ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗ  ΜΥΚΗΝΑΪΚΗ ΕΠΟΧH ΣTA  ΚΛΑΣΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

ΘΟΛΩΤΟΣ ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΣ ΤΑΦΟΣ D

  Στα 30 μ. ανατολικά του θολωτού μυκηναϊκού τάφου C αποκαλύφθηκε και  δεύτερος όμοιος.
Ο θολωτός μυκηναϊκός τάφος D, ανασκάφθηκε το 1953 από τον αρχαιολόγο Νικόλαο Μ. Βερδελή με δαπάνη της Αρχαιολογικής Εταιρίας Αθηνών. 

  Η θεμελίωσή του στο υψηλότερο σημείο τελείως αναπεπταμένου (ανοιχτού) χώρου συνετέλεσε στην παντελή σχεδόν καταστροφή του τάφου.

  Η θόλος  είχε διάμετρο 4.20 μ., διατηρήθηκε όμως σε ύψος μόνο 0.60 μ., ήταν εντελώς καταστραμμένη στο ΒΑ τμήμα της κατά το 1/3.

  Κανένα ίχνος του ΄δρόμου΄ δεν βρέθηκε και μάλλον θα βρίσκονταν στο τμήμα της κατεστραμμένης θόλου.

  Προς το δυτικό άκρο της θόλου, ξεχωριστά από αυτόν με πρόχειρο κατασκευασμένο τοίχο, υπήρχε ιδιαίτερος τάφος που καλύπτονταν με πλάκες .

  Κάτω από τις πλάκες βρέθηκαν δόντια όνου, ένα ( 1 ) κρανίο κυνός ( σκύλου ) και θραύσματα μυκηναϊκών αγγείων.

Χαμηλότερα προς το δάπεδο υπήρχε ανθρώπινος σκελετός, πολύ φθαρμένος, με το κεφάλι προς τα ΒΔ.

  Στο υπόλοιπο τμήμα του θόλου βρέθηκαν διάσπαρτα σε διάφορες θέσεις πολλά τεμάχια ανθρώπινων κρανίων, λίγα λίθινα κωνικά κομβία,
δύο ( 2 ) ωοειδείς φαγεντιανές ψηφίδες (κατασκευές από πορώδη πηλό  με λεία ή ανάγλυφη επιφάνεια  και καλυμμένες με σμάλτο),
μια ( 1 ) ελλειψοειδής κρύσταλλος από ορεία  ( άχρωμη και διαυγής ποικιλία του χαλαζία )
και τα αγγεία της Εικόνας  6.

αγγεία

Ο θολωτός τάφος D χρονολογείται στην YE IIIC περίοδο.       

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ : ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝ ΑΘHΝΑΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ του έτους 1953 - ΑΘΗΝΑΙ 1956