Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Μπελγορόδου και Γκραηβορόν κυρός Παγκράτιος. (1892-1944).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Βασίλειος Βασίλιεβιτς Γκλαντκώφ γεννήθηκε στην πόλη Αρζαμάς του Κυβερνείου Νιζνίι Νόβγκοροντ στις 20 Μαρτίου 1892. Αποφοίτησε από το Θεολογικό Σεμινάριο του Νιζνίι Νοβγορόδου το 1913 και από τη Θεολογική Ακαδημία Μόσχας το 1918. Στις 7 Ιουλίου 1916 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 26 Ιουλίου 1916 και Πρεσβύτερος στις 9 Απριλίου 1917. Υπηρέτησε ως Εφημέριος στον Αρζαμά (1919-1923). Στις 17 Νοεμβρίου 1923 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη και διορίστηκε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Βίσοκο-Πετρόβσκη της Μόσχας. Στις 26 Φεβρουαρίου 1924 εξελέγη Βικάριος Επίσκοπος Λουκογιανώβου αλλά η απόφαση ανακλήθηκε στις 9 Ιουνίου 1924. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως Εφημέριος στον Αρζαμά (1924-1930) και στη Μόσχα (1930-1941). Στις 30 Μαΐου 1941 διορίστηκε Ηγούμενος της Λαύρας του Ποτσαέβου στη Δυτική Ουκρανία. Στις 9 Ιουνίου 1942 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Μπελγορόδου και Γκραηβορόν, Βικάριος της Επισκοπής Κούρσκ στη δικαιοδοσία της Αυτόνομης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Βολυνίας και Ζιτόμιρ Αλέξιος, συμπαραστατούμενος από τον Επίσκοπο Πίνσκ και Πολεσίας Βενιαμίν. Δεν μπόρεσε να μεταβεί στο Κούρσκ και διέμενε αρχικά στο Κίεβο και κατόπιν στο Νιέζιν. Τον Σεπτέμβριο του 1943 παύθηκε. Στις 22 Ιανουαρίου 1944 συνελήφθη από τις μυστικές υπηρεσίες της Σοβιετικής Ένωσης και υπεβλήθη σε εξαντλητικές ανακρίσεις. Στις 4 Οκτωβρίου 1944 καταδικάστηκε σε φυλάκιση δεκαπέντε ετών. Εκοιμήθη το 1944 στο Κίεβο, στο νοσοκομείο των φυλακών.