Καλή Αρχή και Καλή Επιτυχία στις εξετάσεις…

Πανελλήνιες…! Ουσιαστικό, πεντασύλλαβο, θηλυκού γένους, πληθυντικός αριθμός. Μια λέξη αρκετή για να προκαλέσει φόβο σε χιλιάδες παιδιά. Μια πραγματικά δύσκολη και επίπονη διαδικασία, μια αξέχαστη εμπειρία. Διάβασμα, άγχος, φροντιστήρια και ξενύχτια για έναν ολόκληρο χρόνο και όχι μόνο. Οι παλαιότεροι θυμούνται, οι νεότεροι αναλογίζονται και οι υποψήφιοι δοκιμάζουν. Δοκιμάζουν να περπατήσουν σε τεντωμένο σχοινί, με τεντωμένα από τον κόπο, μόχθο και αγωνία νεύρα. Άλλοι προσπάθησαν πολύ, άλλοι λιγότερο, όπως όμως και να έχει, σήμερα είναι η μέρα των παιδιών, των πολύπαθων παιδιών που μέσω αυτών των εξετάσεων προσπαθούν να βρουν μια ευκαιρία, ένα παράθυρο ζωής.

Αγαπητέ μαθητή/ μαθήτρια
“Μου είπαν ότι έχεις έντονο άγχος καθώς βρίσκεσαι στο τελικό στάδιο. Ότι έχεις μεταπτώσεις στην συναισθηματική σου κατάσταση. Άλλοτε νιώθεις ήσυχος και σίγουρος και άλλοτε τα νιώθεις όλα μαύρα, δύσκολα, ακατόρθωτα, τις προσπάθειές σου περιττές, απογοητεύεσαι και θέλεις να εγκαταλείψεις. Ότι άλλοτε κάνεις αστεία, λες και δεν υπάρχει πρόβλημα, και άλλοτε το πιο μικρό αστείο που θα σου κάνουν είναι ικανό να σε κάνει να θέλεις να διαλύσεις τα πάντα.

Μαθαίνω ότι οι δικοί σου προσπαθούν να σου συμπαρασταθούν και άλλοτε τα καταφέρνουν, άλλοτε πάλι καταφέρνουν το αντίθετο, καθώς ανησυχώντας οι ίδιοι, προσπαθούν να σε πείσουν να μην ανησυχείς. Καθώς σε κοιτάζουν με βλέμμα πικραμένο ή φοβισμένο, όπως όταν έχει αρρωστήσει ένα προσφιλές τους πρόσωπο. Ότι όταν διαβάζεις πολύ, σου λένε ότι πρέπει να βγεις έξω, να ξεσκάσεις, αλλά όταν βγαίνεις έξω, σε κοιτάζουν ανήσυχα μήπως και έχεις παραιτηθεί. Λοιπόν θα είμαι ξεκάθαρη, όπως πρέπει να είμαι, όταν αναφέρομαι στην ζωή. Το άγχος, η αγωνία, η ανησυχία, η ανασφάλεια, η αποσταθεροποίηση, η ξενοιασιά, ο εκνευρισμός, ο φόβος, όλα αυτά τέλος πάντων, όχι μόνο δεν είναι αρνητικά στοιχεία στην πορεία σου, αλλά αντιθέτως αποτελούν αποδείξεις ότι είσαι ζωντανός, υγιής και υπεύθυνος. Ένας υγιής άνθρωπος, όταν βρίσκεται σε μία εσωτερική διεργασία, όταν θέτει στόχους, όταν δίνει εξετάσεις, οποιουδήποτε είδους εξετάσεις, όταν ανοίγεται, τότε είναι φυσιολογικό να αναρωτιέται. Είναι η ανάληψη της ευθύνης της ελευθερίας του που τον δυσκολεύει. Είναι ωραίο το να έχεις ένα σκοπό και να τον παλεύεις. Τότε και είσαι και νιώθεις ζωντανός. Στην διάρκεια του αγώνα, αν είσαι φυσιολογικός θα αναρωτηθείς και για το εάν θα τα καταφέρεις. Θα αναρωτηθείς και για το εάν αξίζει τόσος κόπος. Για το εάν είναι αυτός που σου ταιριάζει ή ακόμα και, αν στην πραγματικότητα είναι δικός σου στόχος ή κάποιοι άλλοι σου τον έχουν επιβάλλει άμεσα ή έμμεσα. Όμως όλα αυτά δεν είναι αδυναμία. Δεν αποτελούν προδοσία. Είναι η ευκαιρία του να επαναβεβαιώσεις και να επαναπροσδιορίσεις τον στόχο σου. Είναι το τίμημα της ελευθερίας. Και όταν ακόμη κλείνεις τα αυτιά σου και δεν ασχολείσαι με τέτοια ερωτήματα και αυτό υγεία είναι, καθώς γνωρίζεις ότι η επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου, δεν θα σημαίνει τον τελικό προσδιορισμό, αλλά αντίθετα θα σου επιτρέψει να θέσεις και άλλους στόχους στην συνέχεια.
Ένας αθλητής που τρέχει 100 m, δεν προλαβαίνει να σκεφτεί. Συγκεντρώνεται, παίρνει μία ανάσα και τρέχει δίχως να γυρίσει να δει δίπλα του ή μέσα του, τι συμβαίνει. Ένας μαραθωνοδρόμος όμως, καθώς τρέχει σκέφτεται, ξανασκέφτεται, ιδρώνει, εξαντλείται, αναρωτιέται για τις δυνάμεις του, για την επάρκειά της προπόνησής του, για τις δυνατότητές των αντιπάλων του, για το εάν θα πρέπει τώρα ή αργότερα να δώσει όλες του τις δυνάμεις. Αναρωτιέται ακόμα και για το εάν το να τρέχεις Μαραθώνιο είναι η καλύτερη επιλογή ή αν θα έπρεπε να ασχολείται με κάτι άλλο.
Και, καθώς αναρωτιέται, τρέχει… Και δεν πρόκειται βέβαια για κάποιον αδύναμο άνθρωπο, γιατί τότε δεν θα μπορούσε να τρέχει Μαραθώνιο. Είναι η μακρά επίπονη και απαιτητική διαδικασία του Μαραθώνιου που θέτει ερωτήματα. Και εσύ, φίλε μου, δεν τρέχεις 100 m. Μαραθώνιο τρέχεις και σου αξίζει το χειροκρότημά μου, όπως και αν νοιώθεις. Ο αγώνας που δίνεις είναι δύσκολος, ιδιαίτερα σ? αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε…“

Είμαι βέβαιη όμως ότι θα κερδίσεις και αυτή τη μάχη όπως και αυτές που θα ακολουθήσουν για την επαγγελματική σου σταδιοδρομία και για ένα καλύτερο αύριο.
Σου εύχομαι να πετύχεις, αλλά όχι μόνο σε μία σχολή ή σε μία καλή σχολή, αλλά σε κάτι περισσότερο. Στο να υπερασπίζεις τις επιλογές σου και ταυτόχρονα να τις διευρύνεις… Σου εύχομαι κάθε καλό στον αγώνα σου αλλά και στην αγωνία των γονιών σου.
Καλή επιτυχία! Καλή επιτυχία σε κάθε παιδί που μπαίνει στον αγώνα των εξετάσεων, καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά γι’ αυτό που προσπαθείτε, για τους κόπους που κάνατε όλο αυτό τον καιρό και εύχομαι να δώσει ο θεός να εκπληρώσετε τους στόχους σας.

Και να θυμάσαι: η επιτυχία δεν είναι μονόδρομος. Το μέλλον σου δεν κρίνεται μόνο από τις εξετάσεις που θα δώσεις μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας δεν ορίζει, ούτε προδιαγράφει την κατεύθυνση της ζωής σου, καθώς ο κύκλος του αγώνα που κάνεις στο δρόμο προς την επιτυχία, δεν κλείνει ποτέ. Οι πανελλήνιες εξετάσεις είναι απλά μια στάση στην μεγάλη διαδρομή της ζωής σου. Στο σύγχρονο κόσμο μας, ο αγώνας είναι διαρκής και οι εξετάσεις καθημερινές και χωρίς τέλος. Η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας για το καλύτερο.
Οι πανελλήνιες εξετάσεις είναι από τις πρώτες… «μάχες», που καλείστε να δώσετε στην ζωή σας αλλά και η αφετηρία για οριοθέτηση νέων στόχων και το ξεκίνημα νέων προσπαθειών. Στη ζωή μας, κάποια στιγμή είτε μετά από θυσίες είτε μετά από μεγάλη υπομονή και προσπάθεια ο κάθε άνθρωπος θεωρώ πως βρίσκει το δρόμο του. Σε αφήνω λοιπόν να επιλέξεις εσύ για το μέλλον σου και να βρεις εσύ ο ίδιος το δρόμο σου, οπλισμένος με υπομονή, δύναμη, ψυχραιμία, αισιοδοξία, πίστη στον εαυτό σου και στις προσπάθειές σου για να φτάσεις στον στόχο σου.

Κανείς δεν χάθηκε επειδή απέτυχε στις ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ.

Καλή επιτυχία… στη ζωή σου λοιπόν και όχι στις εξετάσεις…!!

Μάρα Μαζαράκη για το sep4all | Συμβουλευτική στον Επαγγελματικό Προσανατολισμό