«Τι σημαίνει να είσαι δάσκαλος»; Στο ερώτημα αυτό το οποίο δεν υπάρχει περίπτωση να μη σε απασχολήσει, εφόσον σου έλαχε η μοίρα να ακολουθήσεις στη ζωή το δρόμο της εκπαίδευσης,  πέραν των ποικίλων θεωρήσεων, μπορούν άνετα να φωτίσουν και να δώσουν νόημα, μαρτυρίες παλιότερων δασκάλων που δόθηκαν ολόψυχα στο λειτούργημα του δασκάλου. Μια τέτοια μαρτυρία είναι το βιβλίο ‘‘40χρόνια στην Πρώτη τάξη’’ της Μαρίκας Φρέρη.   
    Δασκάλα σε ιδιωτικό σχολείο η ίδια, καταθέτει εδώ τη ζωντανή, φυσική μαρτυρία της από τη μακρόχρονη θητεία της (1924-1968). Με λόγια απλά, χωρίς προσποίηση, με μοναδικό οδηγό το αληθινό της ενδιαφέρον για το παιδί, μας δίνει ένα πρότυπο αγωγής, όταν συνειδητά διαλέγει μόνη της να διδάσκει πάντα σε παιδιά της Α΄ τάξης, μια τάξης που τρομάζει ανέκαθεν τους νέους δασκάλους.
Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, υπήρχαν κάποτε δάσκαλοι που αφοσιώνονταν ολόψυχα σε παιδιά μιας ηλικιακής τάξης. Σε μια εποχή που ο καταμερισμός εργασίας ήταν αυστηρότερος και η προσήλωση στο καθήκον ήταν περισσότερο …αυτονόητη απ’ ότι σήμερα, υπήρχαν δασκάλες που επιθυμούσαν να αναλαμβάνουν πάντοτε την πρώτη τάξη. Όσο κι αν φαίνεται ξεπερασμένο στις μέρες μας ένα τέτοιο μοντέλο, όσο κι αν τα περιεχόμενα της εκπαίδευσης έχουν αλλάξει -η ίδια η ζωή έχει αλλάξει-  τέτοια πρότυπα πάντα μας συγκινούν, γιατί έχουν κάτι να μας δώσουν. Γιατί όσο κι αν η εκπαίδευση άλλαξε, το λειτούργημα του δασκάλου εξακολουθεί να παραμένει το ίδιο, εξακολουθεί να έχει ανάγκη από την ευγένεια της ψυχής, τη λεπτότητα των τρόπων, την ανθρωπιά του δασκάλου. Ιδίως όταν έχεις να κάνεις με μικρά παιδιά η στάση αυτή είναι το άλφα και το ωμέγα της παιδαγωγικής υπόστασης.
Τα παιδιά της πρώτης τάξης, μας λέει η παλιά δασκάλα στο βιογραφικό της σημείωμα, είναι «το πιο θαυμάσιο ανθρώπινο υλικό, ανυστερόβουλο, ζωντανό, εύπλαστο. Φτάνει να τ’ αγαπήσεις για να κάνεις θαύματα». Μερικές δεκαετίες αργότερα, από τότε που ως νέος δάσκαλος πρωτοδιάβασα το βιβλίο, προσυπογράφω τα λόγια της με θέρμη. Γι’ αυτό συστήνω ανεπιφύλακτα το βιβλίο σ’ όλους τους νέους δασκάλους, ανεξαρτήτως  αν έχουν την ευθύνη μιας Πρώτης τάξης ή όχι…