Είναι μια θεώρηση της διδασκαλίας που βασίζεται στην προϋπόθεση ότι οι δάσκαλοι πρέπει να προσαρμόσουν τη διδασκαλία τους στη διαφορετικότητα των μαθητών. Ειδικότερα… με τον όρο διαφοροποιημένη διδασκαλία αναφερόμαστε
«σε μια συστηματική προσέγγιση στο σχεδιασμό του συνόλου της διδασκαλίας για μαθητές με διαφορετικές μαθησιακές ανάγκες» (Παντελιάδου, 2008, σ.7) που λαμβάνει υπόψη την φυσική διαφοροποίηση του μαθητή ως προς την ετοιμότητα, την εμπειρία, το ρυθμό μάθησης και λοιπές ιδιαιτερότητες που συναντά ο εκπαιδευτικός καθημερινά στην τάξη του (Tomlinson, 2000).
