Αρχική

 

Βιβλία

 

Δημοσιεύσεις

 

Σκέψεις

 

Εκδηλώσεις

 

Βιογραφικό

 

Επικοινωνία

 

Άρθρο της Παναγιώτας Π. Λάμπρη

...ή μάλλον, δίκην άρθρου

Αν θέλετε..., (15-7-2023)

.

Δημοσιεύτηκε: Προσωπική σελίδα μου στο fb, 3-5-2023.

 

    …να έχετε μια ιδιαίτερη εμπειρία σε πόλη, όχι απαραίτητα ευχάριστη, αλλά πιθανόν κωμική, ελάτε στην Πάτρα! Ναι, ναι! Ελάτε, και προσπαθήστε να μετακινηθείτε με αστικό λεωφορείο! Σταθείτε σ’ όποια στάση θέλετε και τα μόνα που, ίσως, δείτε, είναι κάποια πινακίδα που, εκτός από την απεικόνιση ενός λεωφορείου, κάποιες φορές και τη λέξη «ΣΤΑΣΗ», ενίοτε, κι έναν αριθμό που δηλώνει τον αριθμό του λεωφορείου που θα περάσει, δεν θα δείτε κάτι άλλο βοηθητικό για σας, αφού και οι ελάχιστοι ηλεκτρονικοί πίνακες που τοποθετήθηκαν κάποια στιγμή, υπολειτουργούν ή είναι σε αχρησία - αχρηστία! Όσο για την εικόνα των στεγασμένων στάσεων, όπου υπάρχουν, είναι απόλυτα θλιβερή!

    Αυτά δεν ίσχυαν ούτε πριν σαράντα χρόνια σ’ άλλες πόλεις! Στη Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, δεκαετίες πίσω, σε κάθε «ΣΤΑΣΗ» υπήρχε ο αριθμός των λεωφορείων που περνούσαν, αλλά και η συνοικία στην οποία πήγαιναν. Εκεί, βέβαια, έχουν πάει εδώ και χρόνια σ’ άλλο επίπεδο, αφού υπάρχει ηλεκτρονικός πίνακας, ο οποίος, εκτός από τον τόπο προορισμού του λεωφορείου, ενημερώνει και για τον χρόνο διέλευσης. Επιπρόσθετα, η πόλη διαθέτει λεωφορείο, το οποίο περνά απ’ όλα τα αξιοθέατά της και σε κάθε «ΣΤΑΣΗ» υπάρχει χάρτης, όπου δηλώνονται τα μνημεία και η διαδρομή! Βέβαια, στη Θεσσαλονίκη γίνεται και σύντομα θα είναι σε χρήση των πολιτών το πιο σύγχρονο μετρό της Ευρώπης και με σταθμούς στο ιστορικό κέντρο όπου θα εκτίθενται οι αρχαιότητες που βρέθηκαν εκεί!

    Φυσικά, δεν χρειάζεται να μιμηθεί η Πάτρα τη Θεσσαλονίκη, αν δεν το θέλει, αλλά εκεί, αν και δεν είναι όλα τέλεια, η εξέλιξη είναι φανερή! Υπάρχουν κι άλλες πόλεις, πιο μικρές, ακόμα και νησιά στην πατρίδα μας, για να πάρει παραδείγματα, ελπίζω, πριν εκπνεύσει αυτός ο αιώνας!

 

Σχόλια:

Γιώργος Ραβανίδης: Υπάρχει δήμαρχος;

Εγώ: Ιδού το ερώτημα!

Γ. Ρ.: Αρχή, άνδρα δείκνυσι. (Βίας ο Πριηνεύς, εις εκ των επτά σοφών)

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος: "Ελλάς το μεγαλείο σου" και "-Τ' είχες, Γιάννη; -Τ' είχα πάντα"...

Εγώ: Ό,τι έγραψα, Νίκο, το έγραψα από ενδιαφέρον και αγάπη! Με κείνη την αγάπη, που γνοιάζεται... Συχώρα με, αλλά θα διαφωνήσω με το "Ελλάς το μεγαλείο σου", διότι γίνονται πολλά πρωτοποριακά πράγματα στη χώρα μας και, φυσικά, σε σχέση με το θέμα, πολλές πόλεις και νησιά βρίσκονται στην πρωτοπορία μ' όλη τη σημασία της λέξης!

Ν. Π.: Γιώτα μου, δεν θα διαφωνήσω για το ότι γίνονται έργα, όμως κάποια από αυτά αφήνονται στην τύχη τους, π.χ. και ορισμένα από τα Ολυμπιακά Ακίνητα. Οι υποδείξεις μας, που κάποιες φορές δικαιολογημένα γίνονται και λίγο καυστικές, έχουν και αποτελέσματα. 

Θάλεια Αλεξάνδρου - Τριανταφύλλου: Παναγιώτα μου, έχεις περπατήσει καθόλου στην Καραϊσκάκη, Κανακάρη, Υψηλάντου, αριστερά και δεξιά από την Γεροκωστοπούλου; Αηδία! Έχεις δει τα σάπιο σίδερα που περισσεύουν 4-5 πόντους από το έδαφος, κατάλοιπα παλαιότερων στεγάστρων; Θυμός και απόγνωση για την κατάντια μας!

Εγώ: Δεν μπορώ να διαφωνήσω σε κάτι απ' όσα γράφεις, Θάλεια μου! Φαίνεται πως και η ασχήμια συνηθίζεται... Δυστυχώς, η πόλη που κάποτε επαινείτο για την αρχοντιά της, διάγει βίο παρακμιακό... Πέραν, άλλων, εκτός από το σιντριβάνι της πλατείας Όλγας, που έχει τα χάλια του, χθες στο ένα από τα δύο σιντριβάνια της πλατείας Γεωργίου, μεσούντος του θέρους, δεν λειτουργούσαν οι πίδακες! Ελπίζω να διόρθωσαν το πρόβλημα... Και η λίστα... δεν έχει τελειωμό...

Αγάθη Βαρμάζη: Και στη Θεσσαλονίκη δεν είναι οι στάσεις των λεωφορείων όπως θα έπρεπε. Δυστυχώς όλα γραμμένα, μουντζουρωμένα, σπασμένα με σκουπίδια που ξεχειλίζουν από τους κάδους ...

Εγώ: Αγαπητή, Αγάθη, ήδη έχω τονίσει πως και εκεί δεν είναι όλα τέλεια! Όμως, για όσα γράφεις, οι Δήμοι έχουν την ευθύνη που τους αναλογεί, οι πολίτες δεν φέρουν καμία ευθύνη;

Α. Β.: Και οι δύο!

Διαμάντω Κίτσου: Η Πάτρα έχει τις προϋποθέσεις να γίνει μια πολύ όμορφη πόλη, αρκεί να υπάρξει ενδιαφέρον και θέληση από όλους (πολίτες και Δήμο).

Εγώ: Συμφωνώ μαζί σου, Διαμάντω! Αρκεί... 

Ειρήνη Φράγκου: Δυστυχώς ακόμη δεν υπάρχει καλή πρόθεση αλλά ούτε και διάθεση να βοηθήσουμε και να προστατεύσουμε την πόλη μας . Είναι ελάχιστο το ποσοστό που νοιάζονται ,δείτε τα Ψηλαλώνια ένα τραγικό παράδειγμα.Το Άνθινο ρολόι που πλέον είναι πράσινο όχι ανθινο! Τα σκουπίδια που κοσμούν όλες τις περιοχές,αυτά είναι όλων μας και τόσα άλλα .Η δυσοσμία των κάδων που δεν πλένονται, των υπονόμων που έχουν να δουν απολύμανση ένας θεός ξέρει από πότε .Να είστε σίγουροι ότι θα δούμε προεκλογικά φυλλάδια με απίθανα θα ...θα πρέπει να είμαστε όλοι εκεί αν μας νοιάζει.

Εγώ: Καλημέρα, Ειρήνη μου! Σ' ευχαριστώ πολύ! Σ' όσες πόλεις άλλαξαν πρόσωπο, οι ιθύνοντες ήταν αυτοί που άρχισαν τη θετική αλλαγή και κατηύθυναν τους πολίτες... Αναρωτιέμαι· όσα ανέφερες, και όχι μόνο, αυτούς, τους οποίους εξέλεξαν οι δημότες, για να τους εκπροσωπούν, δεν τους ενοχλούν; Μια και αναφέρθηκες στους κάδους, δίπλα από πάρα πολλούς εξ αυτών είναι συσσωρευμένα κλαδιά, πάλι και πάλι, από την άνοιξη κι ο Δήμος δεν περνά να τα μαζέψει. Αν ήταν σ' ένα σημείο, πες ότι έπρεπε να ειδοποιήσει αυτός που τα απέθεσε -αν βέβαια γνωρίζει πώς να το κάνει-, αλλά σε μεγάλη ακτίνα στη γειτονιά μου υπάρχουν σωροί με ξερόκλαδα και σε κάποιους έχουν προστεθεί και διαφόρων ειδών άχρηστα αντικείμενα! Άσε οι λακκούβες... Μιλάμε για κατάντια...

Παναγιώτης Χαλούλος: Πινακίδες στις στάσεις με ενημέρωση για τις ακριβείς ώρες διέλευσης των λεωφορείων, ακριβέστατες, είχα δει ήδη από την προψηφιακή εποχή, 1978, στη Μαδρίτη, και είχα εντυπωσιαστεί!...

Εγώ: Είναι, πάντως, παράδοξο και λυπηρό αυτό που συμβαίνει εδώ, στην τρίτη σε μέγεθος πόλη της χώρας -όχι μόνο για τις στάσεις των λεωφορείων- τη στιγμή που "μικρά" μέρη έχουν τραβήξει μπροστά και συνεχίζουν ακάθεκτα σε πλήθος ζητημάτων!

Διαμάντω Κίτσου: Απο την εκδρομή μας της Φιλοσοφικής Σχολής, Παναγιώτη! Από πολλά είχα εντυπωσιαστεί και εγώ!

Π. Χ.: Διαμάντω, ναι, θυμάμαι πως αναγράφονταν στα δρομολόγια π.χ. 21:03΄ και στη στάση έφθανε ακριβώς εκείνο το λεπτό και επιβιβαζόμαστε. Μα τέτοια ακρίβεια!... Και στην Ελλάδα πάντα περίμενες και περιμένεις να περάσει το αστικό λεωφορείο της γραμμής!