Τρεις μάντεις αναφέρονται με αυτό το όνομα (Σούδα, λ. Βάκις).

Ο πρώτος, από τον Ελεώνα της Βοιωτίας, λεγόταν πως κατεχόταν από τις νύμφες (Παυσ. 10.12.11, Σχόλ. Αριστοφ. Ειρ. 1071). Στους δικούς του χρησμούς μπορεί να αναφέρεται ο Ηρόδοτος και ο Παυσανίας (10.32), ο οποίος γράφει πως ο μάντης προφήτεψε μεταξύ άλλων και τους Μηδικούς πολέμους.

Ενδεικτικά καταγράφουμε ορισμένα αποσπάσματα με χρησμούς του:

Γιατί οι Ευβοείς περιφρόνησαν το χρησμό του Βάκη σα να ᾽ταν κούφια λόγια κι ούτε έβγαλαν απ᾽ τη χώρα τους τίποτα ούτε από τα πριν έκαναν προμήθειες για την περίπτωση που θα ερχόταν στον τόπο τους πόλεμος· κι ενέργησαν έτσι ώστε να πάρουν δραματική στροφή γι᾽ αυτούς τα πράματα. Δηλαδή, νά ποιόν χρησμό έδωσε γι’ αυτούς ο Βάκης:
Στο νου σου βάλε το καλά:
Όταν ο βαρβαρόγλωσσος τη θάλασσα θα ζέψει
με ψάθα από παπύρι,
σύρ’ απ’ την Εύβοια μακριά
τις αίγες που βελάζοντας τον κόσμο ξεκουφαίνουν.
Καθώς άφησαν σ᾽ αχρηστία αυτό τον χρησμό, το μόνο που τους άξιζε, στο κακό που τους βρήκε και στ᾽ άλλα που όπου να ᾽ναι θ’ ακολουθούσαν, ήταν να πέσουν στην πιο μαύρη συμφορά. (Ηρόδ. 8.20)

Τώρα, δεν μπορώ ν᾽ αμφισβητήσω την αλήθεια των χρησμών, κι ούτε έχω πρόθεση να τους ανασκευάσω την ώρα που μιλούν ξεκάθαρα, όταν έχω μπροστά μου περιπτώσεις σαν και αυτή που παραθέτω:
Αλλ᾽ όταν της χρυσόσπαθης της Άρτεμης οι Πέρσες
(που πάτησαν τ᾽ ολόλαμπρο το κάστρο της Αθήνας
με ξέφρενες ελπίδες)
το ακρωτήρι τ᾽ άγιο
με της Κυνόσουρας εκεί τ᾽ ακροθαλάσσι ενώσουν
με καραβιών γεφύρι,
τότε η Δίκη των θεών τον γιο της Ύβρης Κόρο,
όσο κι αν είναι δυνατός,
τον σβήνει μες στη μάνητα τη φοβερή, την ώρα
που πίστευε τα πάντα πως κατέχει.
Γιατί χαλκός με το χαλκό θα ᾽ρθουν να χτυπηθούνε
κι ο Άρης θενά βάψει
το πέλαγο με πορφυρό αιμάτινο ποτάμι.
Και τότε στην Ελλάδα
θα φέρει μέρα λευτεριάς ο Δίας ο παντεπόπτης
και η σεβάσμια Νίκη.
Λοιπόν, όταν ο Βάκης λέει τέτοιους χρησμούς και τόσο ξεκάθαρους, εγώ δεν τολμώ να εκφράσω αμφιβολίες για τους χρησμούς κι ούτε τις αποδέχομαι, όταν τις διατυπώνουν άλλοι. (Ηρόδ. 8.77)

Ο δεύτερος χρησμολόγος καταγόταν από την Αθήνα. (Σούδα, λ. Βάκις)

Ο τρίτος, που ονομάζεται και Αλήτης ή Κύδας, ήταν από τις Καφύες της Αρκαδίας. Αυτός είχε αποκτήσει από τον Απόλλωνα το χάρισμα του καθαρτοῦ και με αυτή την ιδιότητα μπόρεσε να απαλλάξει τις γυναίκες της Λακωνίας από τη μανία που τις είχε καταλάβει. (Σούδα, λ. Βάκις)