α. Μὴ , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὰ πράγματα ἐν τούτῳ.
β. Ἆρ’ ἄν μοι , ὦ Ἱέρων, διηγήσασθαι ἃ εἰκός ἐστι εἰδέναι σε βέλτιον(= καλύτερα) ἐμοῦ;
γ. Καὶ οἱ ὄνοι (= τα γαϊδούρια), ἐπεί τις , προδραμόντες ἕστασαν (= προχωρούσαν και κατόπιν σταματούσαν).