Αντί άρθρου..., της Παναγιώτας Π. Λάμπρη Μνήμη θανάτου, (9-1-2022) Υπατία η Αλεξανδρινή (370-415)   Δημοσιεύτηκε: Προσωπική σελίδα στο fb, 9-1-2022.      Φιλόσοφος, Αστρονόμος, Μαθηματικός,  Διευθύντρια της Νεοπλατωνικής Σχολής της Αλεξάνδρειας, όπου και δίδασκε.    Για τον φριχτό θάνατό της έχουν γραφεί πολλά. Παραθέτω όσα αναφέρει ο Σωκράτης ο Σχολαστικός (380-440), σε δική μου μεταγραφή από το πρωτότυπο:    Υπήρχε κάποια γυναίκα στην Αλεξάνδρεια, η οποία ονομαζόταν Υπατία, και ήταν κόρη του φιλοσόφου Θέωνος. Είχε αποκτήσει τόσο σπουδαία μόρφωση που υπερείχε ανάμεσα στους σύγχρονους φιλοσόφους, ενώ δίδασκε τις Πλατωνικές θεωρίες, όπως παραδόθηκαν από τον Πλωτίνο, καθώς και όλα τα σχετικά με τη φιλοσοφία μαθήματα σ’ όσους το επιθυμούσαν. Γι’ αυτό και όσοι, από οποιοδήποτε μέρος, αγαπούσαν τη φιλοσοφία προσέτρεχαν σ’ αυτή.    Εξ αιτίας της δυνατότητάς της να εκφράζει με σοβαρότητα και παρρησία τις απόψεις της, πράγμα που απέρρεε από την παιδεία της, συναναστρεφόταν τους άρχοντες με σύνεση και δεν θεωρείτο ντροπή να παρευρίσκεται μεταξύ ανδρών. Όλοι μάλιστα τη σέβονταν και τη θαύμαζαν για την υπερβολική σωφροσύνη της. Όμως αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να τη φθονήσουν.    Επειδή, λοιπόν, συναντιόταν συχνά με τον Ορέστη (έπαρχο της περιοχής), άνθρωποι της Εκκλησίας άρχισαν να τη συκοφαντούν ότι αυτή ευθύνεται που ο Ορέστης κι ο Επίσκοπος (Κύριλλος) δεν γινόντουσαν φίλοι. Συγκεκριμένα, συνωμότησαν ορισμένοι θερμόαιμοι, έχοντας ως αρχηγό τους κάποιον Πέτρο, που ήταν δούλος ασκημένος στην ανάγνωση, και παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα, ενώ κατευθυνόταν στο σπίτι της, επιστρέφοντας από κάπου. Τότε την κατέβασαν βίαια από την άμαξά της, τη μετέφεραν στην εκκλησία που ονομαζόταν Καισάριον, την ξεγύμνωσαν και την καταξέσχισαν με κοχύλια. Κατόπιν, αφού διαμέλισαν το σώμα της, μετέφεραν τα μέλη της στον Κιναρώνα και τα έριξαν στην πυρά.    Αυτό προκάλεσε μεγάλο διασυρμό του Κυρίλλου και της Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας, διότι οι δολοφονίες, οι πολεμικές τακτικές και όλα τα παρόμοια θεωρούνταν παντελώς ξένα για όσους ακολουθούσαν τον λόγο του Χριστού. Κι αυτά συνέβησαν, μήνα Μάρτη στη διάρκεια της νηστείας, και κατά το τέταρτο έτος αφότου είχε γίνει επίσκοπος ο Κύριλλος, στον δέκατο χρόνο της υπατείας του Ονωρίου και τον έκτο του Θεοδοσίου (ενν. του Β')    (Σωκράτης ο Σχολαστικός, Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, Βιβλίο Ζ', κεφ. ΙΕ', σ. 456-457, Περί Ὑπατίας τῆς φιλοσόφου / Μεταγραφή: Π. Π. Λάμπρη).   Σχόλια Αριστοτέλης Αράπης: Το φως του ελληνικού πολιτισμού και της παιδείας έδυε, καί τό σκοτάδι του μεσαίωνα άρχισε να απλώνεται... Άραγε πότε καα αν θα υπάρξει ανατολή; Εγώ: Αν δεν είχε διακοπεί η πορεία της αρχαίας ελληνικής σκέψης, πολλά θα ήταν διαφορετικά στον σύγχρονο κόσμο. Βέβαια, για όλα την ευθύνη φέρουν οι άνθρωποι και κατ' επέκταση κάθε εποχή φέρει τη δική της. Πάντως, ο φριχτός θάνατός της λέει πολλά και στην εποχή μας. Αγάθη Βαρμάζη: Θεωρήθηκε μάγισσα... Εγώ: Οι σκοταδιστικές απόψεις, όταν θέλουν να επιβληθούν, ενοχλούνται από το φως!  Διαμάντω Κίστου: Μια τόσο αξιόλογη προσωπικότητα με τόσο φρικτό θάνατο!!! Κρίμα! Άντα Μιχαλοπούλου - Καραμάνου: Δυστυχώς, η παρερμηνεία των λόγων του Χριστού, πολλάκις δημιούργησε αιρέσεις, φανατισμό, έριδες και μίση και ήταν αιτία για πολλές απάνθρωπες συμπεριφορές - όπως πχ η Ιερά Εξέταση - πολέμους, εγκλήματα, βιασμούς και βασανιστήρια. Ακόμα και σήμερα, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Εγώ: Οι παρερμηνείες και ο φανατισμός είναι κακοί σύμβουλοι σε κάθε εποχή! Και η δική μας, ως μη όφειλε, διακρίνεται για όλα αυτά, με το διαδίκτυο να αποτελεί σημαντικό μέσο έκφρασης και υποδαύλισής τους. Ευχαριστώ πολύ!