Η λύση της
εξίσωσης του Schröndinger έδινε
πληροφορίες ειδικά για τις τιμές
της
ενέργειας και
(άρα και της
μαγνητικότητας)
των
ηλεκτρονίων στο άτομο.
Οι ειδικές αυτές
πληροφορίες εμπεριέχονται στους τρεις κβαντικούς αριθμούς (συμβολιζόμενους διεθνώς με τα γράμματα n,
ℓ και mℓ ) οι
οποίοι στα χρόνια που προηγήθηκαν (1913-1925) είχαν ήδη κάνει την εμφάνισή
τους.
Ο πρώτος από
αυτούς- κύριος κβαντικός αριθμός (n) είναι ένας ακέραιος αριθμός,
ίδιος με εκείνον που είχε προβλέψει αυθαίρετα, στο δικό του μοντέλο, ο Bohr, καθορίζει τις επιτρεπόμενες τιμές της
(συνολικής) ενέργειας του ηλεκτρονίου
άρα και τις ηλεκτρονικές στιβάδες.
Χρησιμοποιώντας
την έννοια ηλεκτρονιακό νέφος μπορούμε να πούμε ότι
ο
κύριος κβαντικός αριθμός καθορίζει το
μέγεθος του
ηλεκτρονιακού νέφους
Ο δευτερεύων κβαντικός αριθμός (ℓ) , με τιμές 0, 1, 2, n-1, καθορίζει την κβάντωση των τιμών της τροχιακής στροφορμής και τις
λεγόμενες υποστιβάδες. Η τιμή του
σχετίζεται με τη μεταξύ των ηλεκτρονίων αλληλεπίδραση γιατί σε αντίθεση με το
μοντέλο του ηλιακού συστήματος στο
οποίο η βαρυτική αλληλεπίδραση μεταξύ δύο πλανητών είναι (συγκριτικά με
εκείνη μεταξύ πλανήτη- Ηλίου) ασήμαντη, η αλληλεπίδραση μεταξύ
ηλεκτρονίων είναι συγκρίσιμη με εκείνη μεταξύ ηλεκτρονίου και πυρήνα.
Χρησιμοποιώντας την έννοια ηλεκτρονιακό
νέφος μπορούμε να πούμε ότι
ο δευτερεύων κβαντικός αριθμός
καθορίζει το
σχήμα του
ηλεκτρονιακού νέφους
Ο
τρίτος, τέλος, ο λεγόμενος και μαγνητικός
κβαντικός αριθμός (mℓ ) , με τιμές
-ℓ, -(ℓ-1) ….0, …(ℓ -1) , ℓ, καθορίζει τους
επιτρεπόμενους προσανατολισμούς του διανύσματος της στροφορμής- άρα και των
επιπέδων των ηλεκτρονικών τροχιών.
Χρησιμοποιώντας την έννοια ηλεκτρονιακό
νέφος μπορούμε να πούμε ότι
ο μαγνητικός κβαντικός αριθμός
καθορίζει τον
προσανατολισμό του ηλεκτρονιακού νέφους
Επιστροφή στην κεντρική σελίδα