Η απόδρασή σας ξεκινά, από τη στιγμή που θα ξεφύγετε από το αυστηρό, αστικό τοπίο.
Τα 293 χλμ. της διαδρομής από την Αθήνα προς το Καρπενήσι προσφέρουν πολλά σημεία να θαυμάσετε και να ξεκουράσετε τα μάτια σας με όμορφες και διαφορετικές εικόνες!
Ο δρόμος σας θα έχει εναλλαγές πεδινού και ορεινού τοπίου, καθώς θα ακολουθείτε τη πορεία σας κατά μήκος του Σπερχειού ποταμού και στη συνέχεια, ανηφορίζοντας στον Τυμφρηστό. Φτάνοντας στο κέντρο της Στερεάς Ελλάδας, αντικρίζετε ένα καταπράσινο, γεμάτο έλατα, περιβάλλον! Έχετε φτάσει στον προορισμό σας! Στην Ευρυτανία!

"

Αξίζει να γνωρίζετε ότι σύμφωνα με έρευνες της UNESCO, είναι η πέμπτη στον κόσμο και η πρώτη περιοχή στην Ευρώπη, σε καθαρότητα περιβάλλοντος!Προχωρώντας λίγο ακόμη, βρίσκεστε στο Καρπενήσι, την πρωτεύουσα του Νομού Ευρυτανίας

Η ελληνική αποκριά έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα. Συνδέεται ?ε την λατρεία του ?ιονύσου, θεού του κρασιού και των εορτασ?ών. Η αγγλική λέξη «carnival» προέρχεται από το λατινικό «carnem levare» ή «carnis levamen», που ση?αίνει «διακοπή της βρώσης κρέατος». Στα ελληνικά χρησι?οποιείται η λέξη «αποκριά» και ση?αίνει ακριβώς το ίδιο.  Αυτή η δη?οφιλής παράδοση προέρχεται από τις παγανιστικές τελετουργίες των αρχαίων Ελλήνων και τις γιορτές προς τι?ή του ?ιονύσου, θεού του κρασιού και της ευθυ?ίας. Οι άνθρωποι ?ετα?φιέζονταν σε σατύρους ή φορούσαν ?άσκες και ξεχύνονταν στους δρό?ους και στις γειτονιές συ?περιφερό?ενοι «προκλητικά» ?ε τολ?ηρές φράσεις και πράξεις. Αυτό εξυπηρετούσε το σκοπό να επιτρέπεται να εκφράζονται ελεύθερα ερωτικές σκέψεις ενώ έκρυβαν την αληθινή τους ταυτότητα πίσω από τις ?άσκες.

Αυτή η παράδοση τελικά εξαπλώθηκε και σε άλλα ?έρη του κόσ?ου ?έσω της Ρω?αϊκής Αυτοκρατορίας και την ανακάλυψη του Νέου Κόσ?ου. Ό?ως, οι παγανιστικές πρακτικές ήταν τόσο βαθιά ριζω?ένες που δεν καταργήθηκαν τελείως . Αργότερα, όταν ε?φανίστηκε ο χριστιανισ?ός, αν και οι άνθρωποι στα?άτησαν να λατρεύουν τους θεούς του Ολύ?που, οι συνήθειες των Ελλήνων να ?ετα?φιέζονται και να γιορτάζουν στους δρό?ους  παρέ?ειναν.

(πηγή: Ιστοσελίδα Αρκάδες Εσμέν)

Αναζητώντας πληροφορίες για τον Παλιό Ελληνικό Κινηματογράφο αλιεύσαμε αυτό το ενδιαφέρον περιστατικό από το βιβλίο του ΠΕΤΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΥ ?Ο ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ ΤΑ ΛΕΕΙ ?ΟΛΑ? Εκδόσεις ΣΜΠΙΛΙΑΣ και σας το μεταφέρουμε.

Ο Κώστας Χατζηχρήστος θυμάται ένα περιστατικό από την ερμηνεία του ως ?μπακαλόγατος:
Λοιπόν θυμάμαι ένα περιστατικό στο θέατρο. Εγώ έπαιζα ένα βοηθό μπακάλη (μπακαλόγατος) κι είχα για αφεντικό μου τον Βασίλη Αυλωνίτη. Το σκηνικό φυσικά ήταν ένα μπακάλικο. Λοιπόν αρχίζει η παράσταση. Κόσμος φουλ κι όπως έλεγε το έργο, μπαίνει μέσα μια πελάτισσα (Έλσα Ρίζου) να ψωνίσει φακές. ?Παρακαλώ μια οκά φακές, μου βάζετε?, λέει η Έλσα. ?Βάλε ρε φακές στη μαντάμ?, λέει ο Αυλωνίτης, ενώ ζαχαρώνει με την Έλσα. Κάνω εγώ να βάλω φακές, πού? οι φακές; Δεν υπήρχαν στη θέση τους. (Αργότερα μάθαμε ότι ο φροντιστής είχε ξεχάσει να βάλει το σακκί με τις φακές στο σκηνικό). Αμάν, λέω, καήκαμε. Βλέπεις ήταν αναπάντεχο και ψιλοξαφνιάστηκα. Άντε ρε, βάλε φακές στη μαντάμ, μου λέει ο Αυλωνίτης και με κοιτάει παράξενα που καθυστερούσα. Τότε για να μην κάνει ?κοιλιά? το έργο, πάω στη Ρίζου και της λέω, προς κατάπληξη του Αυλωνίτη και της Έλσας. Ξέρετε μαντάμ, φακές δεν έχουμε. Δεν έχετε, ρωτάει σαν χαμένη η Ρίζου. Γιατί; Γιατί τι να σου κάνουν οι φακές μαντάμ; Τα μαμούνια φταίνε. Μπήκαν στο σακκί, πήραν από μια φακή στον ώμο, και φύγαν στον κατήφορο, άντε τώρα να πιάσεις εσύ τα μαμούνια! Για μια στιγμή έγινε σιωπή. Μετά ο κόσμος άρχισε να γελάει σαν τρελός και να χειροκροτάει, ενώ ο Αυλωνίτης και η Έλσα άρχισαν να γελούν κι αυτοί, γιατί κατάλαβαν ότι κάτι συμβαίνει με τις φακές. Τελικά η πελάτισσα πήρε ροβίθια! Έτσι αναγκάστηκα να πω ό,τι μου κατέβηκε να σώσω την παράσταση. Και από μια αμέλεια του φροντιστή μας γεννήθηκε μια νέα ?ατάκα? στην παράσταση που όποτε την έλεγα ?χαλούσε κόσμο? και στο θέατρο και στον κινηματογράφο.