ΜΑΘΗΜΑ
XXXIV (34o) I.
Ο
ΣΚΙΠΙΩΝΑΣ Ο ΑΦΡΙΚΑΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΗΣΤΑΡΧΟΙ
Cum Africānus
in Literno esset, complures praedonum duces forte salutātum ad eum venērunt.
Tum Scipio, cum se ipsum captum venisse eos existimasset, praesidium domesticōrum
in tecto conlocāvit. Quod ut praedōnes animadvertērunt, abiectis
armis ianuae appropinquavērunt et clarā voce Scipiōni nuntiavērunt
(incredibile audītu!) virtūtem eius admirātum se venisse. Haec
postquam domestici Scipiōni rettulērunt, is fores reserāri eosque
intromitti iussit. Praedōnes postes ianuae tamquam sanctum templum venerāti
sunt et cupide Scipiōnis dextram osculāti sunt. Cum ante vestibulum
dona posuissent, quae homines deis immortalibus consecrāre solent, domum
revertērunt.
II.
Μετάφραση
Όταν ο Αφρικανός βρισκόταν στο
Λίτερνο, πολλοί αρχηγοί ληστών ήρθαν κατά
τύχη σ’ αυτόν, για να τον χαιρετήσουν
επίσημα. Τότε ο Σκιπίωνας, επειδή είχε
νομίσει ότι αυτοί ήρθαν για να συλλάβουν
τον ίδιο, εγκατέστησε στο σπίτι φρουρά από
τους δούλους του σπιτιού. Όταν οι ληστές το
παρατήρησαν, αφού πέταξαν μακριά τα όπλα
τους, πλησίασαν στην πόρτα και με δυνατή
φωνή ανάγγειλαν στο Σκιπίωνα (να το ακούς
και να μην το πιστεύεις!) ότι ήρθαν για να
θαυμάσουν την
ανδρεία του. Όταν οι δούλοι ανέφεραν αυτά τα
λόγια στο Σκιπίωνα, αυτός διέταξε να
ανοίξουν οι πόρτες και να τους βάλουν μέσα.
Οι ληστές προσκύνησαν τις παραστάδες της
πόρτας σαν ιερό ναό και με πάθος φίλησαν το
δεξί χέρι του Σκιπίωνα. Όταν τοποθέτησαν
μπροστά στην είσοδο δώρα, που συνηθίζουν οι
άνθρωποι να προσφέρουν στους αθάνατους
θεούς, επέστρεψαν στα λημέρια τους. III.
Παρατηρήσεις
i.
Το σουπίνο είναι ρηματικό
ουσιαστικό αρσενικού γένους. Έχει μόνο δύο
τύπους σε -um και σε -u.
Σουπίνο διαθέτουν και τα αποθετικά ρήματα,
αφού έχουν κυρίως ενεργητική σημασία. ii.
Ο τύπος σε -um δείχνει το
σκοπό της κίνησης (τελική μετοχή της
ελληνικής) iii.
Μπορεί να έχει και αντικείμενο iv.
Ο τύπος σε -u εκφράζει την
αναφορά IV.
Συντακτικές
Παρατηρήσεις
α)
cum Africanus … esset: είναι δευτερεύουσα χρονική
πρόταση, εισάγεται με τον ιστορικό –
αφηγηματικό σύνδεσμο cum, εκφέρεται με
υποτακτική παρατατικού και εκφράζει το
σύγχρονο στο παρελθόν. β)
cum se … existimasset: είναι δευτερεύουσα
αιτιολογική πρόταση, εισάγεται με τον
αιτιολογικό cum, για να δηλωθεί μία εσωτερική
λογική διεργασία, εκφέρεται με υποτακτική
υπερσυντελίκου, γιατί εξαρτάται από
ιστορικό χρόνο (conlocavit) και εκφράζει το
προτερόχρονο στο παρελθόν. γ)
ut quod … animadverterunt: είναι δευτερεύουσα χρονική
πρόταση, εισάγεται με το χρονικό σύνδεσμο ut,
εκφέρεται με οριστική παρακειμένου και
εκφράζει το προτερόχρονο στο παρελθόν. δ)
postquam haec … retulerunt: είναι δευτερεύουσα χρονική
πρόταση, εισάγεται με το χρονικό σύνδεσμο
postquam, εκφέρεται με οριστική παρακειμένου
και εκφράζει το προτερόχρονο στο παρόν. ε)
cum ante … posuissent: είναι δευτερεύουσα χρονική
πρόταση, εισάγεται με τον ιστορικό –
αφηγηματικό σύνδεσμο cum, εκφέρεται με
υποτακτική υπερσυντελίκου και εκφράζει το
προτερόχρονο στο παρελθόν. στ)
quae homines … solent: είναι δευτερεύουσα αναφορική
πρόταση, προσδιοριστική στο dona, εισάγεται
με την αναφορική αντωνυμία quae, εκφέρεται με
οριστική ενεστώτα και εκφράζει το
πραγματικό. ζ)
tamquam (postes) sanctum templum (essent): αναφορική
παραβολική πρόταση σε θέση κατηγορουμένου
στο postes της κύριας
πρότασης. Εισάγεται με το παραβολικό
επίρρημα tamquam, εκφέρεται με υποτακτική
παρατατικού και εκφράζει το μη πραγματικό. V.
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
ΣΤΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
I.
Να γίνει γραμματική
αναγνώριση των σουπίνων που υπάρχουν στο
κείμενο. salutātum:
αιτιατική σουπίνου του ῥ.
saluto1 (σκοπός της
κίνησης) captum : αιτιατική σουπίνου του
ῥ. capio3* (σκοπός
της κίνησης) audītu: αιτιατική
σουπίνου του ῥ. audio4 (αναφορά) admirātum: αιτιατική σουπίνου του
ῥ. admiror1 (σκοπός της
κίνησης) II.
Να αντικατασταθεί από
σουπίνο σε -um το εμπρόθετο γερούνδιο π.χ. venērunt ad spectandum = venērunt spectātum Legātos
misērunt ad orandum = misērunt legātos orātum Ad
dormiendum eunt = eunt dormitum Legiōnes
veniunt ad hiemandum = Legiōnes veniunt hiematum praedōnes venērunt ad spectandum = praedōnes venērunt spectatum ΙII.
Να αντικατασταθεί από
σουπίνο σε -u το εμπρόθετο γερούνδιο π.χ. facile est ad credendum = facile est creditu Facile est ad intellegendum = facile est intellectu Difficile est ad iudicandum = Difficile est iudicatu Facile est ad cognoscendum = facile est cognotu IV.
Να συνταχθεί η
περίοδος: Cum
Africānus in Literno esset, complures praedonum duces
forte salutātum ad eum venērunt. Η περίοδος
αποτελείται από δύο προτάσεις· η πρώτη
είναι δευτερεύουσα χρονική, εισάγεται
με τον αφηγηματικό cum και εκφέρεται με
υποτακτική παρατατικού, εκφράζει το
σύγχρονο στο παρελθόν. Η δεύτερη
είναι κύρια Complures: Επιθετικός
προσδιορισμός Praedonum: αντικειμενική
γενική Duces: υποκείμενο Forte: επιρρηματικός
προσδιορισμός του τρόπου Salutātum: αιτιατική
σουπίνου που δείχνει το σκοπό της κίνησης ad eum: εμπρόθετος
προσδιορισμός της κατεύθυνσης venērunt: ρήμα V.
Να γίνει χρονική
αντικατάσταση του rettulērunt
VI.
Να μεταφραστούν στα
λατινικά οι προτάσεις (με σουπίνο):
Είναι ευχάριστο
να το βλέπει κανείς
eum
salutātum iimus
iucundum
est visu
Ακολουθία Χρόνων –Consecutio Temporum
Είναι ένα ιδιαίτερο φαινόμενο της Λατινικής, κατά το οποίο η δευτερεύουσα πρόταση, η οποία εκφέρεται με υποτακτική ρυθμίζει το χρόνο της ανάλογα με το χρόνο του ρήματος της κύριας πρότασης από την οποία εξαρτάται:
|
|