Βιβλιοπαρουσίαση της Παναγιώτας Π. Λάμπρη: Κλεάνθη Βενετόπουλου: "Τόπος καταγωγής: ΛΙΒΑΔΙ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ", (19-9-2022)      Πάντα χαίρομαι και συγκινούμαι, όταν μελετώ βιβλία, τα οποία αφορούν στη γενέτειρα κάποιου και είναι αποτέλεσμα μόχθου, έχουν ως βασικό κίνητρο την αγάπη για τη γενέθλια γη και στοχεύουν στο να γίνει αυτή ευρύτερα γνωστή, καταλείποντας ταυτόχρονα στη ρύμη του χρόνου και κατ’ επέκταση στους μεταγενέστερους ποικίλα στοιχεία της ταυτότητάς της.    Ένα τέτοιο βιβλίο είναι και το «Τόπος καταγωγής: ΛΙΒΑΔΙ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ» (Θεσσαλονίκη, 2η έκδοση 2020, σ. 352) του Κλεάνθη Βενετόπουλου, το οποίο φέρει τον εκτενή, θα λέγαμε, υπότιτλο «Η Ιστορία του Λιβαδίου, η κατάσταση του 1997 και οι προοπτικές ανάπτυξης. Μια προσέγγιση στο παρελθόν και στο μέλλον του Χωριού με ιδιαίτερη αναφορά στον Σύλλογο των Λιβαδιωτών», ο οποίος λειτουργεί ως επιγραμματική περίληψη του περιεχομένου του. Μάλιστα, είναι ιδιαίτερα τρυφερό το ότι ο συγγραφέας το αφιερώνει στη γυναίκα του Αλέκα, με την επεξηγηματική αφιέρωση «Ευγνωμονώ και τιμώ τη γυναίκα μου, για την υπομονή και τη βοήθειά της τόσο κατά τα χρόνια της συγγραφής (στην πρώτη έκδοση 1998), όσο και στην αναθεώρηση του βιβλίου (στη δεύτερη έκδοση 2020)», υπενθυμίζοντας και μ’ αυτό τον τρόπο το πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν στη ζωή των συγγραφέων, αλλά και όλων των ανθρώπων, οι ουσιαστικοί συνοδοιπόροι.     Φυσικά, η κινητήρια δύναμη της αναδίφησης της μνήμης, των πηγών και της συγγραφής είναι η ιδιότυπη επιστροφή στον τόπο καταγωγής του γράφοντος, η οποία δεν μένει σε μια στείρα νοσταλγία, καθώς μακριά της ζει, αλλά αναδεικνύεται σε πηγή δημιουργικής έμπνευσης, μέσω της οποίας καταθέτει πληροφορίες, σκέψεις, κρίσεις, προτάσεις,…, ελπίζοντας, ίσως, σε μια βαθύτερη επικοινωνία με τους συντοπίτες του που θα οδηγήσει σε αναστοχασμό και σ’ έναν σύγχρονο τρόπο θέασης της παράδοσης και του μέλλοντος του τόπου. Πόσο μάλλον, που τον ενδιαφέρει η μεταλαμπάδευση όλων αυτών στους νέους, στων οποίων τη συμμετοχή ευελπιστεί, ώστε να υπάρξει ευοίωνο μέλλον για το χωριό του. Κρίνει με παρρησία, ενώ δεν εξαιρεί την όποια δική του ευθύνη για παραλείψεις, τις οποίες όφειλε να είχε αποφύγει.    Άλλωστε, κέντρο όλων είναι το χωριό του και σημειώνει πως θα είναι ευτυχής αν το βιβλίο του «γίνει αφορμή για να γραφτεί και κάτι άλλο για το Λιβάδι, κάτι διαφορετικό, κάτι καλύτερο, ίσως κάποιος άλλος ανακαλύψει περισσότερα στοιχεία. Να χρησιμοποιήσει και όσα περιέχει αυτό "το πρώτο βήμα"». «[…] ώστε να περάσει επιτέλους το Λιβάδι στη σχετική βιβλιογραφία, να καταγραφεί και να σωθεί η ιστορία και η λαογραφία μας, και να σταματήσει η φθορά και η εξαφάνιση της ιστορικής μνήμης και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Να υπάρξει δε και η απαραίτητη ενημέρωση του κόσμου, ώστε ο καθένας μας να γίνει φύλακας και συντηρητής του λαϊκού μας πολιτισμού και της ιδέας της Πατρίδας, της θρησκείας και των λαϊκών μας παραδόσεων.» (σ. 25)    Μ’ αυτό το πνεύμα έσκυψε και προσέγγισε τα θέματά του ο Κλεάνθης Βενετόπουλος, τα οποία άπτονται της ψυχής της γενέθλιας γης του και αφορούν στον τόπο, στους κατοίκους, στον πολιτισμό, στην οικονομία, στις προοπτικές ανάπτυξης, στη διοίκηση και στην οργάνωση, στα πολιτιστικά σωματεία, στην Εκκλησία, στους Εθνικούς αγώνες, στην πολιτική. Και όλα αυτά ιδωμένα με αγάπη, ενδιαφέρον, θαυμασμό, περηφάνια, αλλά και με σαφή την προσπάθεια εκ μέρους του να παρουσιαστούν όσο περισσότερο γίνεται αντικειμενικά, διότι, επιστήμων ων, γνωρίζει τη σημασία που έχει αυτό για τη αξία του πονήματός του.    Το βιβλίο είναι διανθισμένο με αντιπροσωπευτικές εικόνες, ενώ ο λόγος, αφηγηματικός και περιγραφικός, συναρπάζει τον αναγνώστη, καθώς έχει την αίσθηση πως συνομιλεί με τον συγγραφέα για περασμένα και για μελλούμενα, ενώ συμπληρώνεται με σύντομο γλωσσάρι, βοηθητικό για όποιον το ιδίωμα του Λιβαδίου δεν γνωρίζει. Αξιοσημείωτη είναι, επίσης, η παράθεση ποιητικών, φιλοσοφικών, παροιμιακών κειμένων, παροτρύνσεων,… μεταξύ των κεφαλαίων, που λειτουργούν παιδευτικά και οδηγητικά για το εκάστοτε πραγματευόμενο θέμα, καθώς και των κυρίων ονομάτων και των επωνύμων των κατοίκων, τα οποία μιλούν συμπληρωματικά για το ήθος, τη γλώσσα και την ιστορική συνέχεια του τόπου, με κάποια, ειδικά κύρια ονόματα, να ξαφνιάζουν με τη σπανιότητά τους, όπως, για παράδειγμα, Ακριβός, Ανοιξιά, Αφέντρα, Θεοτόκης, Λεσβία, Μαλαματή, Σελήνη, Φιλονίκη, ενώ ικανός αριθμός τους είναι αρχαίας ελληνικής προέλευσης.    Τέλος, επειδή όσα και να γράψεις για ένα βιβλίο, εν προκειμένω το «Τόπος καταγωγής: ΛΙΒΑΔΙ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ» του Κλεάνθη Βενετόπουλου,  λίγα είναι σε σχέση μ’ αυτά που το ίδιο κομίζει, εύχομαι να μελετηθεί και ν’ αγαπηθεί από τους αναγνώστες και, ειδικά, από τους συντοπίτες του συγγραφέα, ώστε να γίνουν κοινωνοί των γνώσεων, των σκέψεων, των προτάσεων και των ελπίδων του για το χωριό τους κι εγώ, ως φίλη, τον ευχαριστώ που μ’ έκανε συμμέτοχο του εν λόγω πνευματικού μόχθου του, καθώς και για το ενδιαφέρον ταξίδι που μου επιφύλαξε στο πατρογονικό, αγαπημένο του Λιβάδι, και του εύχομαι να έχει μακροημέρευση και να διακατέχεται από δημιουργική πνοή και δράση, όπως πάντα.         Ο Κλεάνθης Βενετόπουλος γεννήθηκε το 1929 στο Λιβάδι Χαλκιδικής. Είναι πτυχιούχος Φυσικός - Ηλεκτρολόγος, Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Καθηγητής Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (τώρα συνταξιούχος) στο τμήμα Ηλεκτρολογικής του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (ΤΕΙ) Θεσσαλονίκης. Έχει συγγράψει διδακτικά βιβλία Προγραμματισμού Η/Υ και Ηλεκτροακουστικής, έχει δημοσιεύσει πρωτότυπες ερευνητικές εργασίες σε επιστημονικά περιοδικά και έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις του και ανακοινώσεις σε επιστημονικά συνέδρια.