Σύμφωνα με τον Πλάτωνα η δημιουργία του κράτους οφείλεται στην αδυναμία του ατόμου να καλύψει μόνος του όλες τις ανάγκες του, αφού ο καθένας είναι πλασμένος από τη φύση του με συγκεκριμένες ικανότητες· έτσι άλλος γίνεται εξαιρετικός γεωργός, δεν τα καταφέρνει όμως με τις άλλες τέχνες, άλλος σιδηρουργός κτλ. Ο απώτερος σκοπός του κράτους είναι η ευτυχία των πολιτών, η οποία βέβαια συνίσταται στην ηθική τους προαγωγή. Πότε λοιπόν μια πολιτεία θα λειτουργεί καλά; Όταν υπάρχει ο κατάλληλος καταμερισμός εργασιών και όλα τα μέρη της βρίσκονται σε αρμονία. Η πολιτεία πρέπει να μοιάζει με την ψυχή. Όπως στην ψυχή διακρίνουμε τρία μέρη, έτσι και στην πολιτεία πρέπει να υπάρχουν τρεις κοινωνικές τάξεις:

α. Η κατώτερη τάξη, είναι η πιο πολυάριθμη και αντιστοιχεί στο επιθυμητικόν μέρος της ψυχής. Αποτελείται από τους κοινούς πολίτες, τους επαγγελματίες (δημιουργούς), που εργάζονται, παράγουν προϊόντα και ικανοποιούν τις βασικές ανάγκες για τα προς το ζην όλων των πολιτών.
β. Η μεσαία τάξη αντιστοιχεί στο θυμοειδές μέρος της ψυχής. Είναι η τάξη των φυλάκων. Αποστολή τους είναι η φύλαξη της πολιτείας από τους εσωτερικούς και τους εξωτερικούς εχθρούς.
γ. Από τους φύλακες επιλέγονται οι καταλληλότεροι και μετά από ειδικά μαθήματα και πρακτική εξάσκηση, προκύπτει η τρίτη η ανώτερη και ολιγαριθμότερη τάξη, αυτή των φιλοσόφων, που αντιστοιχεί στο λογιστικόν μέρος της ψυχής. Οι φιλόσοφοι που έχουν περάσει το πεντηκοστό έτος της ηλικίας τους διοικούν την πολιτεία.