Άρθρο της Παναγιώτας Π. Λάμπρη Γίνε δότης! (26-9-2022)   Δημοσιεύτηκε: Εφημερίδα "Ηχώ της Άρτας", 28-9-2022 Προσωπική σελίδα μου στο fb, 28-9-2022.      «ΓΙΝΕ ΔΟΤΗΣ»! Αυτό θα ήταν ένα ενδιαφέρον και χρήσιμο μήνυμα, γραπτό ή προφορικό, με το οποίο θα παροτρυνόταν ο καθένας να γίνει δότης, δηλαδή άνθρωπος της προσφοράς γενικά, αλλά ειδικότερα δότης αίματος, δότης μυελού, δότης οργάνων, με στόχο να χαρίσει ΖΩΗ σε πάσχοντες από διάφορα νοσήματα.    Όσο με αφορά, τη λέξη δότης, συγκεκριμένα αίματος, την άκουσα πρώτη φορά από τον αείμνηστο πατέρα μου, καθώς, όντας για χρόνια αιμοδότης, μου είχε μιλήσει για το ιερό αυτό χρέος κάθε υγιούς ανθρώπου προς την κοινωνία, ενώ με τη συνεπή αιμοδοτική του προσφορά αποτέλεσε φωτεινό παράδειγμα για την οικογένειά μας. Τις λέξεις δότης μυελού τις είχα, επίσης, ακουστά, αλλά κατάλαβα απολύτως το νόημά τους, όταν αγαπημένη φίλη μου ασθένησε από οξεία λευχαιμία, ενώ έχω ακούσει, αλλά και γνωρίζω, όπως όλοι υποθέτω, περιπτώσεις παιδιών, εφήβων και νέων που έφυγαν από τη ζωή, επειδή δεν βρέθηκε στην παγκόσμια τράπεζα μυελού των οστών συμβατός δότης.       Έχοντας, λοιπόν, ζήσει τον αγώνα και τις αγωνίες της αείμνηστης φίλης μου στη διάρκεια των χημειοθεραπειών, καθώς και κατά την αναζήτηση συμβατού δότη έξω από το οικογενειακό περιβάλλον, αφού σ’ αυτό δεν υπήρχε κάποιος, κατανόησα με τον πιο καθαρό τρόπο τη σημασία του να γίνει κάθε υγιής πολίτης δότης, εν προκειμένω μυελού.    Αποτέλεσμα όλων αυτών, το λέω χωρίς έπαρση, ήταν, εκτός από αιμοδότης να γίνω και δότης μυελού, ενώ άρχισα να μιλώ ανοιχτά για τη σημαντικότητά τους, με ποικίλες αφορμές, τόσο στο σχολικό περιβάλλον, όπου εργαζόμουν, όσο και στο ευρύτερο κοινωνικό.    Επίσης, είναι γνωστό πως διάφοροι κοινωνικοί φορείς οργανώνουν εκδηλώσεις, στις οποίες οι προσερχόμενοι ενημερώνονται και λαμβάνουν επιστημονικές απαντήσεις, απαραίτητες για τη μείωση ή την εξάλειψη των όποιων αμφιβολιών και δισταγμών σχετικά με την έννοια δότης. Παρόλα αυτά υπάρχει ακόμα έλλειμα ενημέρωσης και επομένως δυσπιστία, με αποτέλεσμα ο αριθμός των δοτών, ειδικά μυελού, να αυξάνεται μεν, αλλά όχι στον βαθμό που θα ήταν επιθυμητό για τη χώρα μας. Βέβαια, ακόμα κι όσοι είναι αρνητικοί ή από δυσπιστία ή αδιαφορία δεν έχουν αποφασίσει ακόμα να γίνουν, μπορούν να το κάνουν, εφόσον η υγεία τους το επιτρέπει, διότι η ζωή κάνει κύκλους και δεν γνωρίζουν αν οι ίδιοι ή κάποιος δικός τους άνθρωπος θα χρειαστεί κάποια στιγμή τα δώρα των δοτών, για να ζήσουν.     Έτσι, το παρόν άρθρο, αν και δεν είμαι ειδική στο θέμα, είναι, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Δότη Μυελού των Οστών πριν λίγες μέρες, δηλαδή στις 18 τρέχοντος μηνός, ελάχιστη προσπάθεια να γίνω και μ’ αυτό τον τρόπο μέρος του αγώνα για ενημέρωση και απομάκρυνση των προκαταλήψεων σχετικά με τη δωρεά μυελού, οι οποίες μπορούν να μειωθούν ή να πάψουν και μέσω της ατομικής πρωτοβουλίας για πληροφόρηση, τόσο στα τμήματα αιμοδοσίας του Ε.Σ.Υ. όσο και σε γνωστούς φορείς, οι οποίοι ειδικεύονται σ’ αυτό. Συγκεκριμένα, καθένας μπορεί ν’ απευθυνθεί στο ΚΕΔΜΟΠ (Κέντρο Ενημέρωσης και Προσέλκυσης  Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών του Πανεπιστημίου  Πατρών) - «Χάρισε ζωή» Τι είναι εθελοντής δότης μυελοού των οστών - Χάρισε Ζωή (xarisezoi.gr) , στο «Όραμα Ελπίδας» Home - Όραμα Ελπίδας (oramaelpidas.gr) , στη «Φλόγα» Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια | Φλόγα (floga.org.gr), κ.λπ. Και δεν χρειάζεται να πάει άμεσα επιτόπου, αφού οι ιστοσελίδες τους έχουν ικανοποιητικό πληροφοριακό υλικό, το οποίο μπορεί ν’ αποτελέσει κίνητρο για δράση σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.    Για να μην μακρηγορώ, ένα είναι βέβαιο! Κάθε υγιής πολίτης οφείλει να γίνει δότης αίματος, μυελού, κ.λπ., διότι ο καθένας οφείλει να σκέφτεται πως η όποια ασθένεια αφορά τους πάντες, όχι ως μελέτη θανάτου, αλλά ως κάτι σύνηθες στους θνητούς και, όχι σπάνια, ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΟΤΗΣ ΣΩΖΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΉ ΣΟΥ ΖΩΗ!