|
|
|
|
|
|
Άρθρο της Παναγιώτας Π. Λάμπρη
Ημερίδα με νόημα, (28-11-2023)
.
Δημοσιεύτηκε: Εφημερίδα "Πελοπόννησος", ηλεκτρονική μορφή (28-11-2023):
Εφημερίδα "Πελοπόννησος", έντυπη μορφή, 29-11-2023, σ. 10.
Την Κυριακή, 26 Νοεμβρίου 2023, πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα μια πολύ ενδιαφέρουσα ημερίδα που είχε ως θέμα, «Αναγκαιότητα της δίγλωσσης επικοινωνίας στην κοινωνία του σήμερα και του αύριο για τον πληθυσμό με προβλήματα ακοής. Εμπειρίες και προτάσεις.»
Την ημερίδα οργάνωσε η Πανελλήνια Αντικωφωτική Λογοθεραπευτική Οργάνωση - Π.Α.Λ.Ο., που εδρεύει στην πόλη υπό την ακούραστη φροντίδα του κ. Μίμη Σκαναβή και αφορούσε σ’ όσους έχουν προβλήματα ακοής, και όχι μόνο, καθώς, εκτός από τους εκ γενετής κωφούς και βαρήκοους, πολλοί άνθρωποι της εποχής μας έχουν μειωμένη ακοή και επομένως δυσκολία στην επικοινωνία. Οι μεν έχοντες προβλήματα ακοής πήραν πληροφορίες για ζητήματα που τους αφορούν άμεσα, ενώ οι υπόλοιποι έμαθαν πολλά για τον κόσμο των κωφών.
Γνώσεις σημαντικές, αν λάβουμε υπόψη πως, παρά την εξέλιξη, πολλοί απ’ αυτούς τους ανθρώπους συναντούν ποικίλα προβλήματα στην κοινωνική τους ένταξη, αφού η κοινωνία συχνά περιθωριοποιεί ό,τι δεν μπορεί να κατανοήσει ή δεν έχει διάθεση να προσεγγίσει με κατανόηση.
Στη διάρκεια της ημερίδας, λοιπόν, ακούσαμε για τη σημασία του παραμυθιού ως παιδαγωγικού και επικοινωνιακού μέσου στην εκπαίδευση των κωφών και βαρηκόων παιδιών, για την εξέλιξη του λόγου τους, για τη σημασία της χειλεανάγνωσης στην προσχολική και σχολική ηλικία, για το θέατρο ως μέσο για την ενίσχυση του μοντέλου της Ολικής Επικοινωνίας, καθώς και για τα θετικά οφέλη των μοντεσσοριανών στοιχείων στην εκπαίδευσή τους. Παραστατική και με λογοτεχνική χροιά ήταν η ομιλία κωφής εισηγήτριας, με θέμα «Η πορεία της ζωής μου», η οποία κατάφερε να μιλάει πολύ καλά την ελληνική γλώσσα, να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο και να εργάζεται σήμερα στο αντικείμενο των σπουδών της!
Στη συνέχεια πήραν τον λόγο οι φετινές απόφοιτες της σχολής Π.Α.Λ.Ο., οι οποίες μίλησαν για τα οφέλη από τη σπουδή τους στην Ολική Επικοινωνία των κωφών και βαρυκόων ατόμων, δηλαδή, στη συνδυασμένη χρήση του οπτικού, ακουστικού και φωνητικού καναλιού κατά την επικοινωνία και τη διδασκαλία, παρουσίασαν αφήγημα με τη χρήση των μεθόδων της Ολικής Επικοινωνίας, ενώ έκαναν και βιωματική επίδειξη αυτών των μεθόδων.
Συμπερασματικά, επρόκειτο για μία πλήρη από πολλές απόψεις ημερίδα, η οποία παρουσίασε την αναγκαιότητα, όπως λέει και το θέμα της, της δίγλωσσης επικοινωνίας, η οποία με το να χρησιμοποιεί ως πρώτη γλώσσα τη Νοηματική και ως δεύτερη την Ελληνική, κυρίως τη γραπτή, αλλά όχι μόνο, συμβάλλει στη ραγδαία βελτίωση του επιπέδου των κωφών και βαρυκόων παιδιών στον γραμματισμό, δηλαδή στη γραφή και την ανάγνωση, αλλά και στην εξοικείωσή τους με συνθετότερα συστήματα επικοινωνίας και κώδικες, τα οποία και μπορούν να διαχειριστούν, και, φυσικά, στην καλύτερη επικοινωνία με το στενό και το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.
Όσο με αφορά, η συμμετοχή στην ημερίδα μού πρόσφερε γνώση που δεν είχα και πιστεύω πως θα ήταν καλό, γονείς και εκπαιδευτικοί, να φροντίζουν να παρακολουθούν τέτοιες ημερίδες, διότι, πέραν του ότι τους εμπλουτίζουν γνωστικά και συναισθηματικά, τους βοηθούν στο γεμάτο ευθύνες έργο τους. Βέβαια, της κοινωνίας όλης έργο είναι η εκπαίδευση των μελών της, ώστε η ένταξη των ατόμων, με όποια «ιδιαιτερότητα», να γίνεται φυσικά και χωρίς αποκλεισμούς.
Ελπίδα δημιουργεί το ενδιαφέρον νέων ανθρώπων, ειδικά με σπουδές που αφορούν στην εκπαίδευση και την κοινωνική εργασία, οι οποίοι μαθαίνουν τη μέθοδο της Ολικής Επικοινωνίας. Αυτή τη φορά, ήταν επτά νέες γυναίκες, οι οποίες έλαβαν το πτυχίο τους ως Εθελόντριες Διερμηνείς Ολικής Επικοινωνίας και Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας, ορκίστηκαν με τον τρόπο που εκπαιδεύτηκαν, απευθυνόμενες και γενόμενες κατανοητές από κωφούς και μη, και τους αξίζει να έχουν ευτυχή σταδιοδρομία.
Τέλος, επειδή ο Όρκος του Εθελοντή Διερμηνέα είναι ξεχωριστός για το περιεχόμενό του, τον παραθέτω εδώ ως επίλογο του κειμένου μου, εκφράζοντας παράλληλα τα συγχαρητήριά μου σε όλους τους εισηγητές της ημερίδας και, ειδικά, στην ψυχή της Π.Α.Λ.Ο., τον κ. Μίμη Σκαναβή: «Ορκίζομαι να φυλάττω πίστη στον Εθελοντισμό. Να σέβομαι τον αδύναμο επικοινωνιακά συνάνθρωπο. Να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου. Να προσφέρω πάντοτε εθελοντικά τις υπηρεσίες μου πέρα από κάθε διάκριση. Να παραμείνω πάντα πιστός του ανθρωπισμού προς την ειρηνική συνύπαρξη.»