Ένα ακόμη βιβλίο της παιδαγωγικής λογοτεχνίας που μας συνεπήρε, εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν πρωτοκυκλοφόρησε στη χώρα μας. Είναι το βιβλίο που εντυπωσίασε όσους από τους δασκάλους μιας γενιάς είχαν ταχτεί ν’ αλλάξουν τον κόσμο αλλάζοντας το σχολείο...
Τα θρανία της άνοιξης είναι το βιβλίο του Μάριο Λόντι, ενός ακόμη Ιταλού παιδαγωγού που δίνει χειροπιαστά την εικόνα του τι μπορεί να γίνει το σχολείο όταν, μέσα από την ελευθερία της έκφρασης και την ώθηση για δημιουργικότητα ξέρει να γίνεται όργανο απελευθέρωσης του ανθρώπου.
Ο δάσκαλος Μάριο Λόντι αφηγείται εδώ την καθημερινή του εμπειρία, όταν για τρία συναπτά έτη (1964-1967) δίδαξε στις τρεις μικρότερες τάξεις ενός δημοτικού σχολείου. Σκοπός της δράσης του ήταν να δημιουργήσει, μέσα από το συνεχή διάλογο με τα παιδιά, μια κριτική μέθοδο σαν αντίδοτο στην καταπίεση. Ένα «χρονικό» αλλά και μια άμεση και έμμεση ιστορική και κοινωνιολογική ανάλυση, που διέπεται από το πρόβλημα της δημοκρατίας της βάσης και της διαμόρφωσης της ανθρώπινης προσωπικότητας.