Ποιος ήταν ο κύριος εκφραστής της πανελλήνιας ιδέας και ποιες ήταν οι απόψεις του για την εφαρμογή της;
© Εύη Πεπέ, φιλόλογος
αρχική
ιστορία
Συμπλήρωσε τα κενά επιλέγοντας την κατάλληλη λέξη από την αναδυόμενη λίστα.
Τα συμπτώματα της παρακμής και της κακοδαιμονίας που κατέτρυχαν τον ελληνικό κόσμο απασχόλησαν κάποιους πνευματικούς ανθρώπους, οραματιστές ενός
πανελλήνιου
παναθηναϊκού
Μακεδονικού
συνασπισμού.
Η πανελλήνια ιδέα ήταν μια νέα πολιτική έκφραση που διατυπώθηκε για πρώτη φορά στα τέλη του
6ου
5ου
4ου
αι. π.Χ. από το σοφιστή
Γοργία
Ευαγόρα
Ιάσονα
, σε λόγο του στον ιερό χώρο της Ολυμπίας. Κύριος εκφραστής αυτής της πολιτικής ήταν ο Αθηναίος ρητοροδιδάσκαλος
Ευαγόρας
Ισοκράτης
Δημοσθένης
. Σε πρώτο στάδιο, στον «
Πανελλαδικό
Πανηγυρικό
Φιλιππικό
» λόγο του (
392
380
376
π.Χ.) διατυπώνει την άποψη ότι τον κοινό αγώνα εναντίον των Περσών θα μπορούσε να αναλάβει η
Αθήνα
Σπάρτη
Μακεδονία
με την ανασύσταση της ηγεμονίας της. Αργότερα, η αδυναμία της Αθήνας να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και να επιβληθεί, τον έστρεψε στην ιδέα ότι ένας ισχυρός
μονάρχης
αρχηγός
θα ένωνε τους Έλληνες και θα τους οδηγούσε εναντίον των Περσών. Προσωπικότητες για τις οποίες πίστεψε ότι θα μπορούσαν να θέσουν σε εφαρμογή την πανελλήνια ιδέα ήταν ο
Διονύσιος Α'
Ευαγόρας
Ιάσονας
Φίλιππος Β'
, βασιλιάς της Σαλαμίνας της Κύπρου, ο
Διονύσιος Α'
Ευαγόρας
Ιάσονας
Φίλιππος Β'
, τύραννος των Φερών της Μαγνησίας, ο
Διονύσιος Α'
Ευαγόρας
Ιάσονας
Φίλιππος Β'
, τύραννος των Συρακουσών. Σε βαθιά γηρατειά ατένιζε με ελπίδα την επικράτηση του
Διονύσιου Α'
Ευαγόρα
Ιάσονα
Φιλίππου Β'
της Μακεδονίας. Ο Ισοκράτης ήταν από τις προσωπικότητες που κατόρθωσαν να αποδεσμευτούν από το
πανελλήνιο
τοπικιστικό
πνεύμα που φανάτιζε ακόμα τους σύγχρονούς του πολιτικούς.
Έλεγχος
ΕΝΤΑΞΕΙ