Κριτική για «Ἐν ὀδύναις» Από την Φωτεινή Βεντίστα, (2-11-2014)   Η ποίησή σου προσφορά…        Κι αν στη ζωή μου συχνά η μεταμόρφωση του χαμαιλέοντα έγινε συνήθεια,  κι αν  η ψυχή κάπου κάπου ταράσσεται καθώς η νιότη χάνεται, κι αν η αμαρτία γίνεται οδύνη κι η βαρβαρότητα έγινε δεύτερη φύση του ανθρώπου και η πληγή στα στήθια μας χάσκει και η μικρότητα του κόσμου δεν μπορεί ν' αντέξει τη Δημοκρατία παρά θεάται την παρακμή της Πολιτείας και τη δική του, κι αν ακόμα η επανάσταση της γενιάς που με παρρησία διατείνεται πως τα όνειρά της κλέψαν κι ενάντια στο φριχτό κατεστημένο θέλει πολλή δουλειά … ψυχή και πού καιρός για τέτοια.       Ευτυχώς που υπάρχεις Εσύ που δίνεις φως και δύναμη, συλλογισμό και πάθος με το στοχαστικό και λυρικό ποιητικό σου έργο, που σε αντίθεση με τα θνησιγενή τα ρόδα ανθίζει στο γκρίζο της καρδιάς των ανθρώπων κι έτσι ελπίδα αυτός ο κόσμος έχει! Φωτεινή Β.