Blogs-Internet: Ελευθερία ή όχι;

Σε μια σκηνή της ταινίας «Social network», η πρώην κοπέλα του ιδρυτή του facebook, τον απορρίπτει για μία ακόμη φορά και όταν αυτός φαίνεται εκνευρισμένος, του λέει: «Πήγαινε τώρα σπίτι σου και γράψε άσχημα πράγματα για μένα στο internet, αυτό δεν κάνουν στις ημέρες μας οι θυμωμένοι;».
Στην απονομή των βραβείων Emmy, η Tina Fay στο λόγο παραλαβής ενός από τα πολλά βραβεία της για την σειρά 30 rock, είπε: «Όταν μερικές φορές στη ζωή τα πράγματα σου πάνε καλά, όταν ο κόσμος φαίνεται να σε αγαπάει και να εκτιμά τη δουλειά σου, όταν κερδίζεις μέχρι και σημαντικά βραβεία, μπες στο internet και ψάξε το όνομά σου. Θα βρεις τόσους θυμωμένους να σε βρίζουν, που θα σου φύγει αμέσως η χαρά».
Είχα υποσχεθεί στο Χρήστο πως το επόμενο κομμάτι που θα γράψω μετά τους γάμους των ομοφυλόφιλων, θα είναι για το internet και τα blogs. Στο ενδιάμεσο συνέβη όλο αυτό με το Mega και το Fimotro. Αποφάσισα λοιπόν να το γράψω τώρα εξαιτίας της εξέλιξης αυτής, αν και είχα σκοπό να το καθυστερήσω και άλλο και αυτό γιατί πολύ απλά, δεν είμαι σίγουρος! Είμαι πολύ μπερδεμένος με το θέμα αυτό!
Αν άραγε ζούσε σήμερα ο Βολταίρος, το «διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες» θα το ξαναέλεγε έτσι ακριβώς ή με μπόλικες διευκρινίσεις; Είχε στο μυαλό του αποκλειστικά και μόνο απόψεις ευγενικά διατυπωμένες που διαφωνούν μεταξύ τους, ή το: «Αυτό που λες», συμπεριλαμβάνει και συκοφαντίες, βρισιές, προσπάθειες εξόντωσης, προπαγάνδα και κάθε άλλου είδους χυδαιότητες που συναντούμε σήμερα στο internet;
Θυμάστε πόσο μαγικό και ελπιδοφόρο ήταν το internet όταν ξεκινούσε; Ένα ελεύθερο, εναλλακτικό μέσο, αποκλειστικά στα χέρια νέων και ψαγμένων ανθρώπων, το οποίο έδειχνε ότι θα γίνει το καταφύγιο νέων ιδεών και απόψεων! Πώς κατάντησε να είναι σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό, το καταφύγιο των κόμπλεξ και των απωθημένων; Η απάντηση είναι απλή: Αυτή είναι η κοινωνική μας πραγματικότητα! Αυτή είναι η αλήθεια! Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνία μας, είναι πνιγμένο στα κόμπλεξ και στα απωθημένα! Το internet απλά αντικατοπτρίζει την αλήθεια αυτή και αυτό είναι χρήσιμο σε μια κοινωνία που θέλει να ωραιοποιεί ή να κουκουλώνει στρουθοκαμηλίζοντας, τις άσχημες αλήθειες της.
Φυσικά και διαφωνώ με τις συκοφαντίες, τα ψέματα και όλες αυτές τις χυδαιότητες του internet και φυσικά θα ήθελα να μην υπάρχουν! Πρέπει να πω όμως ότι διαφωνώ το ίδιο και με τις αντίστοιχες χυδαιότητες που πολύ έντεχνα και σαφώς πιο αποτελεσματικά διαπράττονται ανέκαθεν και στα υπόλοιπα μέσα! Μπορεί στο internet οι χυδαιότητες να είναι πιο άτεχνες, είτε γιατί οι θύτες είναι πιο ερασιτέχνες, είτε γιατί νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια λόγω της ανωνυμίας, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται ότι οι χυδαιότητες είναι χειρότερες από τις αντίστοιχες έντεχνες των έως τώρα παραδοσιακών μέσων. Και στις δύο περιπτώσεις διαφωνώ και θλίβομαι από τις χυδαιότητες αυτές. Το θέμα για μένα είναι πως και στις δύο περιπτώσεις δεν επιθυμώ η εξάλειψη των χυδαιοτήτων να είναι προϊόν απαγορεύσεων ή κρατικού ελέγχου, αλλά να είναι προϊόν παιδείας!
Μια κοινωνία που τον σεβασμό, την καλλιέργεια, την αλήθεια και βασικές αρχές όπως: « Η ελευθερία σου τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου», πρέπει να τα επιβάλλει με απαγορεύσεις και κρατικό έλεγχο, τότε η κοινωνία αυτή έχει ηττηθεί τόσο πολύ, που οι χυδαιότητες που διαπράττονται στο internet είναι το λιγότερο από τα προβλήματά της!
Είμαστε μια κοινωνία με τεράστιο έλλειμμα παιδείας, κουλτούρας, κριτικής σκέψης, καλλιέργειας και κατά συνέπεια παράγουμε απίστευτα κόμπλεξ, εγωισμούς, εξουσιομανίες, απωθημένα. Όλα αυτά όπως είναι φυσικό, αποτυπώνονται σε όλο τους το μεγαλείο στο πλέον ελεύθερο μέσο, το internet!
Δύσκολο πράγμα η ελευθερία! Απόλυτα ταυτισμένο με την Παιδεία! Το ένα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το άλλο! Την ελευθερία την κερδίζεις από την κοινωνία, δεν τη δικαιούσαι! Η κοινωνία είναι ζωντανός οργανισμός με ασυναίσθητες, πολλές φορές άμυνες. Αν επανειλημμένως καταχράζεσαι την ελευθερία που σου έδωσε και έτσι την καταντάς ασυδοσία, η κοινωνία όπως είναι φυσικό θα απειληθεί από την ασυδοσία σου και τότε θα σου την αφαιρέσει σε χρόνο dt! Πολύ φοβάμαι πως όλοι αυτοί οι χυδαίοι του internet θα στοιχίσουν στο μέσο την ελευθερία του. Είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι του συστήματος που εννοείται ότι κάποιες φορές πολεμούν. Ακριβώς όπως οι τρομοκράτες, που με τις ανεγκέφαλες πράξεις τους, δυναμώνουν το σύστημα το οποίο υποθετικά πολεμούν!
Παρ’ όλα αυτά, δεν επιθυμώ τον έλεγχο του internet και αυτό το λέω με κάθε επιφύλαξη προς τον εαυτό μου, γιατί όπως στην αρχή του κειμένου ξεκαθάρισα, είμαι απίστευτα μπερδεμένος με το θέμα αυτό! Νομίζω όμως ότι κλίνω περισσότερο προς την άποψη, του να παραμείνει απολύτως ελεύθερο το internet και τα blogs. Και αυτό γιατί πιστεύω ότι η χρησιμότητα της ύπαρξης ενός τελευταίου, απολύτως ελεύθερου, ακόμα και ανεξέλεγκτου αν θέλετε, μέσου, ειδικά στην εποχή μας, είναι πολύ πιο σημαντική από όλα τα προβλήματα που αυτή η ανεξέλεγκτη ελευθερία συνεπάγεται.
Ιστορικά, πολλοί ανώνυμοι, παράνομοι κ.τ.λ., έπαιξαν σε πολύ ύποπτους καιρούς, καθοριστικό ρόλο για πολλές και σημαντικές κοινωνικές προοδευτικές εξελίξεις! Ύποπτοι καιροί που κανένας δεν μας εγγυάται ότι δεν θα ξανάρθουν, για να μην σας πω ότι έντεχνα μεταμφιεσμένοι, βρίσκονται ήδη εδώ!
Επειδή σήμερα κάποιοι, πολλοί δυστυχώς, χρησιμοποιούν την ελευθερία και την ανωνυμία του internet με χυδαίο τρόπο, δεν πρέπει να την πληρώσει για λογαριασμό τους το γενικότερο πλαίσιο της ελευθερίας αυτής! Αν δηλαδή, όλοι αυτοί οι χυδαίοι με όλες τις χυδαιότητές τους είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε για να έχουμε ένα απολύτως ελεύθερο μέσο, τότε προσωπικά είμαι διατεθειμένος να το πληρώσω το τίμημα αυτό, όσο δύσκολο και αν είναι μερικές φορές!
Και είναι τόσο δύσκολο, που ακόμη και ΄γω που διατυπώνω αυτήν την άποψη, δεν είμαι σίγουρος ότι θα καταφέρω στο μέλλον να ανέχομαι πάντα το τίμημα αυτό, χωρίς να αντιδρώ. Όμως θα προσπαθήσω. Και ενώ συμμερίζομαι απόλυτα και σε καμία περίπτωση δεν κατηγορώ, όλους όσους είναι εξοργισμένοι επειδή συκοφαντήθηκαν, εξυβρίστηκαν, απειλήθηκαν αυτοί και οι οικογένειές τους, γενικότερα εισέπραξαν κάθε είδους χυδαιότητα και κατά συνέπεια σκέφτονται να απευθυνθούν ή έχουν ήδη απευθυνθεί στη δικαιοσύνη, παρ’ όλα αυτά, προσωπικά προτιμώ να με βρίζουν άδικα, να με συκοφαντούν, ακόμα και να με απειλούν, παρά να χάσει την ελευθερία του το μοναδικό ελεύθερο μέσο!
Πρέπει να υπάρχουν μεγαλύτερα από εμάς πράγματα, για την εξασφάλιση των οποίων πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να υποχωρήσουμε σε θέματα που αφορούν τους εαυτούς μας και ένα από αυτά τα μεγαλύτερα, πιστεύω πως είναι οι συνθήκες απόλυτης ελευθερίας σε κάποιο μέσο μαζικής ενημέρωσης και επικοινωνίας. Η λανθασμένη χρήση αυτών των συνθηκών ελευθερίας από τους ανθρώπους, δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε ενέργειες που θα θίξουν τις συνθήκες αυτές καθ’ αυτές! Εξάλλου η δικαίωση πάντα έρχεται! Για το συκοφάντη και το λασπολόγο, αργά ή γρήγορα όλες οι συκοφαντίες και όλη η λάσπη θα του γυρίσουν μπούμερανγκ, ενώ από την άλλη πλευρά, ο καθαρός άνθρωπος, μακροπρόθεσμα τουλάχιστον, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα!
Ξέρουμε και το ξέρουμε γιατί μας το έχει διδάξει η ιστορία, πως οι κάθε είδους κρατικές παρεμβάσεις και απόπειρες ελέγχου, των μέσων ειδικά, ποτέ δεν είναι περιορισμένες, αλλά σταδιακά αποκτούν καθολικό χαρακτήρα. Αν δηλαδή ξεκινήσει το κακό αυτό δεν θα έχει σταματημό! Δεν θα ησυχάσουν μέχρι να ελέγξουν πλήρως και αυτό το μέσο!
Το απολύτως ελεύθερο και ανεξέλεγκτο περιβάλλον, είναι το τέλειο περιβάλλον για να ανθίσουν οι ριζοσπαστικές, ανατρεπτικές, επαναστατικές, αφυπνιστικές ιδέες που μπορεί κάποια μέρα να σώσουν ή να αλλάξουν τον κόσμο! Η υπεράσπιση αυτού του περιβάλλοντος διατηρεί αυτή τη δυνατότητα, αυτή την προοπτική, αυτή την ελπίδα ζωντανή! Και αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό από το τι θα γράψει ο κάθε κακοπροαίρετος, ανεγκέφαλος και κομπλεξικός στο internet!
Του Αντώνη Κανάκη από το aixmi.gr

Επικοινωνήστε, εκφραστείτε, συνεργαστείτε, δικτυωθείτε!

Στα πλαίσια της αναβάθμισης των υπηρεσιών του το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο ενημερώνει τα μέλη του (σχολεία, εκπαιδευτικοί, μαθητές) για τη μετεξέλιξη της υπηρεσίας ιστολογίων σε μία ολοκληρωμένη και ενιαία υπηρεσία Εκπαιδευτικών Κοινοτήτων και Ιστολογίων http://blogs.sch.gr.
Η υπηρεσία προσφέρει σύγχρονα εργαλεία συμμετοχικού ιστού (Web 2.0) ενταγμένα σε παιδαγωγικό πλαίσιο, όπως:
  • Κοινότητες: Τα μέλη μπορούν να δημιουργούν κοινότητες (ιδιωτικές, δημόσιες, κρυφές) για να μοιράζονται πληροφορίες για θεματικές περιοχές που αυτά επιλέγουν και που τους ενδιαφέρουν.
  • Ιστολόγια: Τα μέλη μπορούν να συντηρούν το ατομικό ιστολόγιο ή να συγγράφουν από κοινού στο ιστολόγιο της κοινότητας.
  • Ροή δραστηριοτήτων: Παρουσιάζει τη δραστηριότητα κάθε μέλους ή κάθε κοινότητας όπως επίσης και τη συνολική δραστηριότητα όλου του δικτύου.
  • Εκτεταμένο προφίλ: Επιτρέπει τη δημιουργία επιπλέον πεδίων για το προφίλ κάθε μέλους. Τα μέλη επιλέγουν ποιες πληροφορίες επιθυμούν να μοιραστούν με την κοινότητα.
  • Προσωπικά Μηνύματα: Επιτρέπει στα μέλη να επικοινωνούν μεταξύ τους απευθείας.
  • Φίλοι: Τα μέλη μπορούν να δημιουργήσουν λίστες των διαδικτυακών φίλων τους.
  • Παρουσίαση δραστηριότητας ιστολογίων: παρουσιάζει τη δραστηριότητα υφιστάμενων ιστολογίων και τη δημιουργία νέων ιστολογίων, σε ολόκληρο το δίκτυο.
  • Βήμα διαλόγου: Επιτρέπει στις κοινότητες να δημιουργούν και να διαχειρίζονται το δικό τους χώρο συζήτησης.
  • Ενημέρωση Κατάστασης: Παρέχει την τρέχουσα κατάσταση μέλους, αναδημοσίευση δραστηριότητας από το προφίλ του μέλους, κλπ.
Σε αφορά στα ιστολόγια είναι γνωστό ότι πρόκειται για ψηφιακά εργαλεία δεύτερης γενιάς που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην παιδαγωγική διαδικασία λόγω της διαδραστικότητας και της δυνατότητας για ομαδική εργασία που προσφέρουν. Τα ιστολόγια μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην Εκπαίδευση:

  1. Ως πίνακες ανακοινώσεων σχετικά με τον χρονοπρογραμματισμό του μαθήματος, για ανάρτηση ασκήσεων και ειδοποιήσεων για την παράδοση τους, δραστηριοτήτων, προτεινόμενης βιβλιογραφία, ανακοινώσεις και χρήσιμες πληροφορίες για τους γονείς, κλπ.
  2. Για την ανάρτηση οδηγιών, επεξηγήσεων και παραδειγμάτων για την καθοδήγηση των μαθητών, ειδικά αυτών που χρειάζονται περισσότερη βοήθεια.
  3. Ως βήμα προβληματισμού και διάλογου των μαθητών στα οποία θα καταγράφουν τις απόψεις τους σε ερωτήματα κρίσεως, τις απόψεις τους σε δημοσιευμένα στον τύπο άρθρα με θέματα εκπαιδευτικού, επιστημονικού, κοινωνικού, πολιτιστικού, κλπ, περιεχομένου, τις ιδέες τους για θέματα που συζητήθηκαν στην τάξη, κλπ.
  4. Ως χώρος συνεργασίας μεταξύ των μαθητών. Οι μαθητές μπορούν να χωριστούν σε ομάδες και να αναλάβουν τμήματα μιας εργασίας. Στη συνέχεια κάθε ομάδα εργασίας παρουσιάζει την πρόοδο της δουλειάς της στο ιστολόγιο περιμένοντας σχόλια και διορθώσεις. Με αυτόν τον τρόπο οι μαθητές και δίνουν και παίρνουν γνώση – υλικό από τις υπόλοιπες ομάδες της τάξης.
Ανάλογα, η συνεργατικότητα μπορεί να επεκταθεί και στους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι μπορούν να δημιουργήσουν ιστολόγια στα οποία θα περιγράφουν τις εμπειρίες τους από την εκπαίδευση, σχήματα μαθημάτων από εκπαιδευτικές ενότητες, πληροφορίες και μεθόδους διδακτικής που εφάρμοσαν με επιτυχία ή όχι.
  1. Για τη δημοσίευση των εργασιών μιας σχολικής τάξης, ώστε οι μαθητές να έχουν στη διάθεση τους επιτυχημένα παραδείγματα άλλων εργασιών αλλά και διορθώσεις, σχόλια και προσθήκες στις δικές τους εργασίες.
Η συντήρηση ενός εκπαιδευτικού ιστολογίου είναι εξαιρετικά εύκολη και διασκεδαστική !
Σας καλούμε να δείτε το αξιόλογο έργο που αναπτύσσουν συνάδελφοι εκπαιδευτικοί στην υπηρεσία Εκπαιδευτικών Κοινοτήτων και Ιστολογίων http://blogs.sch.gr και σας προτείνουμε να δοκιμάσετε και να χρησιμοποιήσετε κι εσείς την υπηρεσία αυτή.

Μαθήματα δημοσιογραφίας..

Άφωνοι έμειναν ενενήντα περίπου φοιτητές κατά τη διάρκεια του μαθήματος «Ειδικά ρεπορτάζ» στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου της Αθήνας όταν ο καθηγητής του Λάμπης Ταγματάρχης, δημοσιογράφος και πρόεδρος στη συνδρομητική τηλεόραση, κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας σήκωσε μία φοιτήτρια που καθόταν στην πρώτη σειρά του αμφιθεάτρου και την φίλησε στο στόμα. Ακολούθως ζήτησε από τους φοιτητές να καταγράψουν το περιστατικό και να το στείλουν άμεσα ως ρεπορτάζ στο μέσο που υποτίθεται ότι εργάζονταν. Μόλις είχε ολοκληρωθεί εκτενέστατη συζήτηση με θέμα «Ηθικοί κανόνες στο ρεπορτάζ, ηθικά διλήμματα, εισβολή στην ιδιωτική ζωή» και είχε αναλυθεί η ανάγκη να ερευνούν σοβαρά και να ψάχνουν σε βάθος οποιοδήποτε θέμα πριν το καταγράψουν για το μέσον όπου μελλοντικά θα εργάζονται.
Οι φοιτητές όντως κατέγραψαν αυτό που είδαν και με ιδιαίτερα οξύ τρόπο καυτηρίασαν την πράξη του καθηγητή τους. Ένας μάλιστα αποχώρησε επιδεικτικά από το αμφιθέατρο σε ένδειξη διαμαρτυρίας γι’ αυτό που συνέβη στη συμφοιτήτριά του.
«Ήρθε να λυτρώσει τα σεξουαλικά του βίτσια» έγραψε ο ένας, «σεξουαλική επίθεση σε φοιτήτρια την ώρα του μαθήματος» έγραψε άλλος, «πείραμα με σεξουαλικές προεκτάσεις» συμπλήρωσε ο τρίτος. Έγινε κυριολεκτικά ο χαμός.
Ο καθηγητής άκουγε όλο το φριχτό κατηγορητήριο ατάραχος.
«Σας έχω βγάλει και φωτογραφία με το κινητό μου» του φώναξε ένας φοιτητής, «δεν φοβόσαστε ότι αύριο θα είστε πρωτοσέλιδο;» τον ρώτησε.
Ο καθηγητής σηκώθηκε και αφού ευχαρίστησε τους φοιτητές του για τη συνεργασία, τους ανακοίνωσε ότι αν δεν είναι εξαιρετικά προσεκτικοί και δεν ερευνούν αυτό που πρόκειται να γράψουν, πέρα από το γεγονός ότι δεν θα περάσουν ποτέ το μάθημά του, δεν θα μπορέσουν να γίνουν ποτέ καλοί δημοσιογράφοι. Και αμέσως άρχισε να τους απαριθμεί τα λάθη τους:
– Κανείς από τους φοιτητές-ρεπόρτερ δεν έκανε ρεπορτάζ.
– Κανείς δεν σηκώθηκε από τη θέση του να ρωτήσει το «θύμα» αν είχε κάποια σχέση με τον κ. καθηγητή, αν είχε προηγηθεί κάτι μεταξύ τους, αν είχε προκληθεί ή είχε προκαλέσει τον καθηγητή.
– Κανείς φοιτητής δεν παρατήρησε ότι η φοιτήτρια «θύμα» ήταν ένα τελείως άγνωστο σε αυτούς πρόσωπο και προφανώς δεν την είχαν ξαναδεί ποτέ στο αμφιθέατρο της σχολής.
– Κανείς φοιτητής δεν πρόσεξε ότι αυτή η φοιτήτρια, όσο κι αν έμοιαζε νέα, ήταν τουλάχιστον δέκα χρόνια μεγαλύτερή τους.
– Επειδή η φοιτήτρια «θύμα» δεν γνώριζε κανέναν, δεν μιλούσε και με κανέναν, πράγμα ασύνηθες για φοιτητικό αμφιθέατρο.
– Κανείς από τους φοιτητές δεν σκέφθηκε ότι το θέμα που μόλις είχε αναλυθεί από τον καθηγητή είχε τίτλο «Ηθικοί κανόνες στη δημοσιογραφία» και ό,τι αυτό σημαίνει.
– Κανείς δεν ρώτησε τη συμφοιτήτρια που καθόταν δίπλα στο «θύμα» αν πρόσεξε κάτι ιδιαίτερο στη συμπεριφορά του «θύματος» ή την συμπεριφορά του καθηγητή.
– Κανείς δεν φρόντισε να ρωτήσει τον καθηγητή αν είναι σύνηθες γι’ αυτόν να καταφεύγει σε ανάλογες συμπεριφορές και αν αυτή είναι μία νέα διδακτική μέθοδος.
– Τέλος, κανείς δεν φρόντισε να μάθει γιατί επιτέλους διάλεξε αυτή τη φοιτήτρια και όχι κάποια άλλη και, εν πάση περιπτώσει, αφού επρόκειτο να τον κάνουν πρωτοσέλιδο να του ζητήσουν να πει κι αυτός την άποψή του.
Το μάθημα τελείωσε. Οι φοιτητές συζητούσαν μεγαλόφωνα για το περιστατικό. Ο καθηγητής έπρεπε να αποχωρήσει γρήγορα από την αίθουσα γιατί το δίωρο της διδασκαλίας είχε τελειώσει. Σηκώθηκε, μάζεψε τα πράγματά του από την έδρα, ζήτησε από τους φοιτητές ένα λεπτό ησυχία για να τους συστήσει τη γυναίκα του, που πρώτη φορά παρακολούθησε το μάθημά του.

Μάθημα από τον ανεπανάληπτο Λάμπη Ταγματάρχη για όλους μας.
Αφιερωμένο σε όλους τους δημοσιογράφους, τους «δημοσιογράφους», τους δημοσιοκάφρους και τους bloggers που επιθυμούν να δημοσιογραφούν.

Η δύναμη των blogs

Ένα ενδιαφέρον άρθρο για τη δύναμη των Blog (http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=6&artId=265464&dt=15/07/2009)
Η εκρηκτική λειτουργική σύζευξη (ή «διακλάδωση») μεταξύ πληροφορίας και διαδικτυακής τεχνολογίας ενέχει κρίσιμες διαστάσεις καθημερινής κοινωνικής επανάστασης. Η τεράστια, ανεξάντλητη και αναπόδραστη δύναμη των «weblogs» ή «blogs» (ελληνιστί ιστολόγια) γονάτισε και συνέτριψε τη στατική, ομοιογενοποιητική και μονόδρομη λογική της τηλεόρασης και της τηλεοπτικής ενημέρωσης. Τα blogs δυνητικά αναταράσσουν τα λιμνάζοντα νερά της καθημερινότητας, αναστατώνουν, ετερογενοποιούν και αποσταθεροποιούν την κοινωνία, παράγοντας συνεχώς πολλαπλές «συνεργατικές αλήθειες» και μια «μεταβλητή κοινωνική γεωμετρία». Αλλά δεν υπάρχει τίποτα πιο κοινωνικό από τα ίδια τα blogs!

Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρώπινης επικοινωνίας το «ακροατήριο» (audience) αυτονομείται, απομαζικοποιείται, εξατομικεύεται και κινητοποιείται-ενεργοποιείται, κατά τρόπο διαλογικό-διαδραστικό, γνήσια δημοκρατικό και ουσιαστικά συμμετοχικό. Τώρα πλέον πολλοί επικοινωνούν με πολλούς και όχι ένας με έναν (π.χ. τηλέφωνο), ή ένας με πολλούς (π.χ. ραδιόφωνο, τηλεόραση): «Το Ιnternet δεν είναι μεγάφωνο, είναι συζήτηση» (J.D. Lasica). Το κλασικό δίπολο πομπός- δέκτης καταργείται, εφόσον όλοι μας γινόμαστε πομποί και δέκτες ταυτoχρόνως, συμβάλλοντας συνειδητά ή ασύνειδα στη «διαιώνιση της συζήτησης» (Ηans-Georg Gadamer).
Τα blogs καταδεικνύουν και αποδεικνύουν στην πράξη ότι η κοινωνική δυναμική δεν θα πάψει ποτέ να μας εκπλήσσει, ευχάριστα ή δυσάρεστα ( τουλάχιστον έτσι μπορούμε πάντοτε να αποφεύγουμε τη μονοτονία και… να ελπίζουμε )! Η ηνιόχηση (δηλαδή, ο ολοκληρωτικός έλεγχος από τα πάνω ) της κοινωνικής δυναμικής, υπό τη μορφή λ.χ. μιας ορθολογιστικής «επιστημονικής κοινωνικής πολιτικής», φαντάζει απολύτως ανέφικτη. Η κοινωνική δυναμική ούτε ελέγχεται, ούτε υποτάσσεται, ούτε περιστέλλεται. Το παραδοσιακό «θετικιστικό» όραμα της γραφειοκρατικής «κοινωνικής μηχανικής» (κατά τον Αuguste Comte) είναι πέρα για πέρα άπιαστο, ανεδαφικό και ουτοπικό. Για να ακριβολογούμε, αποτελεί μια γιγαντιαία φενάκη.
Μετά τη ραγδαία ανάπτυξη και διείσδυση του ευρυζωνικού Ιnternet, οι κοινωνικές πραγματικότητες παράγονται διαρκώς με ταχύτατους ρυθμούς. Πιο συγκεκριμένα, με την αθόρυβη έλευση του λεγόμενου «κοινωνικού ιστού» («social web» ή «web 2.0») δημιουργείται ταχύτατα ένα εντελώς ρευστό και αποκεντρωμένο ή ά-κεντρο παγκόσμιο «δυνητικό σύστημα» (ένα αχανές και αδόμητο σύστημα αυτο-οργανούμενων, αυτο-ρυθμιζόμενων και αυτο-εξελισσόμενων δυνητικών κοινοτήτων), το οποίο ορθώνεται καθημερινά ενάντια στο αυταρχικό, μονολογικό, αυστηρά κεντροποιημένο σύστημα της τηλεόρασης και τα απρόσωπα «μαζικά» ακροατήριά της.
Θεωρητικά, μια επικοινωνιακή συνθήκη σύμφωνα με την οποία απλώς όλοι μιλούν με όλους συνεπάγεται την απόλυτη σταθερότητα του συστήματος και την προβλέψιμη περιοδική αναπαραγωγή της κοινωνικής τάξης (μια κατάσταση δηλαδή μονότονης, ανιαρής και βαρετής κοινωνικής ισορροπίας ). Στην πραγματικότητα όμως, εντός του κυβερνοχώρου πολλοί μιλούν με πολλούς (πέρα από προκαθορισμένα δίπολα), δημιουργώντας ακατάπαυστα τοπικότητες και, άρα, εγγενώς πολύπλοκες συνθήκες ριζικού μετασχηματισμού της κοινωνικής δομής (online και offline).
Φυσικά, μιλάμε εδώ για νέες εναλλακτικές δυνατότητες κοινωνικής και πολιτικής αλλαγής, οι οποίες, ως εκ της φύσεώς τους, είναι μη γραμμικές και μη προβλέψιμες. Το σίγουρο είναι ότι το ταξίδι στην αχανή «χώρα του blogistan» θα συνεχίσει να μας γοητεύει, να μας συναρπάζει και να μας επιφυλάσσει σημαντικές εκπλήξεις, καινοτομίες και ανατροπές ( for better or for worse… )!
Ο κ. Χ. Τσέκερης είναι αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνιολογίας στην Αστυνομική Ακαδημία και διδάσκων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Blog-άρισμα στη λογοκρισία

Το κουτί της Πανδώρας – 17 Φεβρουαρίου, 2009
Παρουσίαση: Κώστας Βαξεβάνης
Ο Κώστας Βαξεβάνης στο χθεσινοβραδινό «Κουτί της Πανδώρας» είχε αφιέρωμα στα ελληνικά blogs. Το θεώρησα εξαιρετικό από όλες τις απόψεις.
Δείτε το. (Διάρκεια 58 λεπτά)