?Καθετί που έχει αξία για τον άνθρωπο και συντελεί στην προαγωγή του υλικοπνευματικού του βίου.
?Συνώνυμα: καλό, όφελος.
?Τα αγαθά διακρίνονται σε: Α) Υλικά, δηλαδή αυτά που ικανοποιούν τις υλικές ανάγκες του ανθρώπου π.χ. είδη διατροφής, βιομηχανικά προϊόντα κ.α. Β) Πνευματικά, δηλαδή εκείνα τα αγαθά που ικανοποιούν τις πνευματικές ανάγκες του ανθρώπου όπως παιδεία, επιστήμη κ.α. Γ) Ηθικά, δηλαδή τα αγαθά που χαρακτηρίζουν την ηθική προσωπικότητα του ανθρώπου όπως ελευθερία, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια κ.α.
Η λέξη «αγαθό» είναι πολυσήμαντη. Για παράδειγμα, στην οικονομία «αγαθό» θεωρείται οτιδήποτε ικανοποιεί τις ανθρώπινες ανάγκες και ο άνθρωπος απ? τη μεριά του πρέπει να καταβάλει φροντίδα για να το συντηρεί. Στη φιλοσοφία ως «αγαθό» ορίζεται το ηθικό. Από ?κει και πέρα συναντάμε διάφορες απόψεις. Ο Αρίστιππος ο Κυρηναίος, για παράδειγμα, θεωρούσε πως ύψιστο αγαθό είναι η ηδονή, ενώ ο Επίκουρος πίστευε πως «αγαθό» είναι το ωφέλιμο. Ο Σωκράτης από πολύ νωρίς αναγνώρισε πως κάθε τι ωφέλιμο είναι και αγαθό. Τέλος, ο Γερμανός φιλόσοφος Νίτσε πίστευε πως ύψιστο αγαθό για τον άνθρωπο είναι η απόκτηση δύναμης.

?Συναίσθημα συμπάθειας και αφοσίωσης σε πρόσωπα ή πράγματα.
?Συνώνυμα: αφοσίωση, συμπάθεια, φιλαλληλία κτλ. Η αγάπη είναι η πιο ευγενική εκδήλωση της ανθρώπινης ψυχής. Με αυτήν ο άνθρωπος δίνει σκοπό και περιεχόμενο στη ζωή του, φτάνοντας έτσι στην ψυχική του ολοκλήρωση.
?Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν και εκτιμούσαν καθε έργο που φανέρωνε αγάπη στον πλησίον. Στους νεότερους χρόνους, η αγάπη αποτέλεσε τη βάση πολλών θεωριών και φιλοσοφικών συστημάτων. Στο χριστιανισμό, η αγάπη αποκτά το νόημα του ηθικού, ενώ θεωρήθηκε ως «καινή εντολή».
Βάση των νέων ηθικών αντιλήψεων, η αγάπη περιλαμβάνει όλες τις αρετές, με τις οποίες ευτυχούν τα άτομα και τα σύνολα. Βασικά χαρακτηριστικά της είναι η ανιδιοτέλεια, η καθολικότητα, η σταθερότητα καθώς και η έμπρακτη εκδήλωσή της.
Στην καθημερινότητά μας, αγάπη σημαίνει να προσφέρω χωρίς να περιμένω ανταλλάγματα. Γι? αυτό, κατά πολλούς, ο δρόμος της αγάπης τραχύς, δύσβατος και γεμάτος κινδύνους. Όλοι την επιζητούν, κι ας ξέρουν ότι κάποια στιγμή θα πληγωθούν.

«Είπες, «Θα πάγω σ? άλλη γη, θα πάγω σ? άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί, καλύτερη απ? αυτή».
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή,
κι είν? η καρδιά μου- σα νεκρός- θαμένη.»

????? ????? ?????

«Η πόλις θα σ? ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάςτους ίδιους.
Και στις γειτονιές τις ίδιες θα γυρνάς
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ? ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλη αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -μην ελπίζεις-
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη τη μικρή, σ? όλην την γη την χάλασες.»

????? ????? ?????

«Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα.
Τα μελλούμενα γνωρίζουν οι θεοί,
πλήρεις και μόνοι κάτοχοι πάντων των φώτων.
Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενα αντιλαμβάνονται.»

????? ????? ?????

«Με λόγια, με φυσιογνωμία και με τρόπους
μια εξαίρετη θα κάμω πανοπλία
και θ? αντικρύζω έτσι τους κακούς ανθρώπους
χωρίς να έχω φόβον ή αδυναμία.»

????? ????? ?????

«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο μόνο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς, μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στις πολλές κινήσεις κι ομιλίες».

????? ????? ?????

«Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω,
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»