Ήλοι

Στη τυπική μορφή του ο ήλος είναι ένα κυλινδρικό στοιχείο που αποτελείται από την κεφαλή και τον κορμό. Το τελικό μέρος του κορμού ονομάζεται ουρά και είναι αυτή που μορφοποιείται σε κεφαλή στην  ηλωτή σύνδεση. Η ουρά μπορεί να έχει αρχική διαμόρφωση ή όχι.                                                                                             Η απλούστερη περίπτωση είναι η σύνδεση δυο ελασμάτων με έναν ήλο: Ο ήλος περνά ελεύθερα από οπή (τρύπα), που έχει διανοιχθεί στα  ελάσματα. Ακολουθεί η διαμόρφωση της κεφαλής στην ουρά  με αποτέλεσμα τη διόγκωση του κορμού και το γέμισμα της οπής. Οι δυνάμεις που αναπτύσσονται εξασφαλίζουν  τη σύνδεση. Ο ήλος αποτελείται πλέον από την αρχική κεφαλή, τον κορμό και τη διαμορφωμένη κεφαλή.

Ηλώσεις

Με τον όρο «ήλωση» εννοείτε η μόνιμη σύνδεση δύο ή περισσότερων μεταλλικών ή μη μεταλλικών κομματιών , με χρησιμοποιούμενο στοιχείο (μέσο σύνδεσης) τους ήλους (καρφιά ή πιρτσίνια).                                                                                                           Στη τυπική μορφή του ο ήλος είναι ένα κυλινδρικό στοιχείο που αποτελείται από την κεφαλή και τον κορμό. Το τελικό μέρος του κορμού ονομάζεται ουρά και είναι αυτή που μορφοποιείται σε κεφαλή στην  ηλωτή σύνδεση. Η ουρά μπορεί να έχει αρχική διαμόρφωση ή όχι.                                                                                        Οι ηλώσεις αποτελούν μια από τις παλαιότερες μεθόδους σύνδεσης και αναμφίβολα από τις βασικότερες τουλάχιστον μέχρι το πρώτο μισό του περασμένου αιώνα. Σταδιακά εκτοπίστηκαν από άλλες (κυρίως από τις συγκολλήσεις). Παρόλα αυτά  τα τελευταία χρόνια  γίνονται πάλι δημοφιλείς λόγω των νέων αυτόματων μηχανών (πιστολέτων και ρομποτικών) για εκτέλεση τους.

Το «τετράεδρο» των υλικών

Η έννοια του υλικού για την επιστήμη και τεχνολογία των υλικών δεν είναι ένα κομμάτι ύλης αλλά είναι η ύλη που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν και επεξεργάζονται ή αλλιώς παράγουν, κατεργάζονται και δημιουργούν τα ανθρώπινα αγαθά.                            Η επιστήμη των υλικών χρησιμοποιεί τις θεμελιώδεις επιστήμες για να διερευνήσει και να διασαφηνίσει τη σχέση της δομής των υλικών με τις ιδιότητες τους, ενώ η τεχνολογία των υλικών χρησιμοποιώντας εφαρμοσμένες επιστήμες στοχεύει στη δημιουργία και ανάπτυξη υλικών με καθορισμένες δομές – ιδιότητες για προϊόντα με απώτερο στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.                                                       Με άλλα λόγια η δομή, οι ιδιότητες και η επεξεργασία (κατεργασία) ενός υλικού – λειτουργικό τρίγωνο – οδηγούν σε ένα υλικό (εφαρμογή) με συγκεκριμένη επίδοση καταλήγοντας στο τετράεδρο της επιστήμης και τεχνολογίας υλικών.