Αρχική

 

Βιβλία

 

Δημοσιεύσεις

 

Σκέψεις

 

Εκδηλώσεις

 

Βιογραφικό

 

Επικοινωνία

 

Παρουσίαση βιβλίου:

Παναγιώτας Π. Λάμπρη "Το χάσικο ψωμί"

 

2 Μαρτίου 2010

Άρτα, Αίθουσα Μουσικοφιλολογικού Συλλόγου "ΣΚΟΥΦΑΣ"

 

Υπό την αιγίδα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Άρτας

Συνδιοργάνωση

Σύνδεσμος Φιλολόγων Άρτας

Μ/Φ Σύλλογος "ΣΚΟΥΦΑΣ"

 

Εκδήλωση

Χαιρετισμοί

Ομιλητές: Δημήτρης Βλαχοπάνος, λογοτέχνης - πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Άρτας

Μαρία Παπαδοπούλου, νηπιαγωγός

Ανάγνωση αποσπασμάτων του βιβλίου: Σωτήρης Σαρλής, σκηνοθέτης - ηθοποιός

Αποφώνηση: Παναγιώτα Π. Λάμπρη

Δεξίωση εκ μέρους της συγγραφέως

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Παναγιώτας Λάμπρη «Το Χάσικο Ψωμί»

Στο «Σκουφά» Τρίτη 2 Μαρτίου, 8.30 μ.μ.

   Το βιβλίο «Το Χάσικο Ψωμί» της Παναγιώτας Λάμπρη παρουσιάζουν την Τρίτη 2 Μαρτίου και ώρα 8.30 το βράδυ στην αίθουσα του Μ.Φ. Συλλόγου «ΣΚΟΥΦΑΣ» ο ομώνυμος Σύλλογος και ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Ν. Άρτας. Η εκδήλωση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Άρτας.

   Για το βιβλίο και τη συγγραφέα θα μιλήσουν ο φιλόλογος Δημήτρης Βλαχοπάνος και η νηπιαγωγός Μαρία Παπαδοπούλου. Κείμενα θα διαβάσει ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Σωτήρης Σαρλής.

   Το βιβλίο της Παναγιώτας Λάμπρη «Το Χάσικο Ψωμί» κυκλοφόρησε το 2009 από τις εκδόσεις «Μαλλιάρης Παιδεία» και αποτελεί ένα πολύτιμο και νοσταλγικό μέρος από την κιβωτό της συλλογικής ιστορίας και μνήμης. Η φιλόλογος εκ Ροδαυγής Άρτας Παναγιώτα Λάμπρη, η οποία εργάζεται στην Πάτρα, έχει βιώσει και έχει κάνει αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού της τη λαϊκή παράδοση και το λαϊκό πολιτισμό του τόπου μας. Στις σελίδες του βιβλίου της ο αναγνώστης συναντά τη δική του παιδικότητα και επικοινωνεί νοερά με πρόσωπα και πράγματα που τον έπλασαν και τον έστησαν.

   Όπως αναφέρει ο συγγραφέας Μάνθος Σκαργιώτης, «στο Χάσικο ψωμί παρουσιάζεται η συλλογική συμπεριφορά, όπως αυτή υπαγορεύεται από τη διαμόρφωση του φυσικού τοπίου και την τοπική και εθνική ιστορία. Τα παιδικά παιχνίδια, τα νυχτέρια, τα νεκρόδειπνα της παρηγοριάς, οι δοσοληψίες της γειτονιάς, οι συναντήσεις των τριών γενεών (παππούδων, γονιών, παιδιών) με την ευκαιρία μιας γιορτής ή μιας γεωργικής ασχολίας, τα κυριακάτικα πρωινά στο μεσοχώρι, οι αποκριάτικες μεταμφιέσεις έχουν συγκεκριμένους όρους και λόγους».

   «Το χάσικο ψωμί» πλημμυρίζει τον αναγνώστη με τη μυρωδιά του γενέθλιου τόπου, πριν αυτός αδειάσει από τη ζεστασιά των ανθρώπων και πριν αλωθεί από την ψυχρότητα των μηχανών. Η λαϊκότητα της υπαίθρου και η αυθεντικότητα των μορφών που μάχονται μέσα σε μια σκληρή μεταπολεμική εποχή να στήσουν ξανά τη ζωή στα πόδια της και να δώσουν νόημα στην ύπαρξή τους, αποτελούν τον πυρήνα του υλικού που χρησιμοποιεί η συγγραφέας για να συνθέσει τις μικρές ιστορίες και να επιμηκύνει το νόημά τους μέσα στις σημερινές συνθήκες.

 

ΑΠΟΦΩΝΗΣΗ

      Αγαπητοί συντοπίτες.

      Είναι μεγάλη τιμή για μένα το γεγονός ότι ξεκλέψατε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας για να παραστείτε σ’ αυτή την εκδήλωση. Γι’ αυτή την παρουσία σας, σας ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ που με την παρουσία σας ενισχύετε τη δύναμή μου να συνεχίσω την προσπάθεια που έχω ξεκινήσει στο χώρο της συγγραφής. Αν και η πνευματική δημιουργία είναι μια κατεξοχήν μοναχική διαδικασία, η επικοινωνία σαν κι αυτή την αποψινή, μέσω του πνευματικού έργου, είναι αυτή που δικαιώνει ως έναν βαθμό, όποιον έχει αχθεί σε τέτοιες προσπάθειες.

      Ευχαριστώ επίσης όλους όσους βοήθησαν να οργανωθεί αυτή η εκδήλωση· πρώτα πρώτα, ευχαριστώ τον αξιότιμο  Νομάρχη κ. Γιώργο Παπαβασιλείου, ο οποίος έθεσε υπό την αιγίδα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Άρτας αυτή την εκδήλωση, γεγονός που αποδεικνύει πως η ενίσχυση των πολιτιστικών δραστηριοτήτων αποτελεί βασική επιλογή του ίδιου και κατ’ επέκταση και της  Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Άρτας, της οποίας ηγείται. Ευχαριστώ τον Μουσικοφιλολογικό  Σύλλογο «Σκουφά», του οποίου η παρουσία στα πολιτιστικά πράγματα της πόλης είναι εδώ και πολλά χρόνια αναγνωρισμένη, ο οποίος παραχώρησε την αίθουσα για να φιλοξενηθεί η σημερινή εκδήλωση. Ευχαριστώ επίσης τους συναδέλφους του Συνδέσμου Φιλολόγων Άρτας, που συμμετείχαν στη διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης και που κι αυτοί από το δικό τους μετερίζι δίνουν το στίγμα τους στο χώρο του πολιτισμού είτε μέσα από τις αίθουσες διδασκαλίας είτε μέσα από τις δραστηριότητες του Συλλόγου τους.

      Ιδιαίτερα και πολλά ευχαριστώ οφείλω στον καταξιωμένο συνάδελφο και φίλο Δημήτρη Βλαχοπάνο, φιλόλογο και λογοτέχνη από το Κομμένο της Άρτας, γνωστό στους περισσότερους από σας για το πνευματικό του έργο και όχι μόνο, ο οποίος ήταν δίπλα μου στην προετοιμασία της εκδήλωσης και μπήκε στον κόπο να μελετήσει και να παρουσιάσει το πόνημά μου «Το χάσικο ψωμί», όχι μόνο με τη ματιά ενός ανθρώπου που γνωρίζει καλά τη λογοτεχνία, αλλά με τη ματιά και την ευαισθησία ανθρώπου που τα παιδικά του βιώματα δεν διαφέρουν και πολύ από τα δικά μου, αφού ανήκουμε στην ίδια γενιά και η παιδική μας ηλικία έχει πολλές κοινές αναφορές. Πολλά ευχαριστώ οφείλω και στην άλλη ομιλήτρια, τη φίλη Μαρία Παπαδοπούλου, νηπιαγωγό, από τη Νέα Κερασούντα Πρέβεζας, η οποία, αν και δεν είχε πρότερη σχετική εμπειρία, κατάφερε να προσεγγίσει με ιδιαίτερη ευαισθησία τα διηγήματά μου και, εκτός των άλλων, να δει μέσα σ’ αυτά τη συγγραφέα τους ως παιδί της γενιάς της και να εκφράσει τους προβληματισμούς της για τα παιδιά της εποχής μας, τα οποία λόγω της ιδιότητάς της τα αφουγκράζεται από πολύ κοντά. Και οπωσδήποτε, ευχαριστώ τον καταξιωμένο επίσης στη συνείδηση των Αρτινών, μαχόμενο ηθοποιό και σκηνοθέτη Σωτήρη Σαρλή, ο οποίος διάβασε, τόσο αισθαντικά, αποσπάσματα του βιβλίου μου.

      Σας ευχαριστώ και πάλι όλους. Εύχομαι σε σας και στους αγαπημένους σας υγεία και ευημερία κι εύχομαι τα διηγήματα του βιβλίου μου να είναι αφορμή για ταξίδι και σε δικές σας αγαπημένες μνήμες και σε όσα ακριβά φυλάει η ψυχή σας από τα χρόνια της αθωότητας.

      Με αφορμή αυτό το αντάμωμα και με όχημα το περιεχόμενο του βιβλίου μου, πιο ταιριαστό φίλεμα θα ’ταν εκείνο που θα περιλάμβανε τα ταπεινά καλούδια των γιαγιάδων μας, πασμά, τσαπέλες, κοκόσιες, κουκουμέλες, κρεμαστάπιδα και άλλα όμοια· επειδή όμως ο σύγχρονος πολιτισμός δεν μου δίνει αυτή τη δυνατότητα, κατά το συνήθειο της ορεινής πατρίδας κεραστείτε Ροδαυγιώτικο τσίπουρο ή ό,τι άλλο στην υγειά όλων!... Ευχαριστώ.

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Μοσχοβόλησε «Το χάσικο ψωμί» στο «Σκουφά», την Τρίτη 2 Μαρτίου το βράδυ

   Σε μια ζεστή και ανθρώπινη ατμόσφαιρα, όπου περίσσευε η νοσταλγία και η συγκίνηση, έγινε την Τρίτη 2 Μαρτίου το βράδυ στην αίθουσα του Μ. Φ. Συλλόγου «Σκουφάς» η παρουσίαση του νέου βιβλίου της Παναγιώτας Π. Λάμπρη «Το χάσικο ψωμί». Τη συγγραφέα και το βιβλίο παρουσίασε στο κοινό ο Δημήτρης Βλαχοπάνος, πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Άρτας, και η Μαρία Παπαδοπούλου, νηπιαγωγός που υπηρετεί στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Ν. Πρέβεζας. Κείμενα του βιβλίου διάβασε ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Σωτήρης Σαρλής. Η εκδήλωση οργανώθηκε από το Σύνδεσμο Φιλολόγων Ν. Άρτας και το Μ. Φ. Σύλλογο «Σκουφάς» και τέθηκε υπό την αιγίδα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Άρτας.

   Η παρουσίαση του βιβλίου εμπλουτίστηκε με προβολή φωτογραφικού υλικού από τη Ροδαυγή Άρτας, από όπου αντλήθηκαν και οι ιστορίες που περιλαμβάνονται σ’ αυτό. «Το Χάσικο Ψωμί» κυκλοφόρησε το 2009 από τις εκδόσεις «Μαλλιάρης Παιδεία» και αποτελεί ένα πολύτιμο και νοσταλγικό μέρος από την κιβωτό της συλλογικής ιστορίας και μνήμης. Η φιλόλογος εκ Ροδαυγής Άρτας Παναγιώτα Λάμπρη, η οποία εργάζεται στην Πάτρα, έχει βιώσει και έχει κάνει αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού της τη λαϊκή παράδοση και το λαϊκό πολιτισμό του τόπου μας. Στις σελίδες του βιβλίου της ο αναγνώστης συναντά τη δική του παιδικότητα και επικοινωνεί νοερά με πρόσωπα και πράγματα που τον έπλασαν και τον έστησαν.

   Όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Βλαχοπάνος, «Το χάσικο ψωμί» μοιάζει με τον όμορφο και περιεκτικό επίλογο μιας ανασκόπησης των περασμένων και φαντάζει σαν μιαν ακτή στην άκρη της θάλασσας, εκεί όπου ένα μακρύ ταξίδι και μια πολλαπλή μάχη με τα κύματα τελειώνει και ομολογείς, με την πείρα πλέον των ανδρών και των άστεων, πως κάθε τόπος, μικρός ή μεγάλος, σημείωσε οπωσδήποτε το δικό του τέλος.

   Για να καταλήξει κλείνοντας: «Το χάσικο ψωμί» ανήκει στην κατηγορία των βιβλίων που περιφέρεται μέσα τους και βουίζει ένα γνώριμο πλήθος: η γειτονιά των αγγέλων, οι παιδικοί μας φίλοι, το παραμύθι, η απόδραση, τα φτερά των ονείρων, το δέντρο, η φυγή, τα φεγγάρια, η πόλη, τα γράμματα, ο καημός των σπουδών, τα σήμαντρα και τα σήματα που μας έσμιγαν και μας χώριζαν και στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα μας έστελναν να χορτάσουμε το ψωμί, το άσπρο ψωμί, το καθάριο ψωμί, το χάσικο ψωμί. Καμιά φορά, λοιπόν, έχεις την αίσθηση πως ένα βιβλίο δεν ανήκει σ’ αυτόν που το γράφει, ανήκει εντέλει σ’ εκείνους που το διαβάζουν. Γιατί η συγγραφέας ανέσυρε πετρωμένα επεισόδια που τα φτιάξαμε κάποτε εμείς. Εκείνη απλά τα κατέγραψε. Αλλά το υλικό της το πήρε από εμάς. Γι’ αυτό ακριβώς αξίζει να μοιραστούμε όλοι μαζί, όπως παλιά, τούτο «Το χάσικο ψωμί», που μας ετοίμασε η Παναγιώτα Λάμπρη. 

   «Το χάσικο ψωμί», υπογράμμισε στον επίλογό της η Μαρία Παπαδοπούλου, γίνεται η αφορμή να αναζητήσουμε τις χαμένες χαρές, τις χαμένες συγκινήσεις! Γίνεται αφορμή να συνειδητοποιήσουμε τον κρυμμένο «πλούτο» της ζωής, που βρίσκεται σε αξίες, όπως είναι η απλότητα, οι ανθρώπινες σχέσεις, η επικοινωνία, η αλληλεγγύη, η αγάπη! Αυτό τον «πλούτο» οφείλουμε να τον αποκτήσουμε, να τον κάνουμε καθημερινό βίωμα και να τον μεταδώσουμε στη συνέχεια στα παιδιά! Γιατί αυτά τα βιώματα, όταν τα έχει κανείς, είναι ένα πραγματικό κέρδος! Κι αυτή θα είναι μια ζωή που σίγουρα δε θα πάει ποτέ «χαμένη»!

   Η Παναγιώτα Π. Λάμπρη είναι ένας ανήσυχος και ευαίσθητος άνθρωπος, με πλούσια πνευματική δραστηριότητα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ροδαυγή όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Είναι φιλόλογος και υπηρετεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και μέλος του προεδρείου του Συνδέσμου Φιλολόγων Αιγιαλείας και Καλαβρύτων, παρακολούθησε πλήθος συνεδρίων, σεμιναρίων και ημερίδων με επιστημονικό και παιδαγωγικό περιεχόμενο, οργάνωσε εκδηλώσεις λογοτεχνικού περιεχομένου και έλαβε μέρος σε παρουσιάσεις βιβλίων.

   Η Παναγιώτα Λάμπρη δεν περιορίστηκε στο πνευματικό της έργο. Ανέπτυξε πολύπλευρη δράση ως μέλος κοινωνικών φορέων. Υπήρξε πρόεδρος της επιτροπής του βραβείου Balzarini-Landolt και είναι πρόεδρος της επιτροπής του βραβείου Γιάννη Λάμπρη. Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδος, καθώς και άλλων επιστημονικών σωματείων. Αρθρογραφεί στον τύπο και έχει εκδώσει με τους μαθητές της τη μαθητική εφημερίδα «Κοιτάζοντας γύρω μας». Το 2006 εξέδωσε τη λαογραφική μελέτη «Ροδαυγή – Το ρόδο της αυγής», βιβλίο το οποίο βραβεύτηκε από το δήμο Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης.