Home
Μελισσοχώρι
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Uncategorised
- Ημερομηνία Δημοσίευσης
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 190
Το Μελισσοχώρι είναι κωμόπολη στον Νομό Θεσσαλονίκης με πληθυσμό 3.287 κάτοικους. Βρίσκεται σε υψόμετρο 220 μέτρων, στο βόρειο τμήμα του νομού, προς τα όρια με το Κιλκίς, 19 χιλιόμετρα από την πόλη της Θεσσαλονίκης. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος στο Μελισσοχώρι το 1913 Υπάγoνταν διοικητικά στον Δήμο Μυγδονίας, ενώ σήμερα ανήκει στον Δήμο Ωραιοκάστρου. Στην περιοχή υπάρχουν ίχνη προϊστορικού οικισμού. Οι κάτοικοι του Μελισσοχωρίου συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821, με γνωστότερο αγωνιστή τον Νέστορα Στεργίου. Κατά το Μακεδονικό Αγώνα, σπουδαία ήταν η συνεισφορά του οπλαρχηγού Χαράλαμπου Στακόπουλου, καθώς και του Αθανάσιου Σταυρούδη που, μεταξύ άλλων, σχεδίασε και οργάνωσε την εκτέλεση του φιλότουρκου ηγεμόνα της Σάμου, Ανδρέα Κοπάση. Η κωμόπολη αποτέλεσε έδρα του Ελληνικού γενικού στρατηγείου κατά την μάχη του Κιλκίς (1913). Παλαιότερα ονομαζόταν Μπάλτζα.
Η Ψυχή
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Uncategorised
- Ημερομηνία Δημοσίευσης
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 123
Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Uncategorised
- Ημερομηνία Δημοσίευσης
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 148
Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την, μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχιά και απότομα. Κι όταν τα φτερά της σε αγκαλιάσουν, παραδόσου, μόλο που το σπαθί που είναι κρυμμένο ανάμεσα στις φτερούγες της μπορεί να σε πληγώσει. Κι όταν σου μιλήσει, πίστεψέ την, μόλο που η φωνή της μπορεί να διασκορπίσει τα όνειρα σου σαν το βοριά, που ερημώνει τον κήπο.
Γιατί όπως η αγάπη σε στεφανώνει, έτσι και θα σε σταυρώσει. Κι όπως είναι για το μεγάλωμα σου, είναι και για το κλάδεμά σου. Κι όπως ανεβαίνει ως την κορυφή σου και χαϊδεύει τα πιο τρυφερά κλαδιά σου, που τρεμοσαλεύουν στον ήλιο, έτσι κατεβαίνει και ως τις ρίζες σου και ταράζει την προσκόλληση τους στο χώμα.
Σαν δέματα σταριού σε μαζεύει κοντά της. Σε αλωνίζει για να σε ξεσταχυάσει. Σε κοσκινίζει για να σε λευτερώσει από τα φλούδια σου. Σε αλέθει για να σε λευκάνει. Σε ζυμώνει ώσπου να γίνεις απαλός. Και μετά σε παραδίνει στην ιερή φωτιά της για να γίνεις ιερό ψωμί για του Θεού το άγιο δείπνο.
Όλα αυτά σου κάνει η αγάπη για να μπορέσεις να γνωρίσεις τα μυστικά της καρδιάς σου και με τη γνώση αυτή να γίνεις κομμάτι της καρδιάς της ζωής.
Αλλά αν από φόβο σου γυρέψεις μόνο την ησυχία της αγάπης και την ευχαρίστηση της αγάπης, τότε, θα ήταν καλύτερα για σένα να σκεπάσεις την γύμνια σου και να βγεις έξω από το αλώνι της αγάπης. Και να σταθείς στο χωρίς εποχές κόσμο, όπου θα γελάς, αλλά όχι με ολάκερο το γέλιο σου, και θα κλαις, αλλά όχι με όλα τα δάκρυά σου.
Η αγάπη δε δίνει τίποτα παρά μόνο τον εαυτό της, και δεν παίρνει τίποτα παρά μόνο τον εαυτό της. Η αγάπη δεν κατέχει κι ούτε μπορεί να κατέχεται, γιατί η αγάπη αρκείται στην αγάπη.
Η αγάπη δεν είναι καμιά άλλη επιτυχία εκτός από την εκπλήρωση της. Αλλά αν αγαπάς κι είναι ανάγκη να έχεις επιθυμίες, ας είναι αυτές οι επιθυμίες σου:
Να λιώσεις και να γίνεις σαν το τρεχούμενο ρυάκι που λέει το τραγούδι του στην νύχτα. Να γνωρίσεις τον πόνο της πολύ μεγάλης τρυφερότητας. Να πληγωθείς από την ίδια την γνώση σου της αγάπης. Και να ματώσεις πρόθυμα και χαρούμενα.
Να ξυπνάς την αυγή με καρδιά έτοιμη να πετάξει και να προσφέρει ευχαριστίες για μια ακόμη μέρα αγάπης. Να αναπαύεσαι το μεσημέρι και να στοχάζεσαι την έκσταση της αγάπης. Να γυρίζεις σπίτι το σούρουπο μ? ευγνωμοσύνη στην καρδιά.
Και ύστερα να κοιμάσαι με μια προσευχή για την αγάπη που έχεις στην καρδιά σου και μ? έναν ύμνο δοξαστικό στα χείλη σου.
(Χαλίλ Γκιμπράν)
Δουλεύω πάρα πολύ
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Uncategorised
- Ημερομηνία Δημοσίευσης
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 160
Δουλεύω πάρα πολύ,
τρώω πάρα πολύ,
πίνω πάρα πολύ,
τρέχω υπερβολικά,
απολαμβάνω λιγότερο τα πράγματα,
ανησυχώ υπερβολικά,
ξεκουράζομαι λίγο,
εγκαταλείπω όσους αγαπώ,
τρέχω πίσω από στιγμιαίες απολαύσεις,
δε νιώθω ευτυχισμένος,
δημιουργώ ένα έλκος,
δε μετρώ τους κινδύνους,
δε συνειδητοποιώ ποιο είναι το σημαντικό και ποιο το δευτερεύον,
ζω εξαρτημένος από την άποψη των άλλων
? και το αρνούμαι κάθε φορά που το συνειδητοποιώ.
JorgeBucay, Από την άγνοια στη σοφία