Η χριστιανική θρησκεία κατείχε ξεχωριστή θέση στη ζωή των Ευρωπαίων του Μεσαίωνα. Οι αναφορές, λοιπόν, στην πίστη θα ήταν πολύ παράξενο να απουσιάζουν από τα κίνητρα των Ανακαλύψεων.

Οι εξερευνητές και οι θαλασσοπόροι της εποχής αισθάνονταν την ανάγκη να συνδέσουν τις προσπάθειές τους με την έκφραση της πίστης τους προς τον Θεό. Έτσι, η αναζήτηση πλούτου συνδέθηκε, από νωρίς, με έναν πιο ευγενικό σκοπό: βασιλείς και κοινοί ναυτικοί πίστευαν ότι ήταν ιερό καθήκον τους να αναζητήσουν ομόθρησκούς τους σε ξένα μέρη και να φέρουν το λόγο του Θεού στους ειδωλολάτρες των μακρινών χωρών.

Οι Πορτογάλοι που εξερεύνησαν τα δυτικά παράλια της Αφρικής κατά τον 15ο αι. δήλωναν ότι, εκτός από πλούτο, επιθυμούσαν να προσδιορίσουν την ακριβή έκταση των μουσουλμανικών κτήσεων στην Αφρική και να διαπιστώσουν κατά πόσο υπήρχαν πέρα από αυτές εδάφη που κατοικούνταν από χριστιανούς· αν υπήρχαν, θα ήταν δυνατόν να αναπτύξουν εμπορικούς δεσμούς ή ακόμη και να ενωθούν μαζί τους σε έναν ιερό πόλεμο κατά των μουσουλμάνων απίστων.

Η αναζήτηση χριστιανικών κρατών, άγνωστων έως τότε στους Ευρωπαίους, ενισχυόταν και από μια σειρά μύθων που κυκλοφορούσαν ευρύτατα στη μεσαιωνική Ευρώπη. Σύμφωνα με τον πιο διαδεδομένο από αυτούς, κάπου πέρα από τα μουσουλμανικά εδάφη, υπήρχε ένα άγνωστο χριστιανικό βασίλειο που το κυβερνούσε ένας ισχυρός ιερέας-βασιλιάς, ο ‘Πρέστερ Τζον’.

Θρύλοι σαν τον παραπάνω, επέτρεπαν στους θαλασσοπόρους να περιβάλλουν τα ταξίδια τους με έναν μανδύα «χριστιανικού καθήκοντος». «Θέλουμε να διευρύνουμε την πίστη στον Κύριό μας Ιησού Χριστό και να του φέρουμε όλες τις ψυχές να τις σώσει», ισχυρίζονταν οι Πορτογάλοι εξερευνητές του 15ου αι., ενώ όταν ο Βάσκο ντε Γκάμα έφτασε στις Ινδίες και ένα μέλος του πληρώματός του ρωτήθηκε ποιος ήταν ο σκοπός του ταξιδιού, απάντησε: «Ήρθαμε αναζητώντας χριστιανούς και μπαχαρικά».