Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Ροστόβου και Νοβοτσερκάσκ κυρός Ιερώνυμος. (1897-1966).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Βλαδίμηρος Ιβάνοβιτς Ζαχάρωφ γεννήθηκε στις 20 Μαρτίου 1897 στη Μόσχα. Εκάρη μοναχός στις 22 Αυγούστου/1 Σεπτεμβρίου 1925 στη Μόσχα. Στις 7/20 Σεπτεμβρίου 1925 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Επίσκοπο Γομέλ Τύχωνα και στις 21 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους Πρεσβύτερος. Από το 1926 μέχρι το 1928 υπηρέτησε στην Επισκοπή Κοστρομά και από το 1928 μέχρι το 1931 στην Επισκοπή Μόσχας. Στις 19 Σεπτεμβρίου 1930 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Το 1931 συνελήφθη με την κατηγορία της αντισοβιετικής δράσης και καταδικάστηκε σε καταναγκαστική εργασία στην κατασκευή του Καναλιού της Λευκής Θάλασσας. Το 1935 η ποινή του μετατράπηκε σε παροχή αστικής εργασίας. Το 1943 αφέθηκε ελεύθερος. Στις 31 Δεκεμβρίου 1944 χειροτονήθηκε στον Ιερό Ναό των Θεοφανείων στο Γελόχοβο της Μόσχας Επίσκοπος Κισινιώβου και Μολδαβίας. Τη χειροτονία τέλεσε ο τοποτηρητής του Πατριαρχικού θρόνου Μητροπολίτης Λένινγκραδ και Νοβγορόδου Αλέξιος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Κρουτίτσης και Κολόμνας Νικόλαο, Κιέβου και Γαλικίας Ιωάννη και τον Αρχιεπίσκοπο Ιζέβου και Ουδμουρτίας Ιωάννη. Στις 13 Ιανουαρίου 1947 εξελέγη Επίσκοπος Ριαζάν και Κασιμώβου και στις 27 Φεβρουαρίου 1948 Επίσκοπος Ιζέβου και Ουδμουρτίας. Στις 31 Ιουλίου 1952 εξελέγη Επίσκοπος Κουϊμπισέβου και Συζράν. Διετέλεσε τοποτηρητής των Επισκοπών Ορενβούργου (1953), Πένζας (1953-1954) και Σαρατώβου (1954-1955).. Στις 31 Μαΐου 1956 εξελέγη Επίσκοπος Ορέλ και Μπριάνσκ. Στις 12 Ιανουαρίου 1962 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο και εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ροστόβου και Νοβοτσερκάσκ. Εκοιμήθη στις 14 Δεκεμβρίου 1966.