Ταραταζούμ - Ταρατατζούμ - Joomla!

Έτσι πρέπει πάντα να ξεκινάμε με αισιοδοξία και ηθικόν ακμαιότατον.
Οι μπάντες να παιανίζουν, οι σημαίες να ανεμίζουν και οι όψιμοι μαθητές να ακολουθούν με ένα χαμόγελο αισιοδοξίας που να παραπέμπει στο λαμπρό μέλλον που μπροστά τους ξεδιπλώνεται.
Μετά το Coopermine ένα ακόμη κάστρο αναμένει υπομονετικά την άλωση του από το θορυβώδες ασκέρι. Τρέμε Joomla! Κάνε πίσω και σε φάγαμε. Κανείς δεν μπορεί να συγκρατήσει την ασυγκράτητη ορμή μας.  Τίποτε δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη άσβεστη επιθυμία μας για γνώση. Θα τα παρασύρουμε όλα στο διάβα μας και θα αναδυθούμε κραταιοί και θριαμβευτές.

Μα να... σαν να ακούω από το βάθος τους διθυραμβικούς παιάνες..... "με παράσυρε το ρέμαααα, μάνα μου δεν είναι ψέμααααα ...."

Ας με παίρνανε τα κύματα

Λοιπόν, ας καλωσορισουμε αρχικά όποιον επίδοξο αναγνώστη τον ξέβρασαν τα κύματα του Διαδικτύου στην άγονη ακτή αυτού του site. Και λέω άγονη γιατί αυτή τη στιγμή δεν διαθέτει τίποτα, παρά  μόνο μια διαδικτυακή  πλατφόρμα με το περίεργο όνομα Joomla. 

Ορισμένοι αγνωστικιστές "ιερείς" της πληροφορικής αναφέρουν το Joomla ως μια εν δυνάμει εύφορη γη ικανή να μεταμορφωθεί ακόμη και στον επι γης παράδεισο του διαδικτυακού σύμπαντος.

Εδώ που τα λέμε το "επί της γής παράδεισος" πολύ ευχάριστο και αισιόδοξο ακούγεται, και έχω κάθε λόγο να πιστεύω ότι ο χαρακτηρισμός χρησιμοποιείται δίκην δολώματος για να τσιμπίσουν από μαριδάκια μέχρι θηριώδη ανώτερα θηλαστικά.  Αφήνει αρκετούς βαθμούς ελευθερίας ώστε να έχουμε μια έννοια με πολλαπλές ερμηνείες με τρόπο τέτοιο ώστε κάποια να ταιριάζει σίγουρα και στον καθένα μας. Π.χ αν είσαι μωαμεθανός τότε ίσως αντιλαμβάνεσαι τις δημουργίες  Joomla ,σαν τα ουρί του παραδείσου και τους λόφους των πιλαφιών. Από την άλλη ο ευσεβής χριστιανός ίσως να θελήσει δει στiς άυλες Joomla οντότητες την ασκητική των πρώτων χριστιανών

Δυστυχώς οι δικές μου σκέψεις προσπερνούν τις προηγούμενες απολαύσεις και πέφτουν με τα χίλια πάνω σε αυτό το περίεργο "διαδικτυακό σύμπαν". 

Σύμπαν σίγουρα άυλο και μάλλον άχρονο, με την έννοια ότι αυτά που διαβάζεις βλέπεις ή βιώνεις μπορεί να έχουν διαδραματιστεί στο παρελθόν  και εσύ εν αγνοία σου έρχεσαι με επαφή με " διαδικτυακά κουφάρια" που αρνούνται να υπακούσουν στο φυσικό νόμο της φθοράς και της σήψης. Εξακολουθούν να υπάρχουν να δηλητηριάζουν ή να μοιράζουν φρούδες ελπίδες.

Με τις σκέψεις αυτές βρέθηκα και εγώ ταξιδιώτης αλλά κατά περίεργο τρόπο και συνδημιουργός, μαζί με εκατομμύρια άλλους, στο εν λόγω σύμπαν.  Προυποθέσεις για να μην παρασυρθούμε από τις σειρήνες  α) η ακόρεστη περιέργεια που πρέπει να τιθασεύσεις και να χαλιναγωγήσεις β) ο χρόνος και η διάθεση για πειραματισμό έχοντας πάντα κατά νου το πεπερασμένο του βίου μας γ) η γνώση που ναι μεν εν αφθονία το σύμπαν μας παρέχει αλλά  άναρχα, ανοργάνωτα και ενδεχομένως στοχευμένα με αποτέλεσμα να πρέπει  με υπομονή και επιμονή να ελέγξεις πριν τη χρησιμοποιήσεις. Για το τέλος  άφησα τον -την -το (πoιος ξέρει..) Jοοmla καθώς θα λέγενε και οι ομιλούντες τη σουαχίλι αφρικανοί, πανίσχυρο σύντροφο και σύμμαχο στην περπέτεια μας.

Joomla! - ένα βήμα πριν από τη Σούδα

Μια χαρά και χαλαρά, ήτανε τα πράγματα στο σεμινάριο Moodle μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα, όπου και μας προέκυψε  το Joomla! ( με θαυμαστικό παρακαλώ όπως φαίνεται και στο λογότυπο). Joomla! που εδώ που τα λέμε μάλλον προς το Jougla φέρνει. Ζούγκλα πυκνή και σκαιώδης, που με τόσες πολλές παραμέτρους αναρωτιέσαι αν θα ξαναδείς το φώς του ήλιου, (δηλ. του Moodle). Μενού, κατηγορίες, επεκτάσεις, ενθέματα, πρότυπα, πρόσθετα, άρθρα.... μπερδεύονται και με μπερδεύουν αφάνταστα. Και να σκεφτεί κανείς ότι όσο να'ναι έχουμε και μια κάποια εμπειρία με τις ΤΠΕ. Αλλά αυτό το πράγμα δεν παίζεται. Να προσπαθείς να βγάλεις ένα μενού στην κεντρική σελίδα και να σπας διαρκώς τα μούτρα σου. Ξύλο με το μεροκάματο που λένε. Το Τι Υou Τube είδα, τι wiki διάβασα τι help files αποστήθισα το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο, σκότος βαθύ και σχεδόν αδιαπέραστο.

Οι Γερμανοί ξανάρχονται... φορώντας το σατανικό προσωπείο Joomla! και ας λένε ότι θέλουν οι σουαχίλι περί συνεργασίας κλπ.
Μάλλον με στυγνή δικτατορία περισσότερο μου μοιάζει.

Πάντως για καλό και για κακό λέω να κάνω το Σαββατοκύριακο μια βόλτα προς τη Σούδα, να μαθαίνω σιγά σιγά και τον χώρο γιατί όσο και νάναι το ξαφνικό πέφτει πάντα βαρύ....... Καλύτερα να είμαι προετοιμασμένος...