Η διατροφή στην περίοδο της Τουρκοκρατίας(σελ. 1/1)


Η Αθήνα στην Τουρκοκρατία

 

Στις πόλεις τα αγαθά διατροφής κυκλοφορούν στις αγορές και το παζάρι δίχως αυτό να σημαίνει ότι υπήρχε απρόσκοπτη κυκλοφορία όλων των αγαθών. Στα αστικά κέντρα κάνει την εμφάνισή της και η έτοιμη μαγειρεμένη τροφή η οποία πωλείται από  πλανόδιους πωλητές ή υπαίθρια στεγασμένα μαγαζιά κοντά στο χώρο της αγοράς. Η  προσφορά του  έτοιμου φαγητού οδηγεί σε συγκρίσεις και αλληλοδιεισδύσεις μεταξύ των διατροφικών συνηθειών διαφορετικών εθνοτήτων που συνυπάρχουν στα αστικά κέντρα της εποχής. Στην Κωνσταντινούπολη π.χ. συνυπάρχουν το ψητό κρέας (κεμπάπια) και τα ψητά κοτόπουλα ενώ στα ιχθυοπωλεία στην περιοχή του Πέραν οι ψαράδες (συνήθως χριστιανοί) καθαρίζουν καθημερινά φρέσκα ψάρια τα οποία στη συνέχεια τηγανίζουν και πωλούν. Οι Τούρκοι ήδη απ' τον 15ο αιώνα υιοθέτησαν ενσωμάτωσαν το ψάρι στην διατροφή τους και τη σάλτσα του γάρου. Υπάρχουν ακόμη μαγαζιά που πουλάνε γλυκίσματα και γαλακτοκομικά είδη σερμπέτια που σεβίρονται με πάγο αλλά και σούπες με βραστά κεφαλάκια, αρνίσια ποδαράκια και κοιλιές πατσά. Κάποια μαγαζιά πουλάνε Boza είδος μπύρας που συνήθιζαν οι μουσουλμάνοι., ενώ κάποια άλλα κρασί ή ρακί για τους χριστιανούς.

 

Στον αγροτικό χώρο αντίθετα λειτουργούν οι αυτοκαταναλωτικές πρακτικές. Το καθημερινό γεύμα είναι λιτό τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους Τούρκους. Ένα κομμάτι ψωμί, με ένα κρεμμύδι, λίγες ελιές ή ένα κομμάτι τυρί ή παστό κρέας, όσπρια, χόρτα και λίγο κρασί κι αυτό όταν υπάρχει. Ακόμη και στις κτηνοτροφικές περιοχές τα σιτηρά με τη μορφή του πρόχειρου ψωμιού ή των χυλών αποτελούν την μόνιμη βασική τροφή. Μόνο στις μεγάλες χριστιανικές γιορτές καταναλώνεται ψητό κρέας.

 

Την περίοδο της Επανάστασης του 21 φαίνεται πως το κηνύγι ήταν κομμάτι της καθημερινότητας των επαναστατημένων Ελλήνων. Κυνηγούσαν συνήθως λαγούς, πέρδικες, μπεκάτσες κ.α. Τότε η ορεινή πέρδικα υπήρχε σε αφθονία. Οι βιογράφοι του Βύρωνα μας πληροφορούν ότι ακολουθούσε με πείσμα μια δίαιτα για αδυνάτισμα και δεν έτρωγε τίποτε άλλο εκτός από ρύζι. Ωστόσο σε ένα γράμμα του διαβάζουμε «τρώγω κάθε μέρα μπεκάτσες και μπαρμπούνια».

 

 

Πηγή: Άννα Ματθαίου Ιστορικός - Αφιέρωμα "Κουζίνα & Πολιτισμός", Επτά Ημέρες Εφημερίδα Καθημερινή 19-4-1998