Την Τετάρτη, 28 Νοεμβρίου του 1520 ξεμπουκάραμε από εκείνο το στενό και βουτήξαμε στη θάλασσα του Ειρηνικού. Περάσαμε τρεις μήνες χωρίς να βάλουμε στο στόμα μας φρέσκια τροφή κανενός είδους. Τρώγαμε γαλέτα που μόνο γαλέτα δεν ήταν πια αλλά σκόνη με χούφτες σκουλήκια που είχαν φάει το καλύτερο. Μύριζε διαολεμένα ποντικοκάτουρο. Και πίναμε νερό κιτρινισμένο και μουχλιασμένο από την πολυκαιρία συμπληρώνοντας τη διατροφή μας με τα λουριά από βοδινά δέρματα (…) του μεγάλου καταρτιού. Βάζοντας τα να μουσκέψουν στη θάλασσα τέσσερις πέντε μέρες και αφήνοντάς τα μετά λίγο πάνω στα κάρβουνα δεν ήταν κι άσχημη τροφή.

Αντόνιο Πιγκαφέτα, 'Μαγγελάνος, Το πρώτο ταξίδι γύρω από τον κόσμο', εισαγωγή-μετάφραση Ν. Πρατσίνης, εκδ. Στοχαστής, Αθήνα 1999, σελ. 78.