Αγγελάκη - Ρουκ Κατερίνα (1939-20/1/2020)
Σύντομο βιογραφικό για σχολική χρήση. Κατέβασε σε αρχείο 
«Μέσα μου χιλιάδες τραγούδια στοιβάζονται καλοκαιρινά. Ανοίγω το στόμα μου και μες στο πάθος μου προσπαθώ να τους βάλω μια σειρά. Τραγουδώ. Άσχημα. Αλλά χάρη στο τραγούδι μου ξεχωρίζω από τις φλούδες των κλάδων και από τ' άλλα άφωνα ηχεία της φύσης.»
Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Αθήνα, στη Νότια Γαλλία και στην Ελβετία και ήταν διπλωματούχος της Σχολής Μεταφραστών και Διερμηνέων (αγγλικά, γαλλικά, ρωσικά).
Μόλις στα 17 της χρόνια δημοσίευσε στο περιοδικό Καινούργια εποχή το ποίημα της Μοναξιά μετά από παρότρυνση του Νίκου Καζαντζάκη, ο οποίος έστειλε γράμμα στον διευθυντή του περιοδικού γράφοντας: «Παρακαλώ, δημοσιεύστε αυτό το ποίημα, το έχει γράψει μία κοπέλα που δεν έχει βγάλει ακόμα το γυμνάσιο. Είναι το ωραιότερο ποίημα που διάβασα ποτέ!». Από τότε άνοιξε ο δρόμος για την ενασχόληση της με την ποίηση και τη μετάφραση.
Αρχή και τέλος για εκείνη η ποίηση του Καβάφη. Η δική της ποίηση διακρίνεται από μια έντονη καταφυγή σε φανταστικές χώρες. Άρθρα και δοκίμιά της για την ελληνική ποίηση και τη μετάφραση της ποίησης δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στο μεταφραστικό έργο της συγκαταλέγονται έργα και κείμενα των Σάμουελ Μπέκετ, του Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, της Σύλβια Πλαθ κ.ά.
Εξέδωσε περίπου 20 ποιητικές συλλογές, καθώς και δύο τόμους ποιητικών διαλόγων. Το έργο της έχει μεταφραστεί σε περισσότερες των δέκα γλωσσών και ποιήματά της εμπεριέχονται σε λογοτεχνικές ανθολογίες σε όλο τον κόσμο. Έχει τιμηθεί με ποικίλα βραβεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ένα από αυτά είναι το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ το 2014 βραβεύτηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου της.
Πηγές: ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ, Βικιπαίδεια
Επιμέλεια: Κωνσταντίνα Σάιτ
Ανθολογούνται στα σχολικά βιβλία:
Άλλο βιογραφικό
Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ (1939-2020) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Αθήνα, στη Νότια Γαλλία και στην Ελβετία (Πανεπιστήμιο της Γενεύης). Ήταν διπλωματούχος της Σχολής Μεταφραστών και Διερμηνέων (αγγλικά, γαλλικά, ρωσικά). Πρωτοδημοσίευσε ποίηση στην "Καινούργια Εποχή" το 1956. Άρθρα και δοκίμιά της για την ελληνική ποίηση και τη μετάφραση της ποίησης δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εξέδωσε περίπου 20 ποιητικές συλλογές, καθώς και δύο τόμους ποιητικών διαλόγων. Το 1962 τιμήθηκε με το Α' Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch). Το 1985 τιμήθηκε με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Έχοντας μεταφραστεί στα αγγλικά από αρκετά νωρίς ("The Body is the Victory and the Defeat of Dreams", 1975, "The Scattered Papers of Penelope: New and Selected Poems", 1977, κ.ά.) έδωσε διαλέξεις και διάβασε ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και του Καναδά (Harvard, Cornell, Daztmouth, N.Y. State, Princeton, Columbia κ.α.) Το 2000 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών). Η ποίησή της μεταφράστηκε σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και περιλήφθηκε σε ανθολογίες σε όλο τον κόσμο. Στο μεταφραστικό έργο της συγκαταλέγονται έργα και κείμενα των Σάμουελ Μπέκετ, Σωλ Μπέλοου, Γιόζεφ Μπρόντσκι, Σέιμους Χίνι, Ζαν-Μαρί Ντρο, Ζακ Λακαριέρ, Μιχαήλ Λέρμοντοφ, Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Πίτερ Μάκριτζ, Ντέρεκ Ούολκοτ, Σύλβια Πλαθ, Μάικλ Μαρτς, Αλεξάντρ Πούσκιν, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Ντίλαν Τόμας, Έλσα Τριολέ, Πίτερ Μπιν, Νίκου Καζαντζάκη κ.ά. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα στις 20 Ιανουαρίου 2020, σε ηλικία 81 ετών.
Πηγή: ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ
Εργογραφία
Ποίηση:
Λύκοι και σύννεφα (1963),
Ποιήματα '63-69 (1971),
Μαγδαληνή, το μεγάλο θηλαστικό (1974),
Τα σκόρπια χαρτιά της Πηνελόπης (1977),
Ο θρίαμβος της σταθερής απώλειας (1978),
Ενάντιος έρωτας (1982),
Οι μνηστήρες (1984· για τη συλλογή αυτή της απονεμήθηκε Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 1985),
Όταν το σώμα (1988· επιλογή ποιημάτων 1963-1988),
Επίλογος αέρας (1990),
Άδεια φύση (1993),
Ωραία έρημος η σάρκα (1996),
Λυπιού (1996),
Ποιήματα 1963-1997 (1997),
Ποιήματα 1978-1985 (1998),
Μεταφράσεις:
Ντύλαν Τόμας Κάτω από το γαλατόδασος (1973).
Αντρέι Βοζνισιένκι, Ποιήματα (1974),
Σύγχρονοι, Αμερικανοί Ποιητές (1983),
Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, Πώς φτιάχνονται τα ποιήματα (1988),
Σέιμους Χήνυ, Τα ποιήματα του βάλτου (1996).
