Ο Αριστοτέλης προσπαθεί να κατανοήσει τον κόσμο και
τη λειτουργία του, την κοινωνία και τον άνθρωπο, μέσα
από τις εμπειρίες και την πραγματικότητα. Έτσι το πρώτο
πράγμα που κάνει είναι να βάλει σε μια τάξη, να ταξινομήσει
τον κόσμο της εμπειρίας, αυτόν που γίνεται αντιληπτός
με τις αισθήσεις.
Ο φυσικός, ο αισθητός κόσμος, αποτελείται κατά τον Αριστοτέλη
από αντικείμενα, σώματα («όντα»), που
χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι ότι υπάρχουν στο
χώρο.
Τα όντα διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες με κριτήριο
την ύπαρξη ή όχι ζωής: τα έμψυχα και
τα άψυχα.
Τα έμψυχα ή έμβια όντα διακρίνονται πάλι σε τρεις μεγάλες
κατηγορίες, που σε αξιολογική κλίμακα είναι:τα φυτά,
τα ζώα και ο άνθρωπος.
Τα φυτά διαθέτουν μόνο θρεπτική ψυχή,
δηλ. έχουν την ικανότητα της λήψης τροφής και της αναπαραγωγής.
Τα ζώα, που βρίσκονται στην αμέσως ανώτερη κλίμακα διαθέτουν
και θρεπτική ψυχή και αισθητική ψυχή,
δηλ. έχουν αισθήματα (αισθήσεις) και τη δυνατότητα να
κινούνται.
Ο άνθρωπος, τέλος, πέρα από θρεπτική και αισθητική έχει
και διανοητική ψυχή, δηλ. λόγο (λογική
και γλώσσα), που τον κάνει να υπερέχει όλων των έμβιων
όντων. |
|
