Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

Παιδί της Μασαχουσέτης, από γονείς Εβραίους μετανάστες από τη Ρωσία, γεννημένος τη χρονιά που ο Chadwick ανακάλυψε το νετρόνιο, τρία χρόνια μικρότερος από τον Murray Gell-Mann κι ένα χρόνο μεγαλύτερος από τον φίλο του, Steven Weinberg, με τον οποίο μοιράστηκαν και το Νόμπελ 1979 – μαζί και ο Πακιστανός Abdus Salam – ο Sheldon Glashow, μαθητής του Julius Schwinger, έχει μέχρι τώρα σημαντικό έργο στη Φυσική κυρίως με τη συμμετοχή του στη διαμόρφωση της ELECTROWEEK THEORY – της Θεωρίας των Ηλεκτρασθενών αλληλεπιδράσεων - και με τη σοβαρότατη κριτική του στη Superstring Theory – τη Θεωρία των Υπερχορδών.

Το 1962, στα 30 του χρόνια πρότεινε μια ΘΕΩΡΙΑ ΒΑΘΜΙΔΑΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΩΝ ΜΕ ΤΡΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ ΜΗ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΜΑΖΑΣ. Πέραν των W+ και W- η θεωρία του πρότεινε και ένα ουδέτερο σωματίδιο, το Ζ₀.

Το έτος 1967 αναπτύχθηκε μία βελτιωμένη εκδοχή του μοντέλου Glashow την οποία δημοσίευσε πρώτος ο Steven Weinberg για να ακολουθήσει αμέσως μετά ο Abdus Salam, Πακιστανός θεωρητικός που εργαζόταν στο Imperial College του Λονδίνου. Η βελτιωμένη αυτή εκδοχή οδήγησε στην ELECTROWEEK THEORY για την οποία ο Glashow μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ 1979 μαζί με τον φίλο του Steven Weinberg και τον Abdus Salam

Στο μεταξύ, το έτος 1964, ο Glashow είχε υποδείξει μια ακόμα γεύση για τα κουάρκ, τη «γοητεία» προβλέποντας την ύπαρξη ενός ακόμα κουάρκ του charm. Η ανακάλυψη της γοητείας ενισχύθηκε όταν το 1976 ανακαλύφθηκαν τα μεσόνια D και ερμηνεύθηκαν ως συνδυασμοί κουάρκ down και κουάρκ charm.

Το 1973 μαζί με τον Georgi πρότεινε την, SU(5) theory, την πρώτη από τις GUT Μεγάλες Ενοποιητικές Θεωρίες

Σήμερα ο Sheldon Glashow είναι καθηγητής Φυσικής και Μαθηματικών στο Boston University.