε τρόπο τη διαδικασία.
13. Σε περίπτωση που κάποιος μαθητής αποβληθεί από την αίθουσα, πηγαίνει στη Διεύθυνση του Σχολείου χωρίς να προβάλει καμιά αντίρρηση. Σε περίπτωση που αυτό επαναληφθεί για τρεις φορές από τον ίδιο μαθητή/τρια, ο Διευθυντής του Σχολείου επιβάλλει μια ημέρα απομάκρυνση από το Σχολείο επιπλέον (μια ημέρα αποβολή).
14. Ο μαθητής που θεωρεί ότι άδικα τιμωρήθηκε συζητά με το διδάσκοντα και προσπαθούν από κοινού, στα πλαίσια του αλληλοσεβασμού και της αλληλοκατανόησης, να ερμηνεύσουν τη στάση τους, σε κάθε περίπτωση μετά το πέρας της διδακτικής ώρας και πάντα εκτός της αίθουσας διδασκαλίας. Εάν ο μαθητής δεν πεισθεί για την αναγκαιότητα της τιμωρίας, έχει το δικαίωμα να συζητήσει το προκύψαν πρόβλημα με τον υπεύθυνο καθηγητή του τμήματός του και με τη Διεύθυνση του Σχολείου, εάν συνεχίσει να θεωρεί ότι αδικήθηκε.
15. Κατά τη διάρκεια του μαθήματος οι μαθητές που βρίσκονται έξω από τις αίθουσες, φροντίζουν να μην παρενοχλούν με τις δραστηριότητές τους όσους κάνουν μάθημα.
16. Το κουδούνι για διάλειμμα δε σημαίνει άμεση διακοπή του μαθήματος. Οι μαθητές αποχωρούν από την αίθουσα μετά το πέρας της διαδικασίας.
17. Κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων οι αίθουσες διδασκαλίας παραμένουν κλειδωμένες με την ευθύνη του εκάστοτε διδάσκοντος.
18. Οι μαθητές στους οποίους ανατίθενται ειδικά καθήκοντα (απουσιολόγου, επιμελητή) τα εκτελούν με ευσυνειδησία και συνέπεια και φέρουν ευθύνη για κάθε τι που οφείλεται στην παραμέλησή τους.
19. Σε περίπτωση απουσίας από το Σχολείο οι μαθητές οφείλουν να πληροφορούνται για τις διδαχθείσες ενότητες και τις εργασίες που ανατέθηκαν στους μαθητές, ώστε να προετοιμάζονται ανάλογα και να έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν την επόμενη διδακτική ενότητα.
20. Απαγορεύεται αυστηρά, για λόγους ασφάλειας, η έξοδος των μαθητών από το προαύλιο του Σχολείου κατά τη διάρκεια των μαθημάτων χωρίς την άδεια του Διευθυντή ή του νόμιμου αναπληρωτή του.
21. Το Σχολείο οφείλει να ενημερώνει τους κηδεμόνες των ανήλικων μαθητών και για τη συμπεριφορά τους. Γι? αυτόν το λόγο τους ειδοποιεί και για τη σοβαρότητα και συχνότητα των παραπτωμάτων τους.
Β. ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
1. Δεν επιτρέπεται, για λόγους ασφάλειας, σε οποιοδήποτε εξωσχολικό πρόσωπο, εκτός από τους γονείς και τους κηδεμόνες των μαθητών η είσοδος στο χώρο του Σχολείου. Κατά συνέπεια, η συνάντηση μαθητή με τέτοια πρόσωπα στο χώρο του Σχολείου αποτελεί παράπτωμα και τιμωρείται. Σε περίπτωση ιδιαίτερης ανάγκης, η συνάντηση αυτή πραγματοποιείται στο χώρο του Γραφείου και μετά από άδεια της Διεύθυνσης.
2. Η εμφάνιση - αμφίεση των μαθητών μέσα στο Σχολείο αποτελεί εκδήλωση του δικαιώματος ανάδειξης της προσωπικότητάς τους και, κατά συνέπεια, ανήκει στο χώρο της προσωπικής τους ευθύνης. Η άσκηση όμως αυτού του δικαιώματος περιορίζεται από τα όρια που επιβάλλουν η μαθητική ιδιότητα, η «αντικειμενική» ευπρέπεια και η ευρύτατη κοινωνική αποδοχή. Σύμφωνα με αυτά, οι μαθητές έχουν χρέος να αποφεύγουν τις ακρότητες και κάθε τι το εξεζητημένο στην εμφάνιση (κόμμωση, ντύσιμο, κοσμήματα κλπ.).
3. Δεν επιτρέπεται, για λόγους υγείας, η άσκοπη παραμονή των μαθητών σε χώρους ανθυγιεινούς.
4. Δεν επιτρέπεται το κάπνισμα στους χώρους του Σχολείου.
5. Δεν επιτρέπεται οι μαθητές να έχουν στην κατοχή τους και να χρησιμοποιούνε κινητά τηλέφωνα και οποιαδήποτε άλλη συσκευή που διαθέτει σύστημα επεξεργασίας δεδομένων εικόνας και ήχου εντός του σχολείου.
6. Διδάσκοντες και μαθητές συναισθάνονται το χρέος τους να σέβονται και να φροντίζουν το περιβάλλον και να προστατεύουν την περιουσία του Σχολείου που ανήκει σε όλους. Η οποιαδήποτε λοιπόν φθορά εκτός από την τιμωρία συνεπάγεται και την οικονομική επιβάρυνση του υπαίτιου για την αποκατάστασή της. Σε περίπτωση αντικειμενικής αδυναμίας προσδιορισμού του υπαιτίου, η ζημία επιβαρύνει το ταμείο της Μαθητικής Κοινότητας του τμήματος.
7. Δείγμα ευαισθησίας απέναντι στο περιβάλλον αποτελεί και η καθαριότητα και η ευταξία του χώρου. Χρέος λοιπόν όλων μας αποτελεί η συνεπής τήρηση των όρων καθαριότητας και γι? αυτούς τους λόγους την ευθύνη αναλαμβάνουν τα πενταμελή προεδρεία κάθε τμήματος και το δεκαπενταμελές προεδρείο του Σχολείου.
8. Τις σχέσεις μεταξύ των μαθητών και μεταξύ μαθητών και καθηγητών πρέπει να διακρίνει ο αλληλοσεβασμός και η αλληλοκατανόηση σε πλαίσιο κοσμιότητας και ευγένειας. Όπως είναι εύλογο μια τέτοια στάση δεν επιτρέπει χειροδικίες, απρεπείς αστεϊσμούς και γενικότερα υβριστική και ανάρμοστη συμπεριφορά.
9. Καλό είναι οι μαθητές να μη φέρουν μαζί τους αντικείμενα μεγάλης αξίας, καθώς το Σχολείο δεν αναλαμβάνει την ευθύνη σε περίπτωση απώλειας ή κλοπής.
10. Η εύρυθμη λειτουργία του Σχολείου προϋποθέτει τη συνεργασία διδασκόντων και διδασκομένων, με στόχο όχι μόνο την επίλυση των προβλημάτων που προκύπτουν αλλά και τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της σχολικής ζωής του.
Γ. ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
1. Οι μαθητές οφείλουν να συμμετέχουν πρόθυμα στις εκδηλώσεις του Σχολείου (εορτές, παρελάσεις κλπ.) και να παρίστανται στις ενημερωτικές ή άλλες συγκεντρώσεις με τρόπο που αρμόζει στη μαθητική ιδιότητα.
2. Οι μαθητές που συμμετέχουν σε περίπατο, μορφωτική επίσκεψη ή εκδρομή του Σχολείου τελούν υπό τη διαρκή εποπτεία των συνοδών καθηγητών που φέρουν από το νόμο αυξημένη ευθύνη. Κατά συνέπεια, και οι μαθητές στις περιπτώσεις αυτές φέρουν ιδιαίτερη ευθύνη για τη συμπεριφορά τους και κρίνονται αυστηρότατα.
3. Επισημαίνεται ότι η εγγραφή ανήλικου μαθητή στο 2ο ΕΠΑ.Λ. Νέας Σμύρνης συνεπάγεται την ανεπιφύλακτη αποδοχή του παρόντος κανονισμού από το γονέα η κηδεμόνα του, διότι σε περίπτωση συνεχούς παραβίασης των όρων του από το μαθητή, το Σχολείο, ανεξάρτητα και πέρα από την πειθαρχική του δικαιοδοσία, μπορεί να ζητήσει από τον κηδεμόνα τη μη επανεγγραφή του στο σχολείο κατά το επόμενο σχολικό έτος.
Ο Σύλλογος των Διδασκόντων
Μπαταρίες
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Εγώ
- Δημοσιεύτηκε στις Παρασκευή, 15 Φεβρουαρίου 2013 08:28
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 100
ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ
Οι πρώτες μπαταρίες. Όλα ξεκίνησαν από δύο μεγάλους επιστήμονες, τους Ιταλούς LuigiGalvani (1737 ? 1798) και AlessandroContdiVolta (1745-1827). Χρησιμοποιώντας μία απλή μηχανή παραγωγής στατικού ηλεκτρισμού, παρατήρησαν πρώτοι τα ηλεκτρικά φαινόμενα και τις επιπτώσεις τους στους οργανισμούς.
Το 1780, ο Volta κατασκεύασε την πρώτη απλή μπαταρία. Η κατασκευή ήταν ιδιαίτερα απλή, και αποτελείτο από πλάκες ψευδαργύρου και χαλκού, τοποθετημένες η μία πάνω στην άλλη. Οι πλάκες εναλλάσσονταν και όλη η κατασκευή τοποθετείτο σε ένα γυάλινο κύλινδρο. Ονομάστηκε «ηλεκτρική στήλη» και «βολταϊκή στήλη» (από το όνομα του εφευρέτη της) και ήταν η πρώτη κατασκευή που μπορούσε να αποθηκεύσει ηλεκτρικό ρεύμα. Γι αυτή του την ανακάλυψη και άλλες, ο Voltaχρίστηκε κόμης από τον Μεγάλο Ναπολέοντα.
Αυτή η πρώτη ηλεκτρική στήλη αποτελείτο από εναλασσόμενες πλάκες ψευδαργύρου και χαλκού, που χωρίζονταν μεταξύ τους με χαρτόνι βουτηγμένο σε διάλυμα άλατος ή οξέως.
Υπάρχει πάντως μία πιθανότητα οτι αυτή δεν είναι η παλιότερη μπαταρία στην ιστορία του ανθρώπου.
Το 1938 ο Γερμανός αρχαιολόγος WilhemKonigανακάλυψε μία κατασκευή πολύ παρόμοια με μπαταρία, σε αρχαιολογικό χώρο έξω από την Βαγδάτη, στο Ιράκ. Αυτή η συσκευή μεγέθους γροθιάς χρονολογείται περίπου στην περίοδο μεταξύ του 250 πΧ και 640 μΧ. Φτιαγμένη από ένα πήλινο βάζο μέσα στο οποίο υπήρχε μία ράβδος σιδήρου που περιβαλλόταν από ένα κύλινδρο χαλκού. Το βάζο έκλεινε με στέρεη πίσσα, στην οποία πάνω ήταν στερεωμένη η ράβδος. Πάντως ακόμη δεν έχει αποδειχτεί οτι αυτό που βρήκε ο Γερμανός αρχαιολόγος ήταν όντως μία πρωτόγονη μπαταρία.
Πως δουλεύει μία μπαταρία. Σε ηλεκτρικό ρεύμα μπορεί να μετατραπεί κάθε άλλη μορφή ενέργειας (θερμική, πυρηνική, αιολική κ.λ.π.). Για τη μετατροπή της χημικής ενέργειας σε ηλεκτρική, χρησιμοποιούνται τα «ηλεκτρικά στοιχεία» και οι «συσσωρευτές» ή «μπαταρίες».
Το ηλεκτρικό στοιχείο είναι η θεμελιώδης συσκευή αποθήκευσης και διάθεσης ηλεκτρισμού. Αποτελείται από δύο πλάκες, φτιαγμένες από διαφορετικά μέταλλα και βυθισμένες σε ένα δοχείο με υγρό. Τόσο οι πλάκες, όσο και το υγρό είναι αγώγιμα, δηλαδή επιτρέπουν την ροή ρεύματος. Οι πλάκες αυτές ονομάζονται ηλεκτρόδια, ενώ το υγρό ηλεκτρολύτης. Τα δύο μέταλλα αντιδρούν χημικά με τον ηλεκτρολύτη και αν τα συνδέσουμε με κάποιον αγωγό θα έχουμε κυκλοφορία ηλεκτρικού ρεύματος.
Ένα ή πολλά ηλεκτρικά στοιχεία στη σειρά, σχηματίζουν μία μπαταρία. Έτσι έχουμε τις υγρές μπαταρίες οι οποίες αποτελούνται από επαναφορτιζόμενα ηλεκτρικά στοιχεία και τις ξηρές μπαταρίες, οι οποίες έχουν μη επαναφορτιζόμενα. Οι υγρές μπαταρίες χρησιμοποιούνται κυρίως στα αυτοκίνητα και λέγονται έτσι επειδή ο ηλεκτρολύτης τους είναι υγρός.
Σημαντική πρόοδος σημειώθηκε με το ξηρό στοιχείο, το οποίο αντί για υγρό ηλεκτρολύτη χρησιμοποιεί έναν κολλώδη πολτό. Οι μπαταρίες ξηρών στοιχείων χρησιμοποιούνται σήμερα στα ραδιόφωνα, στους φακούς στα ρολόγια, στα παιχνίδια κ.λπ.
Οι πιο πρόσφατες εξελίξεις στην τεχνολογία δημιούργησαν τις αλκαλικές μπαταρίες και άλλες μπαταρίες με μακρά διάρκεια ζωής.
Ενδοσχολική Βία
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Εγώ
- Δημοσιεύτηκε στις Παρασκευή, 15 Φεβρουαρίου 2013 08:34
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 161
ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ
Η ενδοσχολική βία κλιμακώνει επικίνδυνα την παρουσία της, σε σημείο που να μην μπορούμε άλλο να της γυρνάμε την πλάτη. Για να προσεγγίσουμε την ενδοσχολική βία δε θα πρέπει να την εξετάσουμε μεμονωμένα και ανεξάρτητα από τον κοινωνικό μας περίγυρο, την οικογένεια και το ίδιο το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Τα παιδιά αναπαράγουν την ενδοοικογενειακή βία, τα κοινωνικά αδιέξοδα αλλά και τις ανεπάρκειες του εκπαιδευτικού μας συστήματος μέσα στο ίδιο το σχολικό περιβάλλον.
Στα αστικά κέντρα εμφανίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό. Μαθητές με χαμηλή βαθμολογία εμπλέκονται περισσότερο σε περιστατικά, είτε ως θύτες, είτε ως θύματα. Τα αγόρια είναι συχνότερα δράστες και θύματα σχολικού εκφοβισμού, με εξαίρεση τη περίπτωση σεξουαλικής προσβολής όπου θύματα είναι κυρίως τα κορίτσια.
Η σχολική βία, ως βία «που εκφράζει αίτημα», χρειάζεται πάνω απ? όλα μία απάντηση ανοχής, διαλόγου, στήριξης και διαθεσιμότητας και όχι εύκολες ακυρωτικές λύσεις τύπου «αποδιοπομπαίου τράγου». Στόχος του κάθε σχολείου και της εκπαίδευσης γενικότερα, πρέπει να είναι η κοινωνικοποίηση των μαθητών και η ανάδειξη της ατομικότητας μέσα από την συλλογικότητα, τη συνεργασία της ομάδας, την αποδοχή του διαφορετικού. Το σχολικό περιβάλλον, για να αποκτήσει σχέσεις συνοχής, αλληλεγγύης και ανθρωπισμού, πρέπει να εκπαιδεύει και όχι να οδηγεί στην αναπαραγωγή ενός εκπαιδευτικού μονόδρομου με στόχο μόνον τη βαθμολογική αξιολόγηση του μαθητή από τον δάσκαλο.
Παράγοντες όπως η οικογενειακή αποξένωση, η στέρηση σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, οι απρόσωπες σχέσεις στην πάλαι ποτέ γειτονιά, το έλλειμμα φυσικού και κοινωνικού ζωτικού χώρου, η αλλοτρίωση και παθητικοποίηση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, της τηλεόρασης και των Η/Υ, η μαζική προβολή και η ηρωοποίηση της βίας, η αύξηση της φτώχειας, της εγκληματικότητας και του κοινωνικού ρατσισμού αποτελούν μερικές από τις βασικότερες αιτίες της νεανικής και σχολικής βίας. Αντίδοτο για όλα αυτά είναι το σχολείο, το βασικό εργαστήρι διάπλασης των νέων ανθρώπων και το ουσιαστικότερο μέσο παρέμβασης για την ισορροπημένη και υγιή ψυχοσωματική ανάπτυξή των παιδιών μας. Για αυτό το λόγο, είναι απαραίτητο στις μέρες μας να αξιοποιηθεί σωστά αυτός χαρακτήρας-κλειδί του σχολειού μας, για να μπορέσουν τόσον οι νέοι μας, όσο και η κοινωνία γενικότερα να αναπτύξουν αντιστάσεις στην όλο και περισσότερο κλιμακούμενη βία.