«…Η πανήγυρις του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη έχει την ίδια σημασία που έχουν τα Παναθήναια στην Αθήνα και τα Πανιώνια στη Μίλητο και είναι η σημαντικότερη για τους κατοίκους της Μακεδονίας. Η πανήγυρις αρχίζει έξι μέρες πριν από τη γιορτή… Και δεν συρρέουν μόνον οι ντόπιοι και από τις γύρω περιοχές, αλλά από παντού, Έλληνες και ξένοι από την περιοχή του ποταμού Ίστρου και τη Σκυθική χερσόνησο, από την Καμπανία, την Ιβηρία αλλά και Κέλτες και άλλοι, πέρα από τις Άλπεις … Οι σκηνές σχηματίζουν δύο μακριές γραμμές και μέσα μπορείς να δεις ό,τι εμπόρευμα βάζει ο νους σου από υφάσματα και νήματα για ρούχα ανδρικά και γυναικεία, από τη Βοιωτία και την Πελοπόννησο αλλά και όσα φτάνουν από την Ιταλία με ελληνικά εμπορικά πλοία…Οι έμποροι φέρνουν τις πραμάτειες τους απευθείας από τις χώρες τους στη Θεσσαλονίκη αλλά εκείνοι από τη Μαύρη Θάλασσα τα στέλνουν στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί φτάνουν εδώ φορτωμένα σε άλογα και μουλάρια…»

Ψευδο-Λουκιανός, Τιμαρίων, 12ος αιώνας
Πηγή: Kazhdan, A.P. – Wharton Epstein, Α., Αλλαγές στον Βυζαντινό πολιτισμό κατά τον 11ο και 12ο αιώνα, Αθήνα 1997, (μετάφραση Δ. Τσουγκαράκης).

Η καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο μπορεί να μελετηθεί εξετάζοντας τις δραστηριότητες :

- στην πόλη με τις δημόσιες και ιδιωτικές λειτουργίες της,

- στην ύπαιθρο,

- στο σπίτι, στους διαφορετικούς χώρους και τις χρήσεις τους

- στις προσωπικές στιγμές της ζωής των ανθρώπων.