Η σημαία που για πρώτη φορά ύψωσε στο Ιάσιο, στις 22 Φεβρουαρίου 1821, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ήταν, κατά τα ιδεώδη του Ρήγα, και αυτή τρίχρωμη: μαύρο - άσπρο - κόκκινο. Από τη μία όψη έφερε το μυθικό Φοίνικα με την επιγραφή κυκλικά «εκ της στάκτης μου αναγεννώμαι» και από την άλλη πλευρά είχε σταυρόν κόκκινο μέσα σε στέφανο δάφνης και την επιγραφή «εν τούτω νίκα» (βλ. εικόνες 4 και 5). * Με τη σημαία αυτή πολέμησε και θυσιάστηκε ο Ιερός Λόχος στο Δραγατσάνι. Ο σημαιοφόρος Ξενοφών σκοτώθηκε στη μάχη. Τότε έτρεξε σε βοήθεια ο Γεωργάκης Ολύμπιος με 100 ιππείς και έσωσε τη σημαία και με αυτήν έγινε το ολοκαύτωμα στη Μονή του Σέκου.

Η τρίχρωμη σημαία του Υψηλάντη είχε προταθεί από το Νικόλαο Υψηλάντη και άλλους Φιλικούς στους «Νόμους Στρατιωτικούς». Τα άρθρα ΙΑ' και ΙΒ' προέβλεπαν και όριζαν την Ελληνική σημαία. * Πιο συγκεκριμένα:

ΙΑ΄. Η Ελληνική σημαία τόσον εις τα της ξηράς στρατεύματα, όσον και εις τα της θαλάσσης, πρέπει να είναι κατασκευασμένη εκ τριών χρωμάτων: άσπρο, μαύρο και κόκκινο. Το άσπρον σημαίνει την αθωότητα της δίκαιας ημών επιχειρήσεως κατά των τυράννων, το μαύρο τον υπέρ πατρίδας και ελευθερίας θάνατον ημών και το κόκκινον την αυτεξουσιότητα του Ελληνικού λαού και την χαράν αυτού διότι πολεμεί δια την ανάστασιν της πατρίδας.

ΙΒ' . Αι της ξηράς σημαίαι να παριστάνωσιν εν ταυτώ, από το εν μέρος τον Φοίνικα καιόμενον με τον αόρατον ακτινοβολούντα οφθαλμόν μετά της επιγραφής «εκ της στάκτης μου αναγεννώμαι» από το άλλο μέρος τον Σταυρόν εις ένα στέφανον από δάφνας και κάτωθεν αυτού την επιγραφήν «εν τούτω τω σημείω νίκα».

Αξιοσημείωτο είναι ότι για το ναυτικό ειδικά είχε προβλεφθεί να γίνει μυστική προπαρασκευή και οργάνωση και συγκέντρωση όλων των πλοίων, τα οποία όμως για λόγους ασφαλείας έπρεπε να φέρουν την οθωμανική σημαία έως την ημέρα εκδήλωσης της επανάστασης και τότε να υψώσουν την γραικικήν τρίχρωμον σημαίαν. * Αναφερόταν χαρακτηριστικά:

Η ' . Αι νήες (=τα καράβια) δια περισσοτέραν ασφάλειαν πρέπει να είναι υπό την οθωμανικήν σημαίαν και άμα φθάσει η μακαρία (=ευτυχισμένη) ώρα, υπό την γραικικήν τρίχρωμον σημαίαν.

Σημαία κυανή με την παράσταση της Αγίας Τριάδος με τους Αγίους Γεώργιο και Δημήτριο δεξιά και αριστερά και την επιγραφή «Ζήτω η Ελευθερία» είχε και ο Ρουμάνος σύμμαχος του Υψηλάντη Θεόδωρος Βλαδιμηρέσκου.

Την τρίχρωμη σημαία που συμβόλιζε την αδελφότητα (λευκό), τον πατριωτισμό (ερυθρό) και τη θυσία (μαύρο) έφερε ο Δημήτριος Υψηλάντης ερχόμενος στην Ελλάδα, με τον Φοίνικα και τον Σταυρό εντός δάφνης (βλ. Εικόνα 7). Περνώντας από την Τεργέστη, οι Ελληνίδες του παρέδωσαν μεταξωτή σημαία με το Φοίνικα και την επιγραφή «Ελευθερία ή Θάνατος» κεντημένα με χρυσή κλωστή (βλ. Πηγή 9).

Συγχρόνως άρχισε να αναγράφεται στις σημαίες και «το Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος» κοντά στο «Ελευθερία ή θάνατος». Τέτοιες σημαίες απέστειλε ο Δημ. Υψηλάντης στη Μονεμβασία με τον Αλέξ. Κατακουζηνό και στην Κρήτη με τον Μιχ. Αφεντούλιεφ Κομνηνό. Αλλά και το πρώτο τακτικό στράτευμα που οργανώθηκε με τον Βαλέστρα, οι «μαυροφόροι» όπως ονομάζονταν γιατί έφεραν στολή παρόμοια των ιερολοχιτών- τέτοιες σημαίες είχε. * Σημαία ελληνική με τον Αναγεννώμενο Φοίνικα και την επιγραφή από το ένα μέρος «Εν τούτω Νίκα» και από την άλλη «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδας» υψώθηκε και κατά την επανάσταση της Νάουσας το 1822 (βλ. Πηγή 10).