Home
Αρχεία
Τα συνημμένα αρχεία μου.
Τα τρία "Σ"
Ήταν μια φορά ένας νεαρός, ο οποίος συμπεριφερόταν μερικές φορές βίαια Ο πατέρας του, του έδωσε ένα σακουλάκι με καρφιά και του είπε να καρφώνει ένα καρφί στο πεζοδρόμιο μπροστά από τον κήπο κάθε φορά που θα έχανε την υπομονή του και θα μάλωνε με κάποιον. Την πρώτη μέρα έφτασε στο σημείο να καρφώσει 37 καρφιά στο πεζοδρόμιο. Κατά τις εβδομάδες που ακολούθησαν έμαθε να ελέγχει τον εαυτό του και ο αριθμός των καρφιών που κάρφωνε στο πεζοδρόμιο λιγόστευε συνεχώς μέρα με τη μέρα: είχε ανακαλύψει ότι ήταν πιο εύκολο να συγκρατείται από το να καρφώνει καρφιά. Τελικά, έφτασε η μέρα κατά την οποίa ο νεαρός δεν έβαλε ούτε ένα καρφί στο πεζοδρόμιο.
Τότε πήγε στον πατέρα του και του είπε ότι εκείνη την ημέρα δεν χρειάστηκε να βάλει ούτε ένα καρφί. Τότε ο πατέρας του, του είπε να βγάζει ένα καρφί για κάθε μέρα που θα περνούσε χωρίς να χάσει την υπομονή του. Οι μέρες πέρασαν και ο νεαρός τελικά μπόρεσε να πει στον πατέρα του ότι είχε βγάλει όλα τα καρφιά απ το πεζοδρόμιο. Ο πατέρας τότε, οδήγησε τον υιό του στο πεζοδρόμιο μπροστά από τον κήπο και του είπε:
- «Παιδί μου, συμπεριφέρθηκες καλά, αλλά κοίτα πόσες τρύπες έχει το πεζοδρόμιο. Αυτό δεν θα είναι πια όπως πριν. Όταν μαλώνεις με κάποιον και του λες κάτι προσβλητικό, του αφήνεις μια πληγή όπως αυτή. Μπορείς να μαχαιρώσεις έναν άνθρωπο και μετά να του βγάλεις το μαχαίρι, ωστόσο όμως θα του μείνει πάντα μια πληγή. Λίγη σημασία έχει πόσες φορές θα ζητήσεις συγνώμη, η πληγή που γίνεται με τα λόγια κάνει τόση ζημιά όσο και μία πληγή στο σώμα σου. Οι φίλοι είναι σπάνιοι, σε κάνουν να γελάς και σου φτιάχνουν το κέφι. Πάντα είναι διαθέσιμοι να σε ακούσουν όταν το χρειάζεσαι, σε αγαπάν και σε δέχονται στο σπίτι τους. Δείξε στους φίλους σου πόσο τους νοιάζεσαι. Μία από τις χαρές τις φιλίας είναι να ξέρεις ποιόν να εμπιστευτείς»
Να θυμάσαι ότι η πιο μεγάλη αγάπη και οι πιο μεγάλες επιτυχίες απαιτούν μεγάλα ρίσκα. Όταν χάνεις να μαθαίνεις το μάθημά σου.
Να θυμάσαι το τρία Σ: Σεβασμός για τον εαυτό σου Σεβασμός για τους υπόλοιπους Σοβαρότητα στις πράξεις σου.
Μην επιτρέψεις μια μικρή παρεξήγηση να χαλάσει μια μεγάλη φιλία. Χαμογέλα όταν σηκώνεις το τηλέφωνο, Έτσι ώστε το άτομο που τηλεφωνεί να το αισθανθεί από τον τόνο της φωνής σου. Να δίνεις σημασία στις λεπτομέρειες. Να θυμάσαι ότι το να μην αποκτάς πάντα αυτό που θέλεις, είναι μερικές φορές τυχερό.
Έρετειν χρηναι πρωτα γενεσθαι...
Από το Ellos της Σουηδίας στο Ναύπλιο της Πελοποννήσου με Ιστιοπλοϊκό. Ταξίδι 40 ημερών με 4 στάσεις σε Portsmouth(England), Cadiz ,Carthagena , Ibiza(Spain),Sicilia(Italy), και τελικό προορισμό τo Ναύπλιο της Ελλάδας. 36 μερόνυκτα καθαρό ταξίδι μέσα από την φουρτουνιασμένη North Sea, τον τρικυμιώδη Ατλαντικό και φυσικά την αλλοπρόσαλλη Μεσόγειο. Μιλώντας μαθηματικά: 7.000ναυτικά μίλια(τουλάχιστον) και για τους ορεσίβιους 12.000χλμ(φανταστείτε ότι η μέση ταχύτητα ενός ιστιοφόρου δεν ξεπερνά τους 7 κόμβους ενώ εμείς καταγράψαμε μέγιστη στιγμιαία ταχύτητα 14,6κόμβους ).
Ένα ανεκδιήγητο ταξίδι που σημαδεύτηκε από μία συνεχή εβδομάδα 8-9bf στην Βόρειο Θάλασσα με συνεχή όρτσα, στο μάτι για τους σχετικούς, μία απρόσμενη 3ήμερη συντροφιά ενός περιστεριού στο κατάστρωμα, ορισμένες μέρες ιλιγγιώδους πλαναρίσματος στα πελώρια κύματα του Ατλαντικού , τα χρώματα της γαλανόλευκης να δεσπόζουν στο κέντρο του Βισκαϊκού, πολλές άπνοιες και μερικές κακοτυχίες. Φυσικά γνωρίσαμε από κοντά και αποθανατίσαμε σχεδόν όλα τα πλάσματα του Ωκεανού: δελφίνια ποικίλων ειδών, σαλάχι, φάλαινες, χελιδονόψαρα, θαλάσσιες χελώνες, σκυλόψαρο, καρχαρία, φώκια και φυσικά αλιεύσαμε τον περίφημο μακρύπτερο τόνο βάρους 8,5kg.
Οι εμπειρίες ευτυχώς δεν τελειώνουν εδώ καθώς παραπλεύσαμε πάνω από 5.000 μίλια ευρωπαϊκής ακτογραμμής , διασχίσαμε την θρυλική θάλασσα της Μάγχης με τις μυριάδες πετρελαιοπηγές και τον κατακόκκινο ουρανό, συναντήσαμε την Σκύλλα και την Χάρυβδη του Οδυσσέα στο Stretto di Mesina, πλατσουρίσαμε στον Ατλαντικό ωκεανό, παρακολουθήσαμε το φαντασμαγορικό θέαμα των πυροτεχνημάτων στην Σικελία την 15η Αυγούστου αλλά και έκθαμβοι είδαμε την λάβα του Στρόμπολι να χύνεται μέσα στη θάλασσα.
Εγκαταλείποντας την Mesina της Μεγάλης Ελλάδος και πλησιάζοντας την νυν ελληνική Μεσσήνη ο φιλόξενος Ήλιος μας , στο ξύπνημά του, μας φανέρωσε με τις πορτοκαλοκόκκινες ακτίνες του για λίγα λεπτά τον προορισμό μας. Ελλάδα! Ζάκυνθος και η δική μας πολυπόθητη Ιθάκη, το Ακρωτήριο της Μεθώνης. Επιτέλους , λαμπρός άνεμος και καλοκαιρία έβαλαν ένα τέλος στις κακουχίες της αφιλόξενης Ευρώπης.
Και άλλα πολλά θα μπορούσα να σας εξιστορήσω για ώρες, ίσως και μέρες. Για να αποκτήσουν όμως οι αφηγήσεις μία δραματικότερη χροιά από αυτήν που προσδίδει η φτωχή αυτή περιγραφή σας προτρέπω ή μάλλον ελπίζω πως το κατάφερε για μένα η συναρπαστικότητα της ιστορίας να επιδιώξετε μία κουβέντα με τα γενναία μέλη του πληρώματος: τον Captain, τον ύπαρχο και φυσικά τα τρία θαλασσοδαρμένα καραβόσκυλα (θα συμπεριλάβω βέβαια και τον εαυτό μου ανάμεσα σε αυτά) που έφεραν εις πέρας την δύσκολη και απαιτητική πρόκληση. Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε ,εδώ ,το αξιόλογο τιμόνεμα των 2 εξαιρετικά νεαρών θαλασσόλυκων με την ωριμότατη και αξιοθαύμαστη συμπεριφορά που προκάλεσαν και θα προκαλούν τον θαυμασμό των μεγάλων που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία για ένα τέτοιο κοσμοϊστορικό ταξίδι(καλώς ή κακώς κληρονόμησαν το ριψοκίνδυνο και μεσογειακό ταμπεραμέντο των γονιών τους, των θείων τους, του παππού και της γιαγιάς τους και φυσικά των ξάδελφών τους).
Τέλος, ας σημειωθεί στα πρακτικά ότι ένα τέτοιο ταξίδι στο οποίο το κάθε μέλος του πληρώματος κλήθηκε να αντιμετωπίσει τις αντίξοες συνθήκες της φύσης δεν θα στεφόταν με επιτυχία χωρίς την ψυχραιμία και την εμπειρία του πολυταξιδεμένου Κυβερνήτη(που σημειωτέον, επανέλαβε ένα σημαντικό κομμάτι του ταξιδιού για δεύτερη φορά), την συνετή και προνοητική παρέμβαση του Υπάρχου, τις φιλότιμες αλλά και συγχρόνως άρτια γνωστικά εμπεριστατωμένες και συγχρονισμένες προσπάθειες του πληρώματος και φυσικά χωρίς την ψυχοσωματική υποστήριξη του γυναικείου πληθυσμού(της Μαρίας και της Κικής) με τα εύθυμα αποφθέγματά τους και την εξαίσια μαγειρική τους στο γκάζι.
Κλείνοντας την ιδιαίτερα βραχυλογική μου σύνθεση σε σχέση με το μέγεθος του ταξιδιού εύχομαι ολόψυχα η περιγραφή αυτή, οι ιστορίες που θα ακούσετε ζωντανά και όλες οι γνώσεις που θα αποκομίσετε από αυτήν την ιστορία να αποτελέσουν πηγή γνώσεων και έμπνευσης αλλά και να οριοθετήσουν την αφετηρία για τα δικά σας όνειρα ιστιοπλοΐας ανά τον κόσμο.
Ας είναι λοιπόν το περιεχόμενο αυτών των αράδων κατά βάση διδακτικό.
Ελπίζω να σας κίνησα το ενδιαφέρον για περιπέτειες,
Με ελπίδα για ευόδωση των προσδοκιών σας,
ένα μέλος του θρυλικού πληρώματος.......
Άρειος Πάγος
Ο Άρειος Πάγος ιδρύθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1834 με βασιλικό διάταγμα και λειτούργησε ως το ανώτατο δικαστήριο του κράτους. Το όνομα προήλθε απο το ομώνυμο δικαστήριο στην Αρχαία Αθήνα. Η πρώτη απόφαση του Αρείου Πάγου (1/1835) κρίθηκε και αποφασίσθηκε στις 30 Απριλίου 1835 και δημοσιεύθηκε την 1η Μαΐου 1835. Μέχρι το 1981 ο Άρειος Πάγος στεγαζόταν στο "Ιλίου Μέλαθρον" επι της Πανεπιστημίου, (όπου σήμερα στεγάζεται το νομισματικό μουσείο) ενώ μέχρι σήμερα στεγάζεται στο δικαστικό μέγαρο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Τα μέλη του Αρείου Πάγου έχουν ισόβια θητεία, αποχωρούν δηλαδή μετά τα 67 Στον Άρειο Πάγο σήμερα υπηρετούν ο Πρόεδρος, ο Εισαγγελέας, δέκα Αντιπρόεδροι, εξήντα Αρεοπαγίτες και δεκαοχτώ Αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου. Τα μέλη του εξετάζουν την ορθότητα της κάθε δικαστικής απόφασης εξασφαλίζοντας με τις αποφάσεις του την ενότητα της νομολογίας. Σε περίπτωση μη σχηματισμού κυβέρνησης, κατά το σύνταγμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει τη διακριτική ευχέρεια να επιλέξει ανάμεσα στον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας ή του Αρείου Πάγου ή του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την ανάθεση σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης όσο το δυνατόν ευρύτερης αποδοχής για να διενεργήσει εκλογές και να διαλύσει τη βουλή.