Ο ‘‘Τυφλοπόντικας’’ (ή ‘‘Η μυρωδιά της θάλασσας’’, όπως είναι ο τίτλος του πρωτότυπου στα γαλλικά ) περιγράφει τις εμπειρίες ενός δάσκαλου μέσα σε μια δύσκολη τάξη, μιας τάξης εντατικής παρακολούθησης (classe de réeducation).
Ο Ξανθομπάμουρας και οι συμμαθητές του είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως και τρομερά άτακτοι. Δεν αφήνουν δάσκαλο να στεριώσει στην τάξη τους. Ώσπου έρχεται ο ‘‘Τυφλοπόντικας’’…
Στην αρχή τα παιδιά τον υποδέχονται με έχθρα και καχυποψία. Σιγά-σιγά όμως ανακαλύπτουν μαζί του χαρές που δεν θα μπορούσαν ούτε να τις διανοηθούν προηγουμένως. Και όλοι μαζί ρίχνονται στην περιπέτεια. Πρόκειται για ένα έργο βιωμένης εμπειρίας που μέσα από τις γραμμές του εκφράζει δύο πολύ σημαντικές σκέψεις:

• ότι το σχολείο πρέπει να μαθαίνει στα παιδιά να δουλεύουν μέσα στη χαρά, την εμπιστοσύνη και τον αλληλοσεβασμό.
• κι ότι κάθε άνθρωπος, ακόμη και ο πιο δυσάρεστος αξίζει την προσοχή μας, γιατί μέσα του κρύβει τουλάχιστον ένα χάρισμα που μπορεί να βγει στην επιφάνεια