Παραδοσιακές Γεύσεις > Χοιρινό > Χοιρινό Συκώτι Σαβόρε (Κρήτη)

Χοιρινό Συκώτι Σαβόρε (Κρήτη) saor : σάλτσα

 

 

ΥΛΙΚΑ

 

1 συκωταριά χοιρινή (αν δεν σας αρέσει το πνευμόνι, ζητείστε μόνο το συκώτι)

1 κούπα αλεύρι

αλάτι

ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

2 κλαδάκια δενδρολίβανο ή 2 κουταλιές της σούπας αν το έχετε μαδήσει

1 φλυτζανάκι του καφέ ξύδι

 

 

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

 

Κόβουμε τα εντόσθια σε σχετικά μεγάλες μερίδες (όσο ένα μεσαίο μανταρίνι). Τα πλένουμε και τα αλατίζουμε και ΑΜΕΣΩΣ μετά τα τηγανίζουμε σε μπόλικο καυτό ελαιόλαδο. Η θερμοκρασία τηγανίσματος πρέπει να είναι σχετικά υψηλή, οπότε δεν βάζουμε πολλές μερίδες μαζί στο τηγάνι. Γυρίζουμε να τηγανιστούν από όλες τις μεριές αλλά δεν πρέπει να τηγανιστεί πολύ ώρα. Βγάζουμε τα κομμάτια σε μεταλλική ή γυάλινη πιατέλα (όχι σε πλαστική).

 

 Όταν τηγανίσουμε όλα τα κομμάτια, βάζουμε στο λάδι του τηγανιού το δενδρολίβανο και το ξύδι και σε μισό λεπτό περιχύνουμε με τη σάλτσα αυτή το συκώτι (γι αυτό δεν πρέπει να χρησιμοποιήσουμε πλαστική πιατέλα. Η θερμοκρασία της σάλτσας είναι υψηλή).

 

Όταν το σερβίρουμε μπορούμε να το κόβουμε σε μικρότερες μερίδες και με κουτάλι να το καλύπτουμε με λίγο σαβόρε.

 

 

Πηγή: Κρήτη: Γαστρονομικός Περίπλους cretangastronomy.blogspot.gr

 

 

Στα Επτάνησα για την ίδια συνταγή χρησιμοποιούν μοσχαρίσιο συκώτι αντί για χοιρινό, το οποίο αφού το τηγανίσουν το αφήνουν να κρυώσει. Στο ίδιο τηγάνι τσιγαρίζουν μπόλικα κρεμμύδια τα οποία σβήνουν με ξύδι και κρασί. Προσθέτουν νερό, δεντρολίβανο, φύλλα φασκόμηλο, αλάτι, πιπέρι και ζάχαρη. Οι τηγανισμένες φέτες αφού κρυώσουν τοποθετούνται σε στρώσεις μέσα σε ένα πήλινο δοχείο και περιχύνονται με την κρύα σάλτσα. Η σάλτσα λειτουργεί ως συντηρητικό με αποτέλεσμα το συκώτι να διατηρείται πολλές μέρες.


ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ?

Πρόκειται για ένα ορεκτικό που έχει ως βάση του την σάλτσα σαβόρε. Το συναντάμε στα Επτάνησα αλλά και στην Κρήτη μια άλλη περιοχή του ελλαδικού χώρου που βρέθηκε υπό ενετική κατοχή.

 

 

Ο όρος σαβόρε είναι βενετικός προέρχεται από το λατινικό saor που σημαίνει σάλτσα. Ο όρος απαντάται ευρέως στην Βυζαντινή εποχή με τις σάλτσες να αναφέρονται ως περιχύματα ή "σαβούραι".

 

Η σάλτσα σαβόρε χρησίμευε για την συντήρηση διάφορων τηγανιτών κυρίως φαγητών όπως ψαριών, συκωτιού κλπ. στις εποχές που δεν υπήρχαν ψυγεία. Το ξύδι που είναι η βάση του σαβόρο, είναι συντηρητικό ενώ το δεντρολίβανο έχει απολυμαντικές ιδιότητες.

 

Η βασική τροφή των Βενετσιάνων ναυτικών ήταν το σαβόρο ή σαβούρο, μικρά ψαράκια τηγανισμένα και συντηρημένα στην σάλτσα που προαναφέρθηκε. Με τη βοήθεια της σάλτσας αυτής το φαγητό μπορούσε να διατηρηθεί για πολύ καιρό και έτσι τα πληρώματα δεν πάθαιναν σκορβούτο από έλλειψη βιταμίνης.

 

 

 

Πηγή:

Ψάρι μαρινάτο, βενετσιάνικο, Ηλεκτρονική Έκδοση Eφημερίδας Ελευθεροτυπίας

22:49 Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011, http://www.enet.gr