Άρθρο της Παναγιώτας Π. Λάμπρη: Οι κουλούρες της Λαμπρής, (29-5-2012)   Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Η ΡΟΔΑΥΓΗ», αρ. φύλλου 127, Απρ.-Ιούν. 2012, σ. 7   Το προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας «Η ΡΟΔΑΥΓΗ» δημοσίευσε άρθρο μου με τίτλο «Περί εθίμων…», το οποίο ανέπτυσσε σκεπτικό για τα έθιμα με τα οποία μεγαλώσαμε και μερικά έπαψαν χωρίς ουσιαστικό λόγο να λειτουργούν στη ζωή του χωριού.       Μ’ αυτή την αφορμή, τη φετινή Λαμπρή είχαμε μια ένδειξη αναβίωσης ενός εξ αυτών, αφού μετά την αναστάσιμη θεία λειτουργία ο ιερέας ευλόγησε τις κουλούρες, τρεις τον αριθμό, που προσκομίστηκαν μαζί με όσα τις συνοδεύουν, δηλαδή αυγά και τυρί. Αν και πρόκειται για αναβίωση, για επαναφορά στη ζωή ενός εθίμου που σταμάτησε πριν μερικά χρόνια, αισθάνομαι πως ποτέ δεν έπαψε να ζει. Κι αυτό οφείλεται θαρρώ στο γεγονός ότι είναι έντονα τα βιώματά μου από την πρότερη τήρησή του κι έχουν την αφετηρία τους στην παιδική ηλικία.       Για τη φετινή τήρηση του εθίμου εκφράζω τη χαρά μου κι ευελπιστώ του χρόνου να αυξηθεί ο αριθμός των κουλούρων. Σχεδόν είμαι βέβαιη πως θα συμβεί κι ελπίζω να μην διαψευστώ, διότι εκεί με οδηγεί η αντίδραση αρκετών γυναικών του χωριού, μόλις είδαν τις κουλούρες. Βέβαια, επειδή όλα δοκιμάζονται στο χρόνο, το ίδιο θα συμβεί και γι’ αυτή την ευοίωνη αρχή ενός παλιού, αλλά όχι ξεχασμένου εθίμου, το οποίο, αν και έχει προχριστιανικές καταβολές -είναι γνωστοί οι εορταστικοί άρτοι που προσφέρονταν στους αρχαίους θεούς των Ελλήνων- η Εκκλησία τo ενέταξε και στη δική της ζωή, εξ ου και η σχετική ευχή.       Και του χρόνου, λοιπόν… .