Ο
Γεώργιος Ταράσωφ γεννήθηκε στο Βορόνεζ της
Ρωσίας στις 14 Απριλίου 1893. Το 1919 εγκαταστάθηκε στο Βέλγιο, όπου εργάστηκε
από το 1921 μέχρι το 1934 ως Χημικός-Μηχανικός. Το 1928 χειροτονήθηκε Διάκονος
από τον Μητροπολίτη Ευλόγιο. Στις 3 Φεβρουαρίου 1930 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος.
Υπηρέτησε ως Εφημέριος των ενοριών της Γάνδης και της Λουβαίν και από το 1940
και της ενορίας Αγίου Παντελεήμονος Βρυξελλών. Στις 4 Οκτωβρίου 1953
χειροτονήθηκε στο Παρίσι τιτουλάριος Επίσκοπος Συρακουσών, Βοηθός Επίσκοπος της Εξαρχίας
Ορθοδόξων Ρωσικών παροικιών Δυτικής Ευρώπης, με έδρα τις Βρυξέλλες. Τη
χειροτονία τέλεσε ο Ρώσος Έξαρχος
Μητροπολίτης Βλαδίμηρος, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους
Μεσσήνης Σίλβεστρο,
Καμπανίας Μεθόδιο και
Ρηγίου Μελέτιο. Στις 12 Ιουνίου 1960 εξελέγη
Έξαρχος από την Επαρχιακή Συνέλευση και στις 18 Οκτωβρίου 1960 από την Ιερά
Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Στις 17 Νοεμβρίου 1960 η Ιερά Σύνοδος του
Οικουμενικού Πατριαρχείου τον προήγαγε σε Αρχιεπίσκοπο. Το 1964 έλαβε και πάλι
τον τίτλο του Συρακουσών, ως Αρχιεπίσκοπος αυτή τη φορά. Εκοιμήθη στο Παρίσι στις 23 (22)
Μαρτίου 1981. |