• O ANΘPΩΠOΣ KAI H ΦYΣH - ΠOΛΗ-YΠΑΙΘΡOΣ Γεώργιος Δροσίνης, «Θαλασσινά τραγούδια» Γιάννης Ρίτσος και Οδυσσέας Ελύτης», «Τζιτζίκια...» Ίταλο Καλβίνο, «Μανιτάρια στην πόλη» • ΛΑOΓΡΑΦΙΚΑ Λαϊκό παραμύθι, «Το πιο γλυκό ψωμί» Αντώνης Μόλλας, «Η πείνα του Καραγκιόζη» Δημοτικό τραγούδι, «Ύπνε μου κι έπαρέ μου το» Μαρία Ιορδανίδου, «Τα φαντάσματα» Κοσμάς Πολίτης, «Τα τσερκένια» • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ Άγγελος Σικελιανός, «Της μάνας μου» Εμμανουήλ Ροΐδης, «Η εορτή του πατρός μου» Λάμπρος Πορφύρας, «Το στερνό παραμύθι» Λέων Τολστόι, «Ο παππούς και το εγγονάκι» Ζωρζ Σαρή, «Νινέτ» Τούλα Τίγκα, «Τα πράγματα στρώνουν περισσότερο» • ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΖΩΗ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, «Στην Παναγία τη Σαλονικιά» Κ.Π. Καβάφης, «Δέησις» Στράτης Μυριβήλης, «Η λιτανεία» Κάρολος Ντίκενς, «Παραμονή Χριστουγέννων» Παντελής Καλιότσος, «Πασχαλινή ιστορία» • EΘNIKH ZΩH Κλέφτικο τραγούδι, «Ένας αϊτός περήφανος» Γιάννης Βλαχογιάννης, «Η έξοδο» Παντελής Πρεβελάκης, «Ο Κρητικός – Η Πολιτεία» Γιώργος Θεοτοκάς, «Ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου» Δημήτρης Ψαθάς, «Ο πιτσιρίκοι» Κύπρος Χρυσάνθης, «17 του Νοέμβρη 1973» ΠΑΛΑΙOTEΡΕΣ ΜOΡΦΕΣ ΖΩΗΣ • Κώστας Κρυστάλλης, «Ηλιοβασίλεμα» Νίκος Καζαντζάκης, «Η Νέα Παιδαγωγική» Νίκος Θέμελης, «Η αφήγηση του αρχιμάστορα» Ευγενία Φακίνου, «Η ζωή στη Σύμη» Ντίνος Δημόπουλος, «Ο Σαρλό και το αθάνατο νερό» • ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Νάνος Βαλαωρίτης, «Με πλοίο» Κώστας Ουράνης, «Το θέλγητρο της Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ, «Oδοιπορικό στην Ινδία» Τζων Φώουλς, «Κοιτώντας την Αθήνα» Μιχάλης Γκανάς, «Γυάλινα Γιάννινα» • Η ΑΠOΔΗΜΙΑ - O ΚΑΗΜOΣ ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ... Ιωάννης Βηλαράς, «Πουλάκι» Γιώργος Θεοτοκάς, «Ο Δημοτικός Κήπος του Ταξιμιού» Διδώ Σωτηρίου, «Ταξίδι χωρίς επιστροφή» Θ. Βαλτινός, «Η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται» Μ. Κλιάφα, «O δρόμος για τον Παράδεισο είναι μακρύς» • ΑΘΛΗΤΙΣΜOΣ Κωστής Παλαμάς, «O Oλυμπιακός ύμνος» Πέτρος Χάρης, «Δρόμος 100 μέτρων» Αγγελική Βαρελλά, «Η νίκη του Σπύρου Λούη» • Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ • OΙ ΦΙΛΙΚOΙ... Ειρήνη Μάρρα, «Τα κόκκινα λουστρίνια» Δημοτικό τραγούδι, «Κόρη που λάμπει» Λίτσα Ψαραύτη, «Ο Κωνσταντής» Γιάννης Ρίτσος, «Πρωινό άστρο» Αργύρης Εφταλιώτης, «Αγάπης λόγια» Οδυσσέας Ελύτης, «Όλα τα πήρε το καλοκαί...» Όσκαρ Ουάιλντ, «Ο πιστός φίλος» Μιμίκα Κρανάκη, «Ένα τόπι χρωματιστό» • Η ΒΙOΠΑΛΗ - ΤO ΑΓΩΝΙΣΤΙΚO ΠΝΕYΜΑ ΤOY ΑΝΘΡΩΠOY Λαϊκό παραμύθι, «O φτωχός και τα γρόσια» Τ. Άγρας & Ν. Βρετάκος, «Το ξανθό... Άντον Τσέχωφ, «O Βάνκας» Μαρία Πυλιώτου, «Λεώνη» • ΠΡOΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣYΓΧΡOΝΗΣ ΖΩΗΣ Αντώνης Σαμαράκης, «Γραφείον ιδεών» Λουίς Σεπούλβεδα, «Το μαύρο κύμα» Κρίτων Αθανασούλης, «Παράπονο σκύλου» Ελένη Σαραντίτη, «Όπως τα βλέπει κανείς…» • OΙ ΦΙΛOΙ ΜΑΣ ΤΑ ΖΩΑ Ανδρέας Καρκαβίτσας, «Το μνήμα της μάνας» Γρηγόριος Ξενόπουλος, «Η γάτα του παπά» Ηλίας Βενέζης, «Η Δάφνη» Λιλή Ζωγράφου, «Στρίγκλα και καλλονή» Γιώργος Σκαμπαρδώνης, «Η Βαγγελιώ-δεν-είσαι-εντάξει» Τζακ Λόντον, «O αδάμαστος»
Παράπονο σκύλου
O ποιητής παρουσιάζει με ρεαλιστικό τρόπο τη μαρτυρική ζωή ενός αδέσποτου σκύλου. Σε ένα δεύτερο όμως επίπεδο, με αλληγορικό τρόπο, προβάλλει την εικόνα των περιθωριοποιημένων και εγκαταλειμμένων ανθρώπων της εποχής μας, συγκρίνοντας τη ζωή τους με αυτή των σκύλων.
Έχω την όψη ανθρώπου και την καρδιά ενός σκύλου. Φαίνεται θα ’μαι εγκαταλελειμμένο σκυλί, πεινασμένο που η γειτονιά το ξέρει και τ’ αποδιώχνει με βία. Γι’ αυτό τους ανθρώπους κοιτάζω στα χέρια. Μέρα και νύχτα ο καιρός μέσα μου αλλάζει, η ψυχή μου ντύνεται, γδύνεται, βρέχεται, υποφέρει. Αν προσέξεις, το βλέμμα μου είναι σκυλίσιο. Κατεβαίνει ένα υγρό παράπονο από τα μάτια μου γιατί έλειψεν ο Κύριός μου. Έξω από την εκκλησιά περιμένω να βγει. O Κύριός μου ας ήταν. Κόσμος πολύς, ευλογημένος, με τα καλά του ντυμένος μ’ απομακρύνει. Μα ο Κύριός μου δε βγαίνει. Έτσι κυλάει η ζωή μου περιμένοντας από γωνιά σε γωνιά από όνειρο σ’ όνειρο. Δεν έχω δύναμη άλλη απ’ την δύναμη να περιμένω. Όμως μια μέρα της συνοικίας τα παιδιά, στην ουρά μου τον τενεκέ δέσαν των σκουπιδιών. Έτρεχα αγκομαχώντας. Τέλος αποσύρθηκα κάτω από τον τσίγκο της γειτονιάς που η βροχή τον κεντούσε. Άκουγα πάνω τα βήματά της. Σα να κοιμόμουν, σαν να ονειρευόμουν εγώ το εγκαταλελειμένο σκυλί μου ήρθε να κλάψω. Όχι βέβαια για μένα που από κει θα μ’ έδιωχναν πάλι. Αλλά γιατί δε θ’ άκουγα τα βήματα της βροχής που μ’ έκαναν να ελπίζω πως έρχεται ο Κύριός μου. |
Η ελληνική ποίηση ανθολογημένη,
τόμ. 5,
επιμέλεια Μ. Αυγέρης, Μ.Μ. Παπαϊωάννου, Θ. Σταύρου, Kυψέλη
207
Διονύσιος Τσόκος, Μικρός οδηγεί τυφλό αγωνιστή
Δείτε τον πίνακα σε μεγαλύτερη ανάλυση στην
Εθνική Πινακοθήκη
Κρίτων Αθανασούλης
στο ΕΚΕΒΙ
στο Βιβλιοnet
στη Βικιπαίδεια
Διονύσιος Τσόκος
στην Εθνική Πινακοθήκη
στο paleta art
,
Βικιπαίδεια
artnet
Η δολοφονία του Καποδίστρια σε υψηλή ανάλυση στο Google Art & Culture
«Η Σχολή του Μoνάχου», άρθρο από την Ανδριανή Αμπάβη στο art magazine
«Η Γέννηση της Νεότερης Ελληνικής Ζωγραφικής», άρθρο από την Νάνσυ Μπαλούτογλου στο art magazine
Ήρωες
Τόπος
Χρόνος
Γλώσσα
Στίχος-Μέτρο
Ενότητες
Το σχόλιό σας...