Ο Πανιερώτατος Αρχιεπίσκοπος Ευδοκιάδος κυρός Γεώργιος. (1930-1993).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο κατά κόσμον Γεώργιος Βάγκνερ γεννήθηκε το 1930 στο Βερολίνο. Το 1948 στο Βερολίνο προσήλθε στην Ορθόδοξη Εκκλησία από την Ευαγγελική. Σπούδασε τη Θεολογία στο Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου στο Παρίσι, από το οποίο αποφοίτησε το 1953. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 29 Μαΐου 1955 από τον Έξαρχο Δυτικής Ευρώπης του Πατριαρχείου Ρωσίας Μητροπολίτη Κλισύ Νικόλαο και Πρεσβύτερος στις 6 Ιουνίου 1955 από τον ίδιο Μητροπολίτη. Για αρκετά χρόνια υπηρέτησε ως εφημέριος στο Βερολίνο στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Ρωσίας. Το 1964 εισήλθε στη δικαιοδοσία της Εξαρχίας Ορθοδόξων Ρωσικών Παροικιών Δυτικής Ευρώπης του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το 1966 διορίστηκε Αρχιερατικός Επίτροπος των ενοριών της Εξαρχίας στη Δυτική Γερμανία. Διετέλεσε Καθηγητής του Κανονικού Δικαίου και της Λειτουργικής στο Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου. Στις 12 Μαρτίου 1971 εκάρη μοναχός και στις 14 Μαρτίου 1971 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 3 Οκτωβρίου 1971 χειροτονήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκυ Παρισίων τιτουλάριος Επίσκοπος Ευδοκιάδος, Βοηθός Επίσκοπος της Εξαρχίας Ορθοδόξων Ρωσικών παροικιών Δυτικής Ευρώπης (Αρχιεπισκοπής τότε). Τη χειροτονία τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Συρακουσών Γεώργιος, συμπαραστατούμενος από τον Μητροπολίτη Γαλλίας Μελέτιο και τους Επισκόπους Καμπανίας Μεθόδιο, Σασίμων Ιερεμία και Ζήλων Αλέξανδρο. Την 1 Μαΐου 1981 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Ενθρονίστηκε στο Παρίσι στις 5 Ιουλίου 1981. Εκοιμήθη στις 6 Απριλίου 1993.