Από την αρχή της αιγυπτιακής ιστορίας, όταν ακόμα δεν
υπήρχε ενιαίο κράτος, η κάθε πόλη είχε το δικό της θεό-.
Η όμως χαρακτήριζε τους Αιγύπτιους και στις
υπόλοιπες περιόδους της ιστορικής τους πορείας. Παρουσίαζαν τους θεούς τους
με σώμα και κεφάλι κάποιου
.
Ο μεγαλύτερος θεός ήταν ο Ρα, ο θεός
, τον οποίο εκπροσωπούσε ο
στη γη. Οι δημοφιλέστεροι θεοί ήταν η
, ο
και ο Ώρος. Ο φαραώ
,
ο επονομαζόμενος και
, προσπάθησε να
την πολυθεΐα. Στράφηκε εναντίον των
ιερέων και της λατρείας του Άμμωνος, προστάτη-θεού της Θήβας. Η προσπάθειά
του να επιβάλει τη λατρεία του
,
του θεού Ήλιου, ως μοναδικού θεού, συνάντησε την αντίδραση του
και κατέληξε σε
.
Ο
τρόπος ζωής των Αιγυπτίων και οι
είχαν δημιουργήσει τη βαθιά πίστη ότι η
ζωή
και μετά το θάνατο, εάν δεν
καταστρεφόταν το
του νεκρού. Εξαιτίας του φόβου αυτού που
σφράγισε τον πολιτισμό τους, οι Αιγύπτιοι
τους νεκρούς και τους έθαβαν σε ταφικά
μνημεία μαζί με όλα τα σκεύη που τους ήταν αναγκαία για τη
ζωή. Η αντίληψη αυτή που ήταν διαδεδομένη
σε
τα κοινωνικά στρώματα συμπεριλαμβανομένου και του φαραώ, οδήγησε στην
κατασκευή μεγάλων
με εξαίρετη διακόσμηση, τα οποία
περιείχαν αφάνταστα
. Τα πολύτιμα σκεύη και ο πολυτελής
στολισμός των νεκρών, φαραώ και ευγενών έγιναν η αφορμή για συστηματική
ήδη από την αρχαιότητα. |