Η Ζωρζ Σαρή, της οποίας το πραγματικό όνομα ήταν Γεωργία Σαριβαξεβάνη Καρακώστα, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός και συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925 και απεβίωσε το 2012. Ο πατέρας της ήταν Μικρασιάτης και η μητέρα της Γαλλίδα. Βίωσε τα ταραγμένα χρόνια της Κατοχής συμμετέχοντας στην Αντίσταση και στην ΕΠΟΝ. Το 1947 έφυγε εξόριστη για τη Γαλλία, όπου γνώρισε τον χειρουργό Μαρσέλ Καρακώστα, τον οποίο παντρεύτηκε και μαζί του απέκτησε δύο παιδιά. Βίωσε και την ταραγμένη περίοδο της Δικτατορίας, κατά τη διάρκεια της οποίας έκανε παθητική αντίσταση αρνούμενη να παίξει θέατρο.
Έγραψε μυθιστορήματα, παιδικά βιβλία, μια νουβέλα, ένα θεατρικό και έκανε πολλές μεταφράσεις. Σχετικά με τα μυθιστορήματά πολλά από αυτά ανήκουν στην κατηγορία των κοινωνικών-ρεαλιστικών, δύο είναι ηθογραφικά, ενώ ιστορικά και πολιτικά γεγονότα απαντούν σε αρκετά από αυτά. Στα έργα της μπλέκεται το βιωματικό στοιχείο με τη μυθοπλασία, το ύφος της είναι απλό και οι ήρωές της παρουσιάζονται να βιώνουν τα προβλήματα της καθημερινότητας. Στη λογοτεχνία, επίσης, διακρίθηκε για τη συγγραφή παιδικών και νεανικών βιβλίων, ενώ, παράλληλα, σημαντική ήταν και η προσπάθειά της στην προώθηση του παιδικού βιβλίου. Αξιοσημείωτο, τέλος, είναι να αναφερθεί η φιλία που την έδενε με την επίσης διακεκριμένη στη νεανική λογοτεχνία Άλκη Ζέη, με την οποία συνέγραψαν το βιβλίο Ε.Π..
Επιμέλεια: Εύη Πεπέ
Ανθολογούνται στα σχολικά βιβλία:
Η Ζωρζ Σαρή γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από τη μεριά του πατέρα της από τη Μικρά Ασία και από τη μεριά της μητέρας της από τη Γαλλία. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Αντίσταση, ενώ παράλληλα φοιτούσε στη δραματική σχολή του Δημήτρη Ροντήρη. Ως ηθοποιός συνεργάστηκε με τον θίασο των Ενωμένων Καλλιτεχνών το 1946 και ένα χρόνο αργότερα έφυγε για το Παρίσι, όπου έζησε ως το 1962, οπότε επέστρεψε στην Ελλάδα. Στο Παρίσι συνέχισε τις θεατρικές σπουδές της και δημιούργησε οικογένεια. Μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα συνέχισε την ενασχόλησή της με το θέατρο, ενώ το 1969 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα, που είχε τίτλο Ο θησαυρός της Βαγίας και απευθυνόταν σε παιδιά. Κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας τήρησε σιωπή διαμαρτυρίας. Από τότε ζει στην Αθήνα και συνεχίζει να γράφει έργα για παιδιά και ενήλικες. Τιμήθηκε με το πρώτο κρατικό βραβείο παιδικού βιβλίου για το βιβλίο της Νινέτ (1993).
Από τα έργα της ξεχωρίζουν: Τα γενέθλια, Τα Χέγια, O θησαυρός της Βαγίας, Tο ψέμα, Tα στενά παπούτσια, Το παραράδιασμα, O χορός της ζωής, Το γαϊτανάκι.
Εργογραφία
Ι.Μυθιστορήματα
• Ο θησαυρός της Βαγίας. Αθήνα, Κέδρος, 1969.
• Το ψέμα. Αθήνα, Περγαμηνή, 1970.
• Όταν ο ήλιος… Αθήνα, Κέδρος, 1971.
• Κόκκινη κλωστή δεμένη… Αθήνα, Κέδρος, 1974.
• Τα γενέθλια. Αθήνα, Κέδρος, 1977.
• Τα στενά παπούτσια. Αθήνα, Κέδρος, 1979.
• Οι νικητές. Αθήνα, Κέδρος, 1983.
• Τα Χέγια. Αθήνα, Πατάκης, 1987.
• Το παραράδιασμα. Αθήνα, Πατάκης, 1989.
• Κρίμα κι άδικο… Αθήνα, Πατάκης, 1990.
• Νινέτ. Αθήνα, Πατάκης, 1993.
• Ζουμ. Αθήνα, Πατάκης, 1994.
• Ε.Π. Αθήνα, Πατάκης, 1995.
• Μια αγάπη για δύο. Αθήνα, Πατάκης, 1996 (μαζί με την Αργυρώ Κοκορέλη)
• Ο χορός της ζωής. Αθήνα, Πατάκης, 1998.
• Σοφία. Αθήνα, Πατάκης, 1998.
• Κόκκινη κλωστή δεμένη και άλλα… Αθήνα, Πατάκης, 1997.
• Ο Αθηνόδωρος και άλλα… Αθήνα, Πατάκης, 1997.
ΙΙ. Νουβέλες
• Η αντιπαροχή. Αθήνα, Πατάκης, 1989.
ΙΙΙ. Θέατρο
• Το τρακ. Αθήνα, Πατάκης, 1988.
Πηγή: Ε.ΚΕ.ΒΙ