Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

Η Διατήρηση της ενέργειας

Ήταν έτος 1847 και οι σχετικές εργασίες του James Prescot JOULE και του Julius MAYER είχαν προηγηθεί, όταν ο 26χρονος Herman von HELMHOLTZ, - Χέρμαν φον Χέλμχολτς - σε μία διάλεξη, προχώρησε στη διακήρυξη για τον ΜΕΓΑΛΟ ΝΟΜΟ πάνω στον οποίο θα θεμελιωνόταν η Φυσική δεδομένου ότι σ’ αυτόν ήταν «υπάκουα» όλα τα φαινόμενα.

«Μπορούμε να πούμε ότι το Σύμπαν περιέχει μια ποσότητα ενέργειας που δεν μπορεί με κανένα τρόπο ούτε να αυξηθεί ούτε να ελαττωθεί. Η ποσότητα της ενέργειας του Σύμπαντος είναι αιώνια και αμετάβλητη, όπως και η μάζα του. Με αυτά τα λόγια σας αναγγέλλω ένα μεγάλο νόμο της φύσης τον Νόμο ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ».

Η ιδέα ήταν ότι « όλες οι μορφές ενέργειας είναι ποσοτικά ισοδύναμες και ότι ένα ορισμένο ποσό μιας μορφής δεν μπορεί να εξαφανιστεί χωρίς να εμφανιστεί ένα ισοδύναμο ποσό ενέργειας με άλλο «πρόσωπο» .

Κάθε μηχανή που μας προσφέρει ενέργεια δεν μπορεί να κάνει τίποτα αν δεν πάρει ενέργεια από κάποια «πηγή».

Στα χρόνια που ακολούθησαν η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ- αφού εμπλουτίστηκε και από την παρέμβαση του Einstein - έγινε ένα από τα ΙΕΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ των φυσικών σε σημείο που οτιδήποτε καινούρια ιδέα έπρεπε να περάσει από το «τεστ» και να δείχνει ότι δεν παραβιάζει τη Διατήρηση της ενέργειας.

Στη συνέχεια ενδιαφέρθηκε ο ίδιος και για εφαρμογές της Διατήρησης της ενέργειας σε τομείς καινούριους. Το φαινόμενο ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΕΠΑΓΩΓΗ είχε ανακαλυφθεί σχετικά πρόσφατα κι εκείνος δημοσίευσε μια εργασία με την οποία έδειξε ότι το φαινόμενο μπορούσε να θεωρηθεί ως μία συνέπεια της ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Ο ερευνητής Herman von Helmholtz

Εκτός από το ότι συνέβαλε στη διατύπωση του μεγάλου νόμου της Φυσικής, ο Helmholtz ασχολήθηκε ως ερευνητής ιδιαίτερα τόσο με την όραση όσο και με την ακοή αλλά και με τη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού γενικότερα.

Ήταν ο πρώτος που μέτρησε την ταχύτητα των νευρικών ώσεων.

Διατύπωσε θεωρία για τη λειτουργία του ματιού και για την οπτική αντίληψη του χώρου, πρότεινε θεωρία για το χρώματα, ερεύνησε τη λειτουργία του αυτιού, την αίσθηση του μουσικού τόνου και την ακουστική αντίληψη

Γνωρίζοντας ότι μια περιοδική κίνηση αναλύεται σε αρμονικές με συχνότητες ακέραια πολλαπλάσια της συχνότητας της κίνησης οδηγήθηκε στη θεωρία ότι το υποκειμενικό χαρακτηριστικό ΧΡΟΙΑ ΕΝΟΣ ΗΧΟΥ εξαρτάται από τα αντικειμενικά στοιχεία ΜΟΡΦΗ, ΠΛΗΘΟΣ των αρμονικών και ΕΝΤΑΣΗ των αρμονικών

Ο ίδιος αναζήτησε απαντήσεις σε ερωτήματα όπως

« πώς ένας συνδυασμός από ηχητικές νότες προκαλεί αρμονία ή δυσαρμονία στο ανθρώπινο αυτί ; » Εφάρμοσε δηλαδή τους νόμους της Φυσικής στην Τέχνης της Μουσικής η οποία τον συγκινούσε ιδιαίτερα δεδομένου ότι ήταν και καλός μουσικός.

Ο στοχαστής Herman von Helmholtz

Ο φυσικός φυσιολόγος και μουσικός Herman von Helmholtz διακρίθηκε και ως στοχαστής. Έγραψε για τη Φιλοσοφία της Επιστήμης, για τη Αισθητική από τη σκοπιά της Επιστήμης και για τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ.

Μετά τον θάνατό του ο Helmholtz τιμήθηκε κυρίως από τους Γερμανούς

οι οποίοι τον έκαναν ανδριάντα στο Βερολίνο και γραμματόσημο.

,

.

Βερολίνο. Ο ανδριάντας του HELMHOLTZ

στο Πανεπιστήμιο Humbold