Το Σάββατο είναι «ατελείωτο». Διαρκεί δεκαπέντε δισεκατομμύρια χρόνια.

Αρχίζει με την εμφάνιση των πρώτων Ατόμων Υδρογόνου και Ηλίου και τελειώνει σ’ ένα παραλιακό ταβερνάκι της νήσου Χίου, του πλανήτη Γη.

Την έβδομη ημέρα της Δημιουργίας το Σύμπαν συνεχίζει να διαστέλλεται προχωρώντας προς το δικό μας σήμερα. Ο υπεύθυνος για την εξέλιξη της δομής του είναι κυρίως η Βαρύτητα. Ενώ οι τρεις άλλες δυνάμεις θα αναλάβουν τις λειτουργίες του Μικρόκοσμου, η Βαρύτητα θα διαμορφώσει τον χωρόχρονο, θα δώσει στο Σύμπαν τη δική του Γεωμετρία, θα αναλάβει τη βασική ευθύνη για τη γέννηση, την ενηλικίωση και τον θάνατο των αστεριών, θα αποτελέσει τον βασικό ιστό για την οργάνωση του Κόσμου.

Τρία δισεκατομμύρια χρόνια από την αρχή της Δημιουργίας θα βγουν στη σκηνή οι Κβάζαρ και στα επτά δισεκατομμύρια χρόνια θα αρχίσουν να γεννιούνται οι πρώτοι γαλαξίες αστεριών.

Μετά την οδυνηρή αποτυχία της Πέμπτης, ο πλάσμα της Σκέψης μας Δημιουργός θα ξαναδοκιμάσει. Ο στόχος παραμένει ο ίδιος. Να οικοδομήσει πυρήνες βαρύτερους, πολυπληθείς δηλαδή συστεγάσεις πρωτονίων και νετρονίων μέσα στο ίδιο σωματίδιο. Η προηγούμενη απόπειρα είχε σταματήσει στους πυρήνες Ηλίου και η εξέλιξη είχε φρενάρει εκεί.

Τώρα έχει καταλάβει ότι για να αποφύγει την οδύνη μιας καινούργιας αποτυχίας χρειάζεται τρία τουλάχιστον πράγματα^. ένα καινούργιο περιβάλλον «μέτριας κόλασης», όπως εκείνο της προηγούμενης Πέμπτης, ένα διαφορετικό κόλπο ώστε να «πείσει» το φαινομενικά ανέραστο Ήλιον να πάρει μέρος στο παιχνίδι αλλά και μια τρίτη προϋπόθεση που δεν είναι τίποτε άλλο από περισσότερος χρόνος.

Η ιδέα πρέπει να ήρθε γρήγορα. Το κατάλληλο περιβάλλον θα μπορούσε να είναι το εσωτερικό των άστρων. Το γεγονός αυτό θα κάλυπτε και την τρίτη προϋπόθεση^. η διάρκεια της ζωής ενός άστρου του πρόσφερε τον «πολύ χρόνο» που τόσο είχε ανάγκη. Όσο για το καινούργιο κόλπο αυτό ήταν τρεις πυρήνες Ηλίου και όχι δύο όπως την προηγούμενη φορά.

Μέσα στον φούρνο ενός άστρου και καθώς γινόταν το «άγγιγμα» δύο πυρήνων Ηλίου έκλεισε συμφωνία με την Τύχη, έτσι ώστε, ακριβώς τη στιγμή εκείνη, να κάνει την εμφάνισή του ένας τρίτος πυρήνας. Το τέκνον της συνεύρεσης των τριών ήταν ο πυρήνας Άνθρακα, το αγαπημένο παιδί του Σύμπαντος, ο θησαυρός. Χωρίς αυτόν, η αναρρίχηση σε μορφές συνθετότερες θα ήταν δύσκολο να βρει δρόμους να προχωρήσει. Γεννημένος από έναν τόσο δύσκολο τοκετό, ο Άνθρακας θα γίνει ένας εξαιρετικός παίκτης στο παιχνίδι της κοσμικής γονιμότητας, και όχι μόνο σ’ αυτό. Ο ίδιος θα γίνει κάποτε ο «μικρός ήρωας» της χημικής και της βιολογικής εξέλιξης.

Στη δεύτερη αυτή προσπάθεια ο πλάσμα της Σκέψης μας Δημιουργός τα κατάφερε. Στο εσωτερικό ενός άστρου -και για την ακρίβεια ενός Κόκκινου Γίγαντα- το αριστοκρατικής νοοτροπίας Ήλιον-4 θα δώσει Άνθρακα και σε επόμενη σύντηξη πυρήνων Άνθρακα με πυρήνες Ηλίου θα δημιουργηθεί Οξυγόνο. Από κει και πέρα, το Νάτριο, το Αργίλιο και κάποτε το Άζωτο θα εμφανιστούν όλα σαν παιδιά των άστρων, σαββατογεννημένα και με προοπτικές. Στο εσωτερικό κάθε Κόκκινου Γίγαντα, οι φούρνοι θα δουλεύουν συνέχεια. Πυρίτιο, Φωσφόρος, Θείο, Ασβέστιο, ακόμα και Σίδηρος θα παρασκευαστεί εκεί. Το αρχικό Σχέδιο της πυρηνοσύνθεσης, ενώ απέτυχε κατά την αρχική φάση των τριών περίπου λεπτών, υλοποιείται τώρα στα μαγειρεία των Άστρων.

Η καρδιά όμως του Κόκκινου Γίγαντα θερμαίνεται συνεχώς. Πλησιάζει τους 5^.10⁹ βαθμούς Κέλβιν και η καινούργια κόλαση απειλεί με αποσύνθεση τα υπομονετικά δημιουργημένα υλικά. Τα «φαγητά» ετοιμάστηκαν ύστερα από τόσες προσπάθειες αλλά η θερμοκρασία του φούρνου ανεβαίνει επικίνδυνα και απειλεί να τα κάψει.

Η εντολή του Δημιουργού, αυτή τη φορά, θα είναι κατ’ επιλογήν για ορισμένα μόνον άστρα. Τα άστρα αυτά θα καταρρεύσουν με μια τρομακτική έκρηξη. Σουπερνόβα θα λένε οι Homo sapiens sapiens, πολλά χρόνια μετά, για τις τέτοιου είδους μεταγενέστερες εκρήξεις, τις οποίες καθυστερημένα θα αντιληφθούν.

Το ζήτημα είναι ότι -με την έκρηξη- η αστρική μάζα, με τα φαγητά έτοιμα, εκσφενδονίζεται προς κάθε κατεύθυνση για να ξανακάνει τη διαδρομή που είχε κάνει το Σύμπαν κατά το παρελθόν. Με μία όμως σοβαρή διαφορά: τώρα υπάρχουν και πυρήνες βαρύτεροι από τον Ήλιον-4. Άνθρακας, Άζωτο, Οξυγόνο, Νικέλιο, Χαλκός, Χρυσός, Ουράνιο προσφέρονται στο Σύμπαν, «καλοψημένοι» και έτοιμοι να συνεχίσουν κάπου αλλού την καριέρα τους μέσα σε άστρα που θα γεννηθούν, σε βουνά που θα δημιουργηθούν, σε σαλιγκάρια που θα υπάρξουν.

Το εγχείρημα Σουπερνόβα συνιστά εντυπωσιακή επιλογή του «πλάσματος της Σκέψης μας Δημιουργού» ώστε να συνεχιστεί το κοσμικό παιχνίδι της συνθετότητας. Και αυτό όχι μόνο επειδή οι βαρύτεροι πυρήνες πρέπει να διανεμηθούν στο Σύμπαν αλλά και επειδή τα Άτομα και τα Μόρια δεν θα μπορούσαν να οικοδομηθούν στους φούρνους των μαγειρείων οποιουδήποτε Άστρου. Η κοσμική εξέλιξη θα συνεχιστεί πλέον μέσα στο ψύχος του Διαστήματος.

Εν τω μεταξύ ο Γενικός Διευθυντής του Σύμπαντος, η θηλυκού γένους Βαρύτητα εμφανίζεται συγκρατημένη και προσεκτική. Υπάκουη πάντοτε σε εντολές-Νόμους του Δημιουργού, συμπεριφέρεται έτσι ώστε να συγκρατεί τα άστρα μέσα σε γαλαξιακά συγκροτήματα. Επιτρέπει σε μερικά άστρα να ακτινοβολούν για δισεκατομμύρια χρόνια και γύρω από αυτά διατηρεί πλανήτες σε τροχιές, ορισμένους μάλιστα σε αποστάσεις τέτοιες ώστε οι συνθήκες να ευνοούν νησίδες ζωής που θα μπορούσαν να κάνουν την εμφάνισή τους.

Δέκα δισεκατομμύρια χρόνια μετά το Μεγάλο Μπανγκ, θα γεννηθεί ένα τέτοιο άστρο, με εννέα πλανήτες περιφερόμενους γύρω του. Σε έναν από αυτούς τα πράγματα θα οδηγηθούν στην εμφάνιση φαινομένου ζωής με οργανισμούς βασισμένους σε Άνθρακα. Δεκαπέντε δισεκατομμύρια χρόνια μετά το Μπανγκ, στον πλανήτη αυτόν, κάποιοι βιογράφοι του Σύμπαντος, θα κάνουν την εμφάνισή τους.

Σαββατόβραδο σε παραλιακό ταβερνάκι

Επιστροφή στην πρώτη σελίδα