Άρθρο της Παναγιώτας Π. Λάμπρη: Περί γρίπης και άλλων τινών… (18-12-2009)   Δημοσιεύτηκε: Εφημερίδα «Αμβρακία», 21-12-09   Εδώ και αρκετούς μήνες ένα από τα θέματα, για τα οποία έχει δαπανηθεί ικανός χρόνος από τα ΜΜΕ αλλά και από άλλους «φορείς» ενημέρωσης, είναι η γρίπη των χοίρων. Ακόμα και κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών πολλοί αναρωτιούνταν τι θα γίνει με αυτό το θέμα μόλις ανοίξουν το Σεπτέμβριο τα σχολεία και κάποιοι άλλοι  υπερθεμάτιζαν λέγοντας πως υπάρχει κίνδυνος να μην ανοίξουν καθόλου. Το κύμα αυτών των επανειλημμένων αναφορών ανασχέθηκε με την προκήρυξη των εκλογών, για να επανέλθει μετά από αυτές δριμύτερο, δεδομένων βέβαια και κάποιων κρουσμάτων της γρίπης Η1Ν1, όπως λέγεται αλλιώς η γρίπη των χοίρων.       Τα σχολεία ως γνωστόν άνοιξαν κανονικά και στις σχολικές μονάδες, μετά από εντολή του Υπουργείου, ελήφθησαν από την πρώτη μέρα λειτουργίας τους διάφορα προληπτικά μέτρα. Αν κρίνω μάλιστα από το σχολικό συγκρότημα στο οποίο εργάζομαι, έχουν ληφθεί όλα τα απαιτούμενα μέτρα και για την ώρα τα πράγματα φαίνεται πως βρίσκονται υπό έλεγχο. Αυτόν τον καιρό βέβαια υπάρχουν  σχολικές μονάδες της χώρας, οι οποίες με την εμφάνιση κάποιων κρουσμάτων έχουν σταματήσει τη λειτουργία τμημάτων τους και υπάρχουν και θάνατοι, οι οποίοι, σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις των γιατρών επέρχονται κυρίως σε ανθρώπους που έχουν κι άλλα προβλήματα υγείας.       Δεδομένων των ανωτέρω, εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα προέκυψε έντονο το δίλημμα για το αν πρέπει να κάνουμε ή όχι το εμβόλιο που θα μας προστατέψει από τον σχετικό με τη γρίπη ιό, δίλημμα το οποίο εντείνεται, αφού υπάρχουν ακόμα και γιατροί, οι οποίοι  δεν αρνούνται απλά να το κάνουν αμφισβητώντας την αποτελεσματικότητά του, αλλά καταγγέλλουν παράλληλα διάφορα συμφέροντα που «στρέφονται» κατά της υγείας των πολιτών!       Επιπλέον, δημοσιεύονται πολλές αντικρουόμενες απόψεις, οι οποίες επιφέρουν μεγαλύτερη σύγχυση, στους χρήστες του διαδικτύου φτάνουν μηνύματα, τα οποία επιτείνουν την επιφυλακτικότητα και εν τέλει την αρνητική στάση απέναντι στο εν λόγω εμβόλιο και στις καθημερινές συζητήσεις άρχισαν να κυκλοφορούν ακόμα και σχετικά ανέκδοτα!...       Φυσικά οι δικές μου γνώσεις γύρω από τέτοια θέματα είναι περιορισμένες, για να «συμβουλεύσω» τρίτους! Απλά, με αφορμή τα συμβαίνοντα και εργαζόμενη για χρόνια κοντά στους νέους, αναρωτιέμαι: Η γρίπη Η1Ν1, έτσι όπως εξελίσσεται, είναι σήμερα το σημαντικότερο πρόβλημα που σχετίζεται με την υγεία των πολιτών και κυρίως των νέων πολιτών αυτής της χώρας, για να μονοπωλεί για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα την επικαιρότητα; Η αύξηση του αριθμού των νέων που για ποικίλους λόγους εθίζονται σε κάθε είδους ουσίες, η αύξηση των φορέων καθώς και όσων   ασθενούν από AIDS, λόγω άγνοιας ή αψηφισιάς του κινδύνου, η πρωτιά της χώρας μας ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης στην παιδική και την εφηβική παχυσαρκία με ό,τι συνεπάγεται αυτή για την υγεία τους και η οποία οφείλεται κυρίως στις κακές διατροφικές συνήθειες των οικογενειών τους ή στην κακή σίτισή τους στα κυλικεία των σχολείων, τα περισσότερα εκ των οποίων εφαρμόζουν πλημμελώς το σχετικό νόμο της πολιτείας ή ακόμα ακόμα ο αυξανόμενος αριθμός των νέων που αφήνουν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο, είναι αμελητέα ζητήματα; Προφανώς, όχι.       Η παγκόσμια κοινότητα, γι’ αυτό ακριβώς, έχει αφιερώσει από μια μέρα το χρόνο για συζήτηση, προβληματισμό και «αφύπνιση» γύρω από αυτά τα ζητήματα, διάφορες υπηρεσίες και οργανισμοί δραστηριοποιούνται στον ίδιο σκοπό, αλλά η απήχηση όλων αυτών στην κοινωνία, δεν φαίνεται να είναι αρκετά ισχυρή. Επιπρόσθετα, αν συγκρίνουμε τις απώλειες που έχουμε σε ανθρώπινο δυναμικό από τις ουσίες, το AIDS, την παχυσαρκία και τα τροχαία ατυχήματα σε σχέση με τη γρίπη Η1Ν1 και συγκρίνουμε αντίστοιχα το χρόνο που έχει αφιερωθεί για ενημέρωση για το καθένα από τα ανωτέρω, ακόμα και ο «αδαής» αντιλαμβάνεται το συσχετισμό και ό,τι πιθανόν αυτός «υποκρύπτει».       Διότι, οπωσδήποτε είναι κακό, είναι απευκταίο το να ασθενήσει ή να πεθάνει κάποιος από την εν λόγω γρίπη ή από οποιαδήποτε άλλη ασθένεια! Αναρωτηθήκαμε όμως στα σοβαρά για το πόσοι άνθρωποι, κυρίως νέοι, φεύγουν κάθε μέρα από τη ζωή «ηττημένοι» από τα προαναφερθέντα προβλήματα; Αναρωτηθήκαμε, και πόσοι τελικά από εμάς τους μεγάλους αφιερώσαμε λίγο από το χρόνο μας προκειμένου να αφουγκραστούμε και τελικά να αποδομήσουμε  τις ποικίλες  αιτίες που οδηγούν τους νέους μας σε τέτοιες «ήττες»; Διότι, αν ως κοινωνία είχαμε αντιληφθεί το μέγεθος αυτών των προβλημάτων θα είχαμε σηκωθεί από τον εφησυχασμό του καναπέ και θα αντικρίζαμε κατάματα τα αδιέξοδα και τη «μοναξιά» των νέων μας, θα τους παραδειγματίζαμε με τις δικές μας επιλογές ζωής και δεν θα κατηγορούσαμε τις δικές τους με την ασφάλεια της ηλικιακής απόστασης που μας χωρίζει. Θα τους «δείχναμε» δηλαδή πως υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι για την αναζήτηση της επίγειας ευτυχίας!... Και θα μας απασχολούσε η γρίπη Η1Ν1, όπως άλλωστε μας απασχολούν όλα τα κατά καιρούς επίκαιρα και σοβαρά ζητήματα, δεν θα σταματούσαμε όμως ποτέ το ενδιαφέρον μας για τις ουσίες, τις κακές διατροφικές συνήθειες ή άλλα, τα οποία είναι πάντοτε επίκαιρα και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο επηρεάζουν πολλαπλά τη ζωή των νέων μας και όχι μόνο!...