Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας
Η αναγγελία της ανακάλυψης των ακτίνων Χ από τον Roentgen δημιούργησε στην κοινότητα των φυσικών ένα είδος
επιστημονικής έξαρσης. Όλα σχεδόν τα ευρωπαϊκά ερευνητικά εργαστήρια
εφοδιάστηκαν με καθοδικούς σωλήνες και επαγωγικά πηνία για τη δημιουργία υψηλής
τάσης και οι φυσικοί αφοσιώθηκαν σε σχετικές έρευνες. Το έτος 1896
δημοσιεύτηκαν πάνω στο αντικείμενο αυτό περισσότερες από 1000 επιστημονικές
εργασίες.
Λίγους μήνες αργότερα, ακολουθώντας τα ίχνη του Roentgen ο γεννημένος στο Παρίσι
φυσικός Henri
Becquerel- Ανρί Μπεκερέλ –
οδηγήθηκε σε μια ανακάλυψη εξίσου εντυπωσιακή. Ανακάλυψε ότι οι κρύσταλλοι
ορισμένου άλατος του ουρανίου εκπέμπουν αυθόρμητα μια αόρατη ακτινοβολία η
οποία προσβάλλει τη φωτογραφική πλάκα. Το εντυπωσιακό όμως σε αυτή την
περίπτωση ήταν ότι η εκπομπή της ακτινοβολίας έδειχνε να είναι αδιάκοπη και να
συντελείται ανεξάρτητα από το εάν η ουσία φωτιζόταν ή δεν φωτιζόταν.
Απέδειξε
ακόμα ότι η « μυστηριώδης» αυτή ακτινοβολία μπορούσε να ιονίσει τον αέρα και με
τη βοήθεια ενός ηλεκτροσκοπίου μπορούσε να ανιχνεύει την ύπαρξή της.
Ο
ιονισμένος αέρας γινόταν αγώγιμος και το ηλεκτροσκόπιο εκφορτιζόταν.
Η πειραματική αυτή
εμπειρία εντόπιζε στην ακτινοβολία την παρουσία ηλεκτρικού φορτίου. Τα πρώτα
χρόνια μετά την ανακάλυψή της η «αινιγματική» ακτινοβολία ονομάστηκε
«ακτινοβολία Becquerel».
Τους
μήνες που ακολούθησαν ο Pierre Curie και η Marie Curie, ερευνητές στην ίδια πόλη, το Παρίσι, ανέλαβαν
να ερευνήσουν βαθύτερα το μυστήριο της ΑΥΘΟΡΜΗΤΗΣ εκπομπής θέτοντας νέα
ερωτήματα. Το πρώτο από αυτά ήταν εάν η ακτινοβολία ήταν ιδιότητα που
παρουσίαζε μόνο το ουράνιο.
Παριζιάνος
όπως και ο επτά χρόνια νεώτερός του Pierre Curie,
o
Henri Becquerel γόνος μιας οικογένειας
που έδωσε τέσσερεις γενιές ερευνητών, έζησε μόνο 56 χρόνια από το 1852 μέχρι το
1908. Το 1903 ο Henri Becquerel
μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής με τον Pierre Curie
και τη Marie Curie.
Τον
20ο αιώνα προτάθηκε και υιοθετήθηκε η μονάδα Becquerel
με σύμβολο το 1 Bq ως μονάδα μέτρησης της
ραδιενέργειας. Λέμε ότι η
ραδιενέργεια ενός υλικού είναι 1 Bq εφόσον εκδηλώνεται μία
διάσπαση ανά δευτερόλεπτο.
.