Βιβλιοπαρουσίαση του Νίκου Χρ. Παπακωνσταντόπουλου, νοσηλευτή - συγγραφέα: Παναγιώτη Β. Λάμπρη, «Μαρτυρίες» Πρόλογος - εισαγωγή - επιμέλεια Παναγιώτα Π. Λάμπρη   Αναρτήθηκε: http://nikolpapak.blogspot.com/2018/06/blog-post.html      Ένα εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον με διακατείχε, από τη στιγμή που η εκπαιδευτικός, συγγραφέας και πολύτιμη φίλη Παναγιώτα Π. Λάμπρη μου ανακοίνωσε ότι επίκειται η έκδοση ενός ακόμα βιβλίου της και τούτο για δύο λόγους: Ο πρώτος, γιατί γνωρίζω την επιστημονική πληρότητα της συγγραφέως, της οποίας τα βιβλία και τα κείμενα πάντα με μαγεύουν. Ο δεύτερος, γιατί το βιβλίο αυτό προέρχεται από το αρχείο του πατέρα της, του αείμνηστου Παναγιώτη Β. Λάμπρη από τη Ροδαυγή Άρτας, τον οποίον λίγο γνώρισα, πολύ όμως με κέρδισε ο χαρακτήρας του και η παιδεία του. Και αξίζει και πρέπει να υπογραμμιστεί ιδιαίτερα εδώ, πως τη θέση του συγγραφέως στο εξώφυλλο του βιβλίου έχει ο ίδιος ο Παναγιώτης Β. Λάμπρης.      Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου αυτού το έγραψε το αρχείο / η ιδιωτική συλλογή του Παναγιώτη Λάμπρη και η Παναγιώτα επιμελήθηκε την έκδοσή του. Αυτό είναι ένας ακόμα, και ίσως πιο σημαντικός λόγος που το περίμενα, γιατί πάντα θέλω να γίνομαι «σφουγγάρι» στις παρακαταθήκες των μεγαλύτερων.    Μαρτυρίες, λοιπόν, μαρτυρίες αυθεντικές του αείμνηστου Παναγιώτη Λάμπρη, με δικά του κείμενα, αληθινές ιστορίες, σημειώσεις, φωτογραφίες, έγγραφα, κειμήλια!  Ενός ανθρώπου, που μαζί με πολλές χιλιάδες άλλους πέρασε μέσα από την φωτιά των πολέμων, από τη φτώχεια, από ανείπωτες δυσκολίες, αλλά και από τον «αγώνα τον καλόν» (Απ. Παύλου - επιστολή προς Τίτον, 4,7). Τί πιο αυθεντικό, στ’ αλήθεια, να σε φέρνει «ενώπιος ενωπίω» με την ιστορία, με την παράδοση, με τον  Άνθρωπο  Παναγιώτη Λάμπρη! «Ενθυμήματα που στο αντίκρισμά τους μιλούν για περασμένη ζωή», όπως σημειώνει και η συγγραφέας στον πρόλογό της, που πραγματικά βρίθει συναισθημάτων, αφού πολλοί από εμάς έχουμε βρεθεί στη θέση της Παναγιώτας, να ερευνάμε τα σεντούκια των γονιών μας και να ανακαλύπτουμε ανεκτίμητους θησαυρούς και πολύτιμες παρακαταθήκες!    Τον πρόλογο του βιβλίου ακολουθεί ολιγοσέλιδο «εισαγωγικό σημείωμα» της επιμελήτριας της έκδοσης συγγραφέως, με το οποίο η ίδια αναφέρεται στη «διάθεση της καταγραφής» του αείμνηστου πατέρα της και στη μεθοδικότητα η οποία τον διέκρινε. Διάθεση και μεθοδικότητα, που πέραν των όσων γνώριζε η Παναγιώτα, όσο ζούσε ο πατέρας της, αποδείχτηκαν με τον πλέον σαφή και αδιάψευστο τρόπο από το προσωπικό του αρχείο.       Ακολουθούν πέντε (5) ποιήματά της (σελ. 25-29), που εκφράζουν ανάγλυφα το ασήκωτο συναισθηματικό της φορτίο της απώλειας / απουσίας των πλέον αγαπημένων της ανθρώπων, των γονέων της. Όλο το υπόλοιπο βιβλίο (σελ. 31-168) αποτελούν αυτούσια κείμενα, σημειώσεις, παροιμίες, τραγούδια, κλπ., όπως τα έχει καταγράψει ο αείμνηστος πατέρας της - όπως τα βρήκε στο πολύτιμο αρχείο του. Λέξεις της ντοπιολαλιάς στο γλωσσάρι στις τελευταίες σελίδες, λύνουν πιθανές απορίες του αναγνώστη - μελετητή.    Την έκδοση ντύνουν φωτογραφίες αγαπημένων προσώπων,   καθώς και πολλές ακόμα αναμνηστικές και άλλες φωτογραφίες ευχάριστων στιγμών της οικογένειάς της, όπως και διάφορα έγγραφα.    Το βιβλίο «Μαρτυρίες», καταδεικνύει αναμφισβήτητα την αγάπη και το σεβασμό της Παναγιώτας Λάμπρη στον πατέρα της / στους γονείς της και τις παρακαταθήκες τους. Κι αυτό το διαπιστώνει από την πρώτη στιγμή ο αναγνώστης, από την αφιέρωσή της: «Στους γονείς που δωρίζουν στα παιδιά τους στέρεες ρίζες, για να γνωρίζουν πού ανήκουν, και ανοιχτά φτερά, για να πετούν μακριά, για να ζουν, για να επιστρέφουν». Πέραν τούτου, όμως, διδάσκει και προσφέρει υπηρεσίες στην Πατρίδα, αφού οι αυθεντικές μαρτυρίες είναι καταγραφή της ίδιας της ιστορίας.      Κλείνοντας αυτή τη σύντομη παρουσίαση του βιβλίου, μαζί με τα ολόθερμα συγχαρητήριά μου στη φίλη Παναγιώτα Π. Λάμπρη, που έφερε στο φως έναν ανεκτίμητης αξίας θησαυρό, της εύχομαι να την στηρίζει η ευχή του αξέχαστου πατέρα της / οι ευχές των γονιών της, καθ’ ότι «ευχαί γονέων στηρίζουσι θεμέλια οίκων», όπως αναφέρεται και στην ακολουθία του μυστηρίου του γάμου.