Αρχική

 

Βιβλία

 

Δημοσιεύσεις

 

Σκέψεις

 

Εκδηλώσεις

 

Βιογραφικό

 

Επικοινωνία

 

Κριτική για "Στιγμές"

Από τον Νίκο Χρ. Παπακωνσταντόπουλο, συγγραφέα, (15-3-2022)

 

Δημοσιεύτηκε: Στην προσωπική σελίδα στο fb (15-3-2022) και στο blog του Νίκου Χρ. Παπακωνσταντόπουλου: https://nikolpapak.blogspot.com/2022/03/blog-post_15.html?m=1&fbclid=IwAR0e7JaTpt2P_i9qYuHUHtXY6YzXlndOISiXzw0xGQ5YVkf0JLuxtIgkQu8

Προσωπική σελίδα μου στο fb, 16-3-2022.

Εφημερίδα "Η γνώμη" (Πάτρας), 3-4-2022, σ. 12.

  

   Άλλο ένα βιβλίο - μία ακόμα ηλεκτρονική, διαδικτυακή αυτοέκδοση της πολύ γνωστής εκπαιδευτικού και λογοτέχνιδος Παναγιώτας Π. Λάμπρη έρχεται να προστεθεί στο πολύ μεγάλο πνευματικό της οικοδόμημα. Μετά τις πολλές έντυπες εκδόσεις της και τις ηλεκτρονικές - διαδικτυακές που ακολούθησαν και, παράλληλα με την συνεχή - πολύ πλούσια αρθρογραφία της σε εφημερίδες και περιοδικά, προφέρει δωρεάν στο αναγνωστικό κοινό τη συλλογή της με ποιήματα χαϊκού με τον τίτλο "Στιγμές", που έχουν πολλά να διδάξουν.

   Ποτέ δεν περιορίστηκε η διδασκαλία της καταξιωμένης φιλολόγου, συγγραφέως, ποιήτριας, ερευνήτριας, λαογράφου στις σχολικές αίθουσες και με κάθε τρόπο παρέχει απλόχερα την παιδεία της στον καθένα μας. Όπως και η ίδια αναφέρει σε σημείωμά της, το χαϊκού είναι ιαπωνική ποιητική φόρμα, η οποία αποτελείται από 17 συλλαβές, που παραδοσιακά αναπτύσσονται σε τρίστιχα των 5, 7 και 5 συλλαβών, χωρίς να αποκλείεται πιο ελεύθερη ανάπτυξή τους, ενώ ο ποιητής προσπαθεί ν’ αποτυπώσει τη στιγμή, ώστε αυτή να ζήσει στην αιωνιότητα.

   Αν και το χαϊκού σημαίνει «αστείος στίχος», από τα πρώτα κιόλας ποιήματα διαπιστώνει ο αναγνώστης ότι το παρουσιαζόμενο έργο «Στιγμές» τον καλεί σε ό,τι η ποιήτρια επιχειρεί: σ’ ένα ξεχωριστό ταξίδι που μπορεί να του δώσει σκέψη, σχετικά με την αρχαία σοφία του «ουκ εν τω πολλώ το εύ, αλλ᾿ εν τω εύ το πολύ». Πιστό λοιπόν, το πόνημά της στο «το Λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν», τα ποιήματά της είναι ταυτόχρονα και αποφθέγματα κι αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή. Συμβολικός, αλλά και πραγματικός και ο τίτλος του βιβλίου, αφού μια στιγμή περισυλλογής έχει τη δύναμη πολλά ν’ αλλάξει.

   Αξιοσημείωτο και το ότι το βιβλίο της είναι αφιερωμένο «στα παιδιά, τη χαρμοσύνη και την ελπίδα του κόσμου», στη συνέχεια της ζωής, κάτι ισάξιο, δηλαδή, του «dum spiro spero».

   Οι σελίδες του βιβλίου ξεπερνούν τις εκατό, εκατόν οκτώ για την ακρίβεια, με αξιόλογη εικονογράφηση και ο αναγνώστης μπορεί να περιηγηθεί σ' αυτές πολύ εύκολα, φτάνει να εισέλθει στον σύνδεσμο της ανάρτησης της ποιήτριας, εδώ:
https://issuu.com/panagiotalampri/docs/_ 

   Εντελώς ενδεικτικά παραθέτω έξι ποιήματα χαϊκού της φίλης Παναγιώτας, για αμεσότερη επαφή με αυτά του αναγνώστη της παρούσας βιβλιοπαρουσίασης, αλλά και για την διαπίστωση του πόσες πολλές σκέψεις, προβληματισμούς και αλήθειες κρύβουν οι στίχοι της:

«Όταν των παιδιών
η ψυχή υποφέρει,
κόσμε στοχάσου!»
***
«Τα αγάλματα
ποιόν δρόμο πήρανε;
Πολλή η σιγή»
***
«Σταγόνες βροχής
ραίνουν το παράθυρο.
Δάκρυα ή σπονδή;»
***
«Η Πατρίδα μου
 θυμάται, γιορτάζει,
στεφάνους πλέκει»
***
«Τιμή και δόξα
στην ελληνική λαλιά
 χθες, νυν και αεί»
***
«Βάνδαλοι φρικτοί
στο δημόσιο χώρο
φρικτά ασελγούν»

   Από καρδιάς οι ευχαριστίες μου  στη πολύτιμη φίλη μου Παναγιώτα για το ακριβό της δώρο, από καρδιάς και η ευχή να πολυταξιδέψει, να πολυδιαβαστεί και θεωρώ βέβαιο ότι θα πολυσυνετίσει!
 

Σχόλια

Εγώ: Σ' ευχαριστώ από καρδιάς, Νίκο μου, για τα λόγια και για τον κόπο σου! Εύχομαι οι φίλοι σου, ηλεκτρονικοί και μη, να περιδιαβούν τις σελίδες

του βιβλίου μου κι αν τους αρέσει να το χαρίσουν σε φίλους τους! Καλό βράδυ!

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος: Γιώτα μου, δικό μας το ευχαριστώ για το πολύτιμο δώρο της αγάπης σου!

Αγάθη Βαρμάζη: Εξαιρετική και αγαπημένη φίλη! Ό,τι έχω διαβάσει και ό,τι κοινοποιεί είναι εξαιρετικά! Εξαιρετική συγγραφέας, την εκτιμώ

απεριόριστα Νίκο.

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος: Καλησπέρα, Αγάθη! Ευχαριστώ για το σχόλιό σου! ΑΚΕΡΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ και εκπαιδευτικός με κεφαλαία

η Παναγιώτα Π. Λάμπρη, με πολύ υψηλό επίπεδο παιδείας, συγχρονο κεφάλαιο στην Ελληνική λογοτεχνία, έρευνα, λαογραφία! Θεωρώ ευλογία

τη γνωριμία μας στην Πόλη, η οποία εξελίχθηκε και συνεχώς εξελίσσεσαι σε πραγματική φιλία!

Α. Β.: Στην Πόλη;

Ν. Χρ. Π.: Ναι, σε κοινή - ομαδική εκδρομή στην Πόλη το 2008! Το χωριό της από το χωριό της γυναίκας μου, ένα βουνό τα χωρίζει!

Α. Β.: Αλήθεια!

Ν. Χρ. Π.: Και μη σου πω ότι μπορεί να μας συνδέει και κάποια συγγένεια, αφού με την πεθερά μου έχουν κοινούς συγγενείς! Το χωριό της πεθεράς

μου (Σκούπα Άρτας) απέχει μικρή απόσταση από τη Ροδαυγή, το χωριό της Γιώτας, το οποίο πάντα υμνεί στα πνευματικά της έργα, όπως και εγώ

το δικό μου! Έχουμε, λοιπόν, πολλά κοινά σημεία με την Π. Π. Λάμπρη.

Εγώ: Σας ευχαριστώ από καρδιάς και τους δυο για τα γαλαντόμα λόγια σας! Όμορφη μέρα να έχετε!

Α. Β.: Τα αξίζεις, Παναγιώτα! Να είσαι καλά και να δημιουργείς! 

Διαμάντω Κίτσου: Θερμά  συγχαρητήρια!!! Εξαιρετική συγγραφέας!!! Ευχαριστούμε πολύ!!!!

Ειρήνη Μπόμπολη: Πολύ ωραία κριτική ματιά! Συγχαρητήρια!

Άννα Ζανίκα: Congrats! Χειροκρότημα (εικόνες).

Παναγιώτα Σμυρλή: Συγχαρητήρια στην Παναγιώτα μας αλλά και στην δική σας κριτική ματιά που μας συγκινεί και αποδίδει τα εύσημα.

Άντα Μιχαλοπούλου – Καραμάνου: Διάβασα πολλά, θα συνεχίσω να διαβάζω...Είναι όλα εξαιρετικά αποστάγματα σοφίας, καλλιέργειας και

ευαισθησίας! Το χαϊκού πιστεύω πως είναι πολύ δύσκολη ποιητική φόρμα, γιατί ενέχει τον κίνδυνο να μην καταφέρει ο ποιητής να δώσει το μήνυμα

που θέλει σε τόσο λίγες λέξεις. Όμως εσείς μπορείτε...

Εγώ: Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα λόγια σας! Πράγματι, έχουν κάποια δυσκολία, καθώς πρέπει με συγκριμένο αριθμό συλλαβών να δώσεις ένα

ολοκληρωμένοι νόημα.